حمله شدید مایلی كهن به دایی

به گزارش نما به نقل از جام نیوز، محمد مايلي كهن كه ظاهرا رابطه اش با علي پروين دوباره حسنه شده امروز گفت و گوي مفصلي با روزنامه ايران ورزشي داشته كه دوباره بخش قابل توجهي از حرف هايش حملات گسترده او به علي دايي است.خلاصه اين حرف ها را مي خوانيد:
*گفته بودم قراردادشان 5 میلیارد و 100 میلیون اما یک ذره اشتباه کردم چون درستش 5 میلیارد و 200 میلیون تومان بوده. البته اینها برای آقایان پول خرد است. تازه قرار است این دو تا اخوان کارهای دیگری هم بکنند. این اخوان چون خیلی مشکل مالی دارند این پول‌ها دردشان را دوا نمی‌کند به همین خاطر قرار شده در صف سبد کالا نایستند تا مثل مردم زجر بکشند. قرار شده سبد کالای این اخوان را ببرند در خانه‌شان. همان اخوانی که به هر حال انسان‌های شریف و رفتگر را آدم نمی‌دانند در صورتی که خودشان آدم نیستند.
*طبعا اینها روآبی‌های این قضیه است. یکسری زیرآبی‌ها مانده. مثلا هیچ‌کس نمی‌داند چقدر قرار است به ازای پاداش‌.آپشن‌ها را ول کن، قراردادها مشخص است. ضمن اینکه یقینا از برند پرسپولیس هم استفاده‌های آنچنانی برده‌اند. اینکه 24 یا 48 ساعت قبل از اعتصاب خودت 84 درصد گرفته‌ای مایه شرم است. یک موقعی هست که پولی نیست اما این فرق می‌کند. شما بپرسید، من در جاهای مختلفی بوده‌ام که یا پول نبوده یا اگر هم پولی بوده سعی کرده‌ام آخرین نفری باشم که پولم را می‌گیرم.


*حتما شدیدا به پول نیاز داشته که اول از همه گرفته است. من دیشب( برنامه نود) گفتم که مثلا بازیکنی مثل پولادی هم هست که فقط 2 درصد قراردادش را گرفته که البته خب رقم قرارداد این بازیکن هم خیلی زیاد است (با خنده) و قربانش بروم رویانیان همینطور قرارداد بسته و هیچ مرجعی هم نیست که اینها را بررسی کند. آقای رویانیان شما از جیب خودت یک دانه یک تومانی خرج کرده‌ای و می‌توانی بدهی؟ من بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم کرایه تاکسی از منزل ما تا آریاشهر 650 تومان است. خوشبختانه الان در جیب همه هزار تومانی یا 2 هزار تومانی پیدا می‌شود اما بارها دیدم که راننده تاکسی با مسافرش سر 50 تومان بحث و دعوا می‌کند یا برعکس اما اینجا میلیارد جابجا می‌شود و چیزی بیرون درز پیدا نمی‌کند.


*الان دیگر کارت به کارت می‌کنند و هر کاری می‌کنند تا بازی را ببرند. کی پرسپولیس اینجوری بوده؟ مردم به این خاطر پرسپولیس را دوست داشتند؟ اصلا هدف این نبوده. آن زمان در کنار بازی زیبا یکسری هدف‌ها از شاهین منشعب می‌شد که اصلا چیز دیگری بود. اینکه می‌گفتند اول درس، بعد اخلاق، بعد ورزش به معنای واقعی وجود داشت. اصلا اکثر قریب به اتفاق بازیکنان آن زمان تحصیلات عالیه داشتند. شما همین پرسپولیس بعد از انقلاب را ببینید که میانگین تحصیلات‌شان چقدر بوده. تازه آن موقع دانشگاه آزاد نبود و مثل الان نمی‌شد به راحتی درس خواند و مدرک گرفت. هدف‌های پرسپولیس اینها بود. شما الان ببینید با اینکه دل هواداران از پرسپولیس خون است اما در هر نظرسنجی باز هم پرسپولیسی‌ها با اختلاف برنده می‌شوند. شاید جوان‌ها یادشان نیاید اما اینها سینه به سینه انتقال پیدا کرده. خدا رحمت کند علی عبدو را. حالا هر کسی بود و هر کاری کرد به خودش ربط دارد اما با اینکه درباره‌اش می‌گفتند عبدو اینطوری است و آنطوری است اما برای حرکتی که در آن مقطع زمانی عادی بود چکی به بازیکن عزیز ما زد و این کار را در آن زمان تقبیح کرد. تازه بعد از آن هم 6 ماه اجازه نداد بازی کند. حالا اینطوری شده که من خلاف می‌کنم و چون الگو هستم می‌گویند یک وقت الگوی جوانان ما اله و بله نشود. این چیزهاست که از پرسپولیس باقی مانده.


*سازمان لیگ هم الکی بررسی می‌کند. اگر مقررات برای همه اجرا می‌شد به اینجا نمی‌رسیدیم و کسی نمی‌توانست گردن کلفتی کند. ایشان آمده توهین کرده به وزیر ورزش آن وقت دو روز بعد می‌برندش در سازمان ورزش و با هم جلسه می‌گذارند. مگر نگفت که از جیب وزیر ورزش پول نمی‌رود یعنی که به تو ربطی ندارد. یعنی چون آقای وزیر از جیب خودش پول نمی‌دهد پس ربطی به او ندارد. اولا کجای دنیا از صفر تا صد یک باشگاه دست سرمربی است؟ ایشان به‌موقع جای مدیرعامل و بازیکن حرف می‌زند. شما چه کاره‌ای؟ شما که ادعایت می‌شود در خارج بوده‌ای و قواعد آنجا را می‌دانی چرا آنجا جرات نتق کشیدن را نداشتی؟ می‌خواهم یک داستانی را برای‌تان بگویم که خودشان برایم تعریف کردند. اینها زمانی که در آرمینیا بیله فلد بودند برای یکی از بازی‌های‌شان می‌روند به شهری دیگر. حالا نمی‌دانم کدام شهر بوده اما فاصله‌اش با مسافت سپری شده توسط ماشین 5 ساعت می‌شده. می‌دانید که با اتوبوس‌های آنجا که مجهز هستند شما اصلا احساس خستگی نمی‌کنید. اینها می‌روند در آن شهر و بازی را می‌بازند اما موقع برگشت مثل اینکه تعدادی از بازیکنان یک مقدار شوخی می‌کنند و می‌خندند که این را مربی و سرپرست تیم می‌بینند و وقتی به شهر خودشان می‌رسند با اینکه نیمه‌های شب بوده سرمربی می‌گوید اتوبوس مستقیم برود زمین تمرین. به محل که می‌رسند به همه بازیکنان می‌گوید لباس تمرین بپوشند، حتی آنهایی که مصدوم بوده‌اند و تیم را تمرین می‌دهد. می‌گوید تیم باخته آن وقت شما می‌خندید؟ تیم ساختن اینطوری است. در این شرایط مگر کسی می‌تواند نتق بکشد؟ آقایان می‌آیند یک حرفی به تاج می‌زنند و بعد می‌گویند من می‌آیم و فدراسیون را روی سرشان خراب می‌کنم. بعد می‌روند دفترشان و همه چیز را ماستمالی می‌کنند. مشکل ما این چیزهاست. مشکل ما این است که خود این آقایان اجازه نمی‌دهند ظرفیت و پتانسیلی که فوتبال ما دارد شکوفا بشود. ظرفیت فوتبال ما بالاتر از این چیزهاست. ما می‌توانیم جزو 12-10 تیم برتر دنیا باشیم. حالا چه شده که مردم را قانع می‌کنیم که اگر برویم در جام جهانی و سه تا بازی خوب انجام دهیم و کم گل بخوریم خیلی خوب است؟ اما حضور در جام جهانی خودش خیلی ارزشمند است اما آدم‌های کوچک همیشه وجود دارند. در 2006 هم بودند. در 2002 که بهترین تیم را داشتیم آقایان بودند. می‌دانید، مشکل ما این است که در مملکت ما بعضی آدم‌ها خودشان را بزرگتر از باشگاه می‌دانند اما باید بدانند هیچ‌کس بزرگتر از پرسپولیس نیست. این را تاریخ نشان داده. این آقایان سال پیش کجا بودند؟ همان جایی که کارت به کارت کردند. مگر نمی‌گویند محبوب هستند که همه‌اش حقه‌بازی است. آنجا که بودند چند تماشاگر بازی‌های‌شان را می‌دید؟ صد تا نمی‌شد تازه آن را هم از مدرسه‌ها می‌بردند.