مرحوم ابوالفضل حاجی‌حيدري در سال 1319 متولد شد. او از هيئت مويد به موتلفه اسلامي رفت و با هدايت شخصيت‌هايي همچون شهيدان آيت الله دكتر بهشتي و آيت الله مطهري نهضت امام را با فعاليت‌هاي سياسي همچون چاپ و توزيع اعلاميه ياري مي‌کرد. با تاسيس شاخه مسلحانه موتلفه اسلامي از اعضاي شاخص آن شد و پس از اعدام انقلابي حسنعلي منصور در تاريخ 20/11/1343 دستگير شد و يكي از سنگين‌ترين احكام را دريافت كرد: «حبس ابد»! اين حكم به خوبي نشان‌دهنده ميزان اثرگذاري او بود. او در زندان نيز از فعالان موتلفه اسلامي بود و از همين رو به اتفاق برخي ديگر از چهره‌هاي موثر همچون استاد عسگراولادي در زندان نيز رژيم آنها را برنتافت و به زندان مشهد تبعيد شد؛ اما سرانجام در اثر اوج گرفتن مبارزات در 14/11/1355 به همراه شهيد عراقي و استاد عسگراولادي آزاد شد و بار ديگر به صف مبارزان پیوست.
پس از پيروزي نهضت امام يكي از اصلي‌ترين اقداماتي كه دنبال کرد به سامان رساندن وضعيت كميته امداد امام خميني به عنوان يكي از اعضاي شوراي مركزي آن بود، تا آنجا كه در اسفند 1366 که پس از نزديك به يك دهه تلاش، او به اتفاق آقايان عسگراولادي، شفيق و نيري به محضر امام رسيد، آن بزرگوار فرمودند: «كار شما قابل تقدير است. من از شما تشكر مي‌كنم... چون در عمل شما اخلاص است. كارتان بسيار با ارزش است. من در مواقع دعا به شما دعا مي‌كنم.»
او در جمع‌هاي ديگري نيز توفيق شنيدن رضايت امام امت را داشت. آن‌گاه كه جرياني سياسي در تلاش براي كنار راندن ياران امام از عرصه مسئوليت‌ها بود، در 12 دي‌ماه 1362بنيان‌گذار كبير انقلاب، او و ديگر همرزمانش همچون مرحوم حاج سعيد اماني، مرحوم شفيق، استاد عسگراولادي و... را با عناويني همچون «شما در انقلاب سهم زيادي داريد» مورد توجه قرار دادند و با اشاره به فشارهايي كه برايشان بود، فرمودند: «اگر بنا باشد كنار رويم من بايد كنار روم. ولي همه وارد در ميداني شده‌ايم كه اگر يك قدم عقب بنشينيم شكست مي‌خوريم. البته اين طور نيست كه كسي بتواند به شما و امثال شما توهين كند. اگر در روزنامه‌اي يا در مجلس به شما توهين شد نبايد از ميدان به در برويد. اصلا براي خاطر از ميدان در كردن عده‌اي متعهد، ناگواري‌هايي برايشان پيش مي‌آورند. بايد محكم در ميدان بود. به اندازه‌اي كه براي پيغمبر اكرم گرفتاري پيش آمد براي هيچ كس پيش نيامد، ولي ايشان تا آخر ايستادند و به تكليفشان عمل كردند.» در همين ديدار بود كه امام از اين جمع خواست براي بيدار کردن مردم در راستاي انتخاب مجلسي بهتر از مجلس اول تلاش کنند.
حضرت امام در ارديبهشت سال 1366 در شرايطي كه او و ديگر همرزمانش در موتلفه اسلامي مورد حملات شديد برخي افراطيون بودند، حتي به صورت مكتوب با عباراتي همچون «شما آقايان از انقلابيون اول نهضت اسلامي بوده‌ايد. زندان‌ها كشيده‌ايد و زجرها ديده‌ايد.» از آنها دلجويي کردند و زماني كه دولت وقت در تلاش براي مقابله با صندوق‌هاي قرض‌الحسنه برآمد، امام در پاسخ به او و ديگر بزرگان همچون استاد حاج حبيب الله عسگراولادي، مرحوم حاج سعيد اماني، حاج محسن لباني، حاج سيد اصغر رخ صفت، مرحوم حاج حبيب الله شفيق كه از شاخص‌ترين مسئولان صندوق‌هاي قرض‌الحسنه بودند، مرقوم کردند كه: «با تشكر از زحمات آقايان محترم، بايد سعي كرد كه اين سنت حسنه در بين مسلمانان جايگاه اصلي خود را پيدا كند؛ و تمام تلاش را نمود تا «قرض‌الحسنه» به عنوان يكي از ستون‌هاي اقتصاد اسلامي، حتي در خانواده‌ها، به صورت كامل جريان يابد. اميدوارم نظام جمهوري اسلامي و تمامي صندوق‌ها، تعاوني‌ها و سازمان‌ها و موسساتي كه در اين امر مبارك زحمت مي‌كشند، موفقيت بيشتري كسب نمايند. من به تمام مسئولين و آنهايي كه به اسلام خدمت مي‌كنند دعا مي‌نمايم.»
او پس از امام نيز مفتخر به توجهات ويژه مقام معظم رهبري شد و به عنوان «فردي مورد وثوق» با حكم ايشان در شوراي مركزي كميته امداد امام خميني تداوم حضور داشت و هم اينك قائم مقام سرپرست اين نهاد خدوم است. عملكرد او و ديگر همكارانش آنچنان مورد رضايت مقام معظم رهبري بود كه در جمع شوراي مركزي آن فرمودند: «شايد بشود گفت كميته امداد يك دستگاه نمونه است... اين حاكى از حسن نيت و سلامت كار شما برادران عزيز است؛ كه البته جز اين هم انتظارى نيست. آقايانى كه سال‌هاى متمادى است كه من آنها را در خط درست و راه خدا شناخته‌ام و كارشان را از نزديك ديده‌ام، طبعا همين انتظار هم از آنها هست. خداوند ان‌شاءاللَّه به شماها توفيق بدهد و بتوانيد هرچه بيشتر كار را پيش ببريد... بنده از اينكه كميته امداد هست و اين‌طور خوب كار مى‌كند و در رأسش شما آقايانى هستيد كه بحمداللَّه هميشه در همين فكرها و در همين كارها و در همين راه‌ها بوده‌ايد، حقيقتا خوشحالم. اثر كار هم پيداست؛ اگر شماها نبوديد، لابد معلوم نبود كه اين‌طور بشود؛ بحمداللَّه حالا خيلى خوب است.»
يكي از درخشان ترين صفحات عمر او را مي توان وقف كردن خويش براي كمك به محرومين دانست؛ او با پشتوانه رفاقت هاي 13 سال زندان و نيز اعتباري كه داشت؛ مي توانست سمت هاي "عنوان دار" متعددي را بر عهده بگيرد، اما ترجيح داد كه تا آخرين روز زندگي خود را وقف محرومين كند.
حاج ابوالفضل حاجی‌حيدري از جمله 12 موسس حزب موتلفه اسلامي بود كه پس از كسب مجوز از حضرت امام(ره)، در تلاش براي احياي مجدد اين حزب پس از انحلال حزب جمهوري اسلامي برآمد و با ثبت قانوني آن در سال 1369 با كسب مجوز از رهبر فرزانه انقلاب به عنوان يكي از اعضاي شاخص حزب به فعاليت پرداخت. او بارها رياست مجامع عمومي عادي و فوق‌العاده حزب را بر عهده داشت و تا آخرين روز حياتش نيز جايگاه ويژه‌اي در مراقبت از حزب به عنوان رئيس هسته گزينش و عضو هيئت نظارت حزب عهده‌دار بود.
اگر شما نبودید معلوم نبود ...
محمد مهدی اسلامی
۱۳۹۲/۱۲/۳
