مرگ پُر سر و صدا!

به گزارش نما به نقل از مجله سیب سبز: ما در جهان امروز به‌وسیله اصوات و پارازیت‌ها احاطه شده‌ایم. از صدای صحبت همکاران‌مان در محیط کار گرفته تا صدای ترافیک اتومبيل‌ها در بیرون یا گوش دادن به موسیقی‌ای که از بلندگوهای شرکت حمل و نقل پخش می‌شود. ما اغلب به صداهایی که در طول روز در محیط اطراف‌مان وجود دارند توجه نمی‌کنیم اما حقیقت این است که صداهایی مانند صدای مته سنگ سوراخ کن از فاصله دور، زنگ پی در پی آسانسور و حتی صدای پچ پچ و همهمه آدم‌هاي اطراف ما می‌تواند تاثیر عمده‌ای بر سلامت و تندرستی ما داشته باشند. پروفسور آرلین برونزافت، پیشگام در پژوهش سروصدا یا نویز و روانشناس زیست محیطی از دانشگاه نیویورک سیتی مي‌گويد، صوت در گوش شنونده ایجاد می‌شود. «با این که گوش امواج صوتی را دریافت می‌کند و آن را برای تفسیر به بخش گیجگاهی می‌فرستد، این مناطق بالاتر از مغز است که تشخیص می‌دهد که آیا این صدا ناخواسته، ناخوشایند یا نگران کننده است.»

سروصدا نمي‌گذارد چند كاره باشيد

سروصدا برای افراد چند وظیفه‌ای مخرب است



با توجه به بررسی آنتونی واگنر عصب شناس دانشگاه استنفورد، وقتی ما چندكاره یا چند وظیفه‌ای هستیم، کمتر قادریم حواس خود را کاملا جمع کنیم و این برای «محرک‌های محیطی بی‌ربط» مانند سروصدای اداری و حواس پرتی کارمندان کاملا صدق می‌کند. به عبارت دیگر، اگر شما در یک محیط پر سروصدا باشيد و بخواهيد چند كار را با هم انجام دهيد برای بازیابی كاري كه در آن وقفه افتاده است، مشکلات بیشتری خواهيد داشت.

سروصدا شما را قوز دار مي‌كند

سروصدا می‌تواند سبب مراقبت کمتر از خود شود

در پژوهشی که مربوط به رابطه ميزان سروصدا در دفاتر کار با فضاي باز با ميزان استرس كارمندان انجام گرفت، پژوهشگران دریافتند خانم‌هایی که سروصدای دفتر کار را تجربه کرده‌اند، احتمال دارد از کسانی که در محیط‌های آرام می‌نشینند كمتر چگونگی حالت نشستن خود و سلامت بدن‌شان را در نظر بگيرند. محیط‌های پر سروصدا در قوز کردن شخص در محل کار نقش عمده دارد که ممکن است منجر به ایجاد مشکلاتی چون گرفتگی عضله مچ دست و کمر درد شود.

اگر بچه درسخوان می‌خواهید

سروصدا می‌تواند قدرت یادگیری کودکان را تحت تاثیر قرار دهد

در یک پژوهش کلاسیک از رابطه میزان سروصدا و یادگیری، پژوهشگران، دانش‌آموزان دو کلاس در یک مدرسه ابتدایی در محله‌ای در نیویورک که در کنار قطار هوایی قرار داشت را بررسی کردند. در نهايت مشخص شد کودکانی که در کلاس‌های رو به خط آهن بودند نسبت به دانش‌آموزانی که در قسمت ساکت ساختمان که رو به حیاط مدرسه بودند، بيشتر دچار افت تحصیلی شدند. اما چرا؟ پاسخ ساده است: با توجه به مطالعات پژوهشگر پیشگام، برونزافت، سروصدا به میزان فراوانی مخل تفکر معلم است و معلمان در کلاس‌های شلوغ 11 درصد کمتر از زمان معمول درس داده‌اند. نیویورک تایمز گزارش داده است که دكتر برونزافت برای اثبات بیشتر ارتباط یادگیری و سروصدا، پس از اینکه کارگران ترانزیت روی ریل‌ها لنت کاهش‌دهنده صدا قرار دادند به مدرسه بازگشت و مسئولان مدرسه هم به سقف کلاس‌ها عایق جذب صدا کار گذاشتند. او دریافت که مهارت‌هاي روخوانی و ديكته و مقیاس اندازه‌گیری پیشرفت تحصیلی در این دو گروه دانش آموزان مساوی شد. مطالعات اخیر، تاخیرها و پیشرفت‌های تحصیلی را با سروصدای‌های مزمن از نزدیک بودن به خطوط هوایی، راه آهن و بزرگراه‌ها را مرتبط دانسته است. طبق مطالعات انجام شده توسط سازمان بهداشت جهانی، کودکانی که در محله‌هایی زندگی می‌کنند که سروصدای وسایل نقلیه در آن وجود دارد، بیشتر مستعد ضعف در آزمون مهارت‌های زبانی و شناختی هستند و در مهارت روخوانی نمره کمتری می‌گیرند.

صداهايي كه نمي‌شنويد هم شما را مي‌ترساند

سروصدا ممکن است ایجاد توهم «خانه ارواح» کند

شایدبه جن و روح اعتقادی نداشته باشید اما بازهم در برخی محیط‌های خاص که چیزهای ترسناکی می‌بینید موهای بدن‌تان راست می‌شود. طبق بررسی‌های پژوهشگران بریتانیایی، شواهدی وجود دارد که اظهار می‌کنند Infrasound یا مادون صوت یا صداهایی که پایین‌تر از آن است که حس و ادراک انسانی آن را درک کند، نیز می‌توانند سبب ایجاد تاثیراتی چون دلسردی و پریشانی در انسان شوند. در مطالعه‌ای پژوهشگران برای شرکت‌کنندگان همزمان 4 آهنگ را پخش کردند که برخی از آنها دارای ملودی اضافه‌ای از صداهاي مادون صوت بودند. حدود یک چهارم از شرکت‌کنندگان واکنش غیرمعمولی به آهنگی که دارای امواج مادون صوت بود نشان دادند. این واکنش‌ها عبارت بودند از تجربه لرز در پایین ستون فقرات یا احساس ناآرامی، غم یا ترس. پروفسور ریچارد وایزمن، روانشناس در دانشگاه Hertfordshire، در کنفرانس انجمن علمی بریتانیا اظهار داشت: «برخی از دانشمندان اشاره می‌کنند که این اندازه از صوت ممکن است در برخی مکان‌های خالی از سکنه موجود باشند بنابراین باعث می‌شوند افراد حس عجیبی داشته باشند که به روح و چيزهاي ترسناك نسبت داده شده است. دستاوردهای ما این ایده‌ها را تایید می‌کنند.»

موسيقي درمان نيست

گوش دادن به موسیقی وضعیت را بهتر نمی‌کند

بسیاری از افراد برای فرار از سروصدای محیط پیرامون خود از گوش كردن موسیقی استفاده می‌کنند اما متاسفانه این هم راه حل خوبی نیست. با این که موسیقی حال خوبی به شما می‌دهد و می‌تواند سرحال‌تان کند، در واقع توانایی شما در یادآوری اطلاعات و محفوظات را از بین می‌برد. لازم به ذکر است که گوش دادن به موسیقی ای که از آن خوشتان نمی‌آید برای حافظه شما بهتر است تا موسیقی‌ای که دوست دارید. اما موسیقی از هر نوعی که باشد نسبت به سکوت، هیچ فایده‌ای برای افزایش قدرت ذهن ندارد.



مرگ با صدا

محله‌های پر سروصدا می‌تواند شما را به کشتن بدهد

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی و تحقیقات مرکز کمیسیون مشترک اروپا در سال 2011، سكونت در محله‌های پر سروصدا، به ویژه اگر شامل سروصدای وسایل نقلیه سنگين مانند فرود هواپیما در بالای سر یا صداي راه آهن باشد، ممکن است منجر به بالا رفتن فشارخون و افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی شود و در نتيجه جان فرد را به خطر بيندازد.

محيط‌هاي كاري باز يعني ضرر

سروصدا بهره‌وری کاری را کاهش می‌دهد

دكتر ماریا کونیکوآ در مجله New Yorker در مقاله‌ای تازه در مورد دفاتر کاری باز (دفاتری که پارتیشن‌بندی شده اند و اتاق اتاق نیستند به طوری که کارمندان می‌توانند یکدیگر را ببینند) آورده كه 70 درصد از محیط‌های اداری که به این شکل هستند به‌خاطر این نوع معماری دارای بسیاری از مشکلات بهداشتی ازجمله گسترش بیماری‌ها و کمبود حس کنترل بر محیط شخصی هستند و متاسفانه نتیجه کار در این دفاتر این است که به طور مشخص سروصدا سبب کاهش راندمان و بهره‌وری کاری مي‌شود.

پژوهشگران دریافته‌اند که ترکیب صداهای خاص در بسیاری از دفاتر کاری باز، توانایی‌های کارمندان برای بازیابی اطلاعات و انجام کارهای پایه مانند ریاضیات را مهار می‌کند. سروصدای این دفاتر کار به جای یک حواس پرتی ساده، سبب ایجاد استرس‌هاي جدی می‌شود. با مطالعه آزمایشگاهی از خانم‌های حرفه‌ای در محلی که سروصدای دفتر کار باز شبیه سازی شده بود، پژوهشگران دریافتند که سطح هورمون اپی نفرین (آدرنالین) کارمندان بالاتر از حد کنترل قرار داشت که این نشان دهنده برخی تحریکات مشابه حالت واکنش «بجنگ یا بگریز» است. سپس از این شرکت کنندگان خواسته شد تا یکسری معماهای غیرقابل حل را کامل کنند. کسانی که در گروه پراسترس بودند تلاش کمتری برای حل آنها کردند که نشانگر کاهش انگیزه در آنهاست.