به گزارش نما ، اتحادیه جامعه اسلامی دانشگاههای اصفهان و علوم پزشکی در نامهای به مناسبت سفر اشتون به شهر اصفهان و ایران اعلام کرد: ما رسم میزبان بودن را برایتان به جا میآوریم؛ شما رسم میهمان بودن را زیر پا نگذارید که سابقهای بس خراب دارید.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
"تاریخ، پشتوانه خوبی است برای آنان که میخواهند فرزند زمان خویشتن باشند و مقهور حوادث گوناگون روزگار نشوند.
تاریخ استعماری که کهنه بود و با گذر روزگار، نو شد، استعماری که مستقیماً در امور کشورها دخالت میکرد، حالا آقا بالاسر برایشان پست میکند و در جدیدترین روش، سوار بر امواج نارضاییهای داخلی، پرچمی رنگین عَلم میکند و به این شیوه، هرآنچه میخواهد را جامه عمل میپوشاند.
همانهایی که سینهشان چاک حقوق بشر است، این حق را فقط در جاهایی میبینند که از تنور آن، آبی برایشان گرم شود!
همان ها که از فرط ناراحتی برای رعایت حقوق بشر، دائماً به اوکراین سفر میکنند، از اوضاع میانمار و آفریقای مرکزی اصلاً ملالشان نبوده و نیست... بحرین و مصر و لبنان در جغرافیای اهدافشان، تعریف شده است فقط برای بهرهکشی؛فلسطین و ارض مقدس که اصلاً قبل از دولت حرام زاده اسرائیل، در نقشه شان نبوده است! دنیا را به چشم طعمهای بزرگ میبینند که هر گوشه اش مال آنها نباشد، فقط برای جوشاندن سرسگ مناسب است...
همانها، حالا با کمال وقاحت علیه ما در شورای امنیت و سازمان ملل و... قطعنامه تصویب میکنند و نگرانی شان را از اوضاع حقوق بشر در ایران، ابراز میکنند! همانها که در زندانهایشان، با انسان، صد مرتبه بدتر از حیوان برخورد میشود، همانها که... وصف فضایل(!) شان در این مقال نمیگنجد و در ضمن، آنچه عیان است چه حاجت به بیان است؟
همانها حال، نخود آش ملت ما شدهاند و سرک در کارمان میکشند، هرآنچه پیش رویشان تواضع به خرج میدهیم، گستاخ تر میشوند و بی حیاتر...پا در خاک مقدس سرزمینمان می گذارند تا...تا چه؟
آهای اهالی حقوق بشر؛ آهای شما که تمام دردتان، انرژی هستهای ماست که یک وقت تهدیدی برای حقوق بشرتان نشود! این خاک، قطره قطرهاش حجله شهیدی است که جانش را با خدا معامله کرده، در فرهنگ نامه حقوق بشرتان، این چه معنایی می دهد؟!
این مرزوبوم و جوانانش، ره صدساله را دارند یک شبه میروند و شما در معادله شان، تعریف نشده اید، اینجا، ینگه دنیا نیست که هرآنچه خواستید بکنید و کسی دست شما را در آستین خودی و بیگانه نبیند...
این مردم، در روزگاری نه چندان دور تمام هستی شان را ، دسته گلهای جوانشان را، کرورکرور به دل آتش فرستادند تا ذره مثقالی خاک پاکشان، دست دشمن نیفتد.
آهای اهالی مذاکره!
انرژی هستهای، حق مسلم و قطعی ملت ماست، یک ذره از آن کوتاه نمیآییم، این باور ماست، پس بیهوده فکر بیش از آن را در سر نپرورید. چرا که ما هنوز ربط انرژی هستهایمان با شمایان را نفهمیدهایم دیگر چه رسد به تجهیزات نظامیمان!
این آمدنتان را به فال نیک میگیریم، شاید ببینید آنچه را که تابحال فقط شنیده بودید، شاید جایگاه خودتان را در معادلات جهانی،درست پیدا کنید.
ما رسم میزبان بودن را برایتان به جا میآوریم؛ گواه این اطمینان خاطر را میتوانید در سابقه ما و در قصه لانه جاسوسی دوستانتان ببینید.
رسم میهمان بودن را زیر پا نگذارید که سابقه شما بس خراب است.
دیوار اعتماد هیچ ملت و دولتی به آمریکا و سگ نگهبانش، تابحال محکم نبوده که این دومی نباشد، برای خودتان می گوییم، روی دیوار دیگری خاطره بنویسید!
باشد که برای حرفهایمان در میان تان، گوشی برای شنیدن باشد."