به گزارش نما به نقل از مهر، علیرضا رئیسیان فیلمساز و کارشناس امور سینمایی ضمن بیان این مطلب در توضیح مسائل و مشکلات برنامه تلویزیونی هفت گفت: وقتی با یک برنامه تخصصی که هیچ رقیب دیگری در تلویزیون نیز ندارد مواجه هستیم، ارزیابی درباره مجموع مسائل سینمایی سخت است و باید با یک نگاه درست و تخصصی به مسائلی طرح شده در این مجموعه صحبت کرد.
وی در ادامه افزود: با وجود تمام مسائل و مشکلاتی که این برنامه داشت اما نمی توان منکر این مطلب شد که برنامه "هفت" تنها تریبون سینمای ایران در تلویزیون است که به نوعی در بین مخاطب نیز جا افتاده بود و تاثیر خوبی داشت و از سوی دیگر تنها پل ارتباطی سینماگران با مخاطبین شهرستانی هست. درست به دلیل راه یابی به دل و ذهن مخاطب نباید عجولانه تصمیم به تغییر گرفته می شد و به نوعی باید خواست مردم در این تغییرات لحاظ می شد درست همان نوع برخوردها و تصمیم گیری هایی که با برنامه تلویزیونی نود می شود با این مجموعه نیز باید صورت گیرد.
به نظرمن برنامه هفت در زمینه مسائل هنری سینما بیش از اندازه محافظه کار بود و اگر قرار بر تعطیلی آن است بهتر بود که احتیاط را کنار می گذاشت.
کارگردان فیلم چهل سالگی در ادامه صحبت های خود در توضیح مشکلات برنامه تلویزیونی "هفت" گفت: به اعتقاد من مشکل برنامه هفت جیرانی نبود بلکه مسئله اصلی نقدهای یک دست مسعود فراستی بود که به نوعی به مجموعه و البته مخاطب تحمیل می کرد و شاید اگر جیرانی در چیدمان افرادی که می آورد دقت بیشتری به خرج می داد این اتفاق نمی افتاد.اما سئوال این است که چرا چنین برنامه ای که مخاطب وسیع نیز دارد باید با این هجمه و فشار از بیرون سازمان صدا و سیما دچار تغییرات شود . البته هنوز نمی دانیم ساختار و محتوای برنامه ای که قرار است پس از هفت بیاید چگونه است باید دید و قضاوت کرد. اما شنیده ها حاکی از آن است که قرار است افرادی جای جیرانی بیاید که جنبه مردمی ندارند.
وی در پایان افزود: آنچه مسلم است انبوه مردم به واسطه این برنامه تلویزیونی با سینما ارتباط برقرار کردند و حال اینکه اگر بخواهد ساختار برنامه به کلی و با حضور چهره های خاص روی آنتن برود طبیعتا مخاطب خود را از دست می دهد و به نوعی ابتر می شود. برنامه تلویزیونی "هفت" با وجود همه کم و کاستی هایی که داشت نشان داد که رابطه مردم با جریان های موجود در سینما نزدیک و تاثیر گذار است و نشانه علاقه مردم به سینما بود.