چرا آمریكا نگران موشك‌های ایران است؟

به گزارش نما به نقل از سیاست ما، فرانک رُز، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور سیاست دفاعی، که روز یکشنبه هفتم اردیبهشت در حاشیه چهارمین «سَمپوزیوم موشک و پدافند هوایی درخاورمیانه» در ابوظبی سخن می‌گفت، تاکید کرد که واشینگتن درخصوص رسیدن به یک راه حل مطلوب درباره مسئله هسته‌ای ایران خوشبین است ولی این باعث نخواهد شد که نگرانی‌هایش پیرامون سایر «رفتارهای بد» ایران از جمله ادامه فعالیت‌های موشکی آن کاهش یابد.

به گفته فرانک رُز ادامه برنامه موشک‌های بالستیک ایران تهدیدی بالقوه برای آمریکا و متحدان آن در منطقه است و به همین جهت آمریکا کشورهای حاشیه خلیج فارس را برای دفاع در برابر چنین تهدیدی به جِدّ یاری خواهد داد.

فرانک رُز درعین حال گفت که اولویت آمریکا در منطقه، توسعه یک سامانه پدافند موشکی مشترک برای کشورهای عربی خلیج فارس است.

پیش‌تر، مقام‌های آمریکایی، از جمله جی کارنی سخنگوی کاخ سفید، نیز با پافشاری به محدود کردن برنامه موشکی ایران، گفت‌و‌گو در مورد این برنامه را به مذاکرات هسته‌ای گره زده بودند. این مقام‌ها معمولا در سخنان خود در زمینه محدود کردن برنامه موشکی ایران به قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران استناد می‌کنند که در سال 2010 میلادی به تصویب رسید. بر اساس این قطعنامه، ایران از توسعه موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای منع شده است.

در مورد قطعنامه 1929 لازم به ذکر است آمریکا اصرار داشت که ایران به مبادله اورانیوم سه و نیم درصد و 20 درصد تن دهد. واشنگتن حتی از اردوغان و داسیلوا- رهبران ترکیه و برزیل- خواست به تهران بروند و از ایران بخواهند مبادله را بپذیرد. این سفر انجام شد، ایران مبادله را پذیرفت و بیانیه تهران منتشر شد.

با این حال، آمریکایی ها طوری رفتار کردند که گویا اساساً نه اردوغان و داسیلوا در این دنیا وجود دارند، نه بیانیه تهرانی منتشر شده و نه ایران بی سابقه ترین نرمش هسته ای در طول پنج سال گذشته را انجام داده است.

این موضوع نشان می دهد که آمریکا برای فشار آوردن بر روی ایران، برنامه ای مدون و غیرقابل عدول داشت و موضوع هسته ای تنها یک دستاویز بود.

این گمانه نیز تقویت شده بود که آمریکا با اطمینان از اینکه ایران مبادله سوخت را نخواهد پذیرفت، بر روی آن اصرار کند تا پس از عدم پذیرش ایران، هزینه صدور قطعنامه بر دوش تهران باشد. با این حال، پس از آنکه ایران این موضوع را پذیرفت آمریکا ولو با تحمل هزینه سیاسی اش، پیش نویس قطعنامه را مطرح و آن را از تصویب گذراند.

به هر حال ایران در همان زمان در مورد این قطعنامه غیر قانونی اعلام کرد: ورود شورای امنیت در موضوع فعالیت های صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران غیر قانونی، بی اعتبار و برخلاف نص صریح ماده 39 منشور و در مغایرت کامل با الزامات سازمانی و پادمانی آژانس بین المللی انرژی اتمی است و این شورا باید سریعا نسبت به اتخاذ اقدامات جبرانی و رفع اشتباهات گذشته خود اقدام نماید.

سوال دیگری که در مورد قطعنامه ها قابل پرسش است آن است که این چه مکانیزمی است که آمریکا بر علیه هر کشوری که باب میل آنها رفتار نکند کاغذ های قطعنامه را صادر می کند ولی وقتی حرف از نقض مقررات و حقوق بشر توسط آمریکا و اسراییل می شود از حربه وتو استفاده می کند.

اسراییل نیز در منطقه غرب آسیا موشک های بالستیک دارد و بمب اتمی نیز دارد ، و در چند سال اخیر با همسایگان خود به کرات وارد جنگ شده است .چرا در مورد سلاح های این کشور جنگ طلب کسی اظهار نظر نمی کند؟

آنچه که ایران در پی آن است صلح و امنیت در منطقه و قدرت بازدارندگی و حق دفاع برای خویش است. چون کشور ما در سایه تحریم های ناجوانمردانه از دستیابی به تکنولوژی های جنگنده های هوایی باز مانده است با تولید موشک ، حفظ امنیت هوایی خود را تامین می کند زیرا ما در نزدیکی خود رژیم نامشروعی داریم به نام اسراییل که همیشه با گزافه گویی های خود ما را به حمله نظامی تهدید کرده است.

حال کشور ما برای تامین امنیت منطقه ، برای جلوگیری از تجاوز های احتمالی مثل 8 سال دفاع مقدس که با حمایت آمریکا بر ما تحمیل شد، نیاز به قدرت دفاعی داریم که خودمان با علم جوانان خودمان به آن دست یافته ایم و طبق فرموده رهبر انقلاب قدرت موشکی ایران به هیچ وجه موضوع مذاکرات قرار نمی گیرد.

آنچه در پایان قابل توجه است این است که موضوع مذاکرات ایران و 1+5 تنها انرژی صلح آمیز هسته ای ایران بوده است و مقامات آمریکایی با گره زدن قدرت موشکی ما به مذاکرات چند هدف را دنبال می کنند:

1- آنها با طرح چنین موضوعاتی به دنبال شکست مذاکرات هستند تا به این صورت هم دل اربابان صهیونیستی خود را به دست آورند و هم به پروژه ایران هراسی و کسب منفعت از این پروژه ادامه دهند.

2- آمریکا با القای این تفکر به کشورهای منطقه که موشک های بالستیک ایران تهدیدی برای آنها است ، به دنبال فروش تسلیحات و پدافند موشکی خود به این کشورها است که تا حدودی در کشور های خلیج فارس موفق بوده است و توانسته حجم انبوهی از سلاح های خود را به آنها بفروشد ، اما ایران همیشه گفته و ثابت کرده که با دولت های منطقه جز رژیم منحوس اشغالگر قدس روابط دوستانه ای دارد و همواره به این ارتباطات استمرار بخشیده است.

3- و نکته آخر این که آمریکا با اختلاف افکنی در منطقه به دنبال آتش افروزی دوباره است مثل جنگ 8ساله ایران وعراق ، جنگ خلیج فارس ، حمله به عراق و افغانستان ، حمله تروریست ها به سوریه ، بحران های گرجستان و اوکراین و ... که می توان ردپای آن را در رزمایش چند روز گذشته عربستان موسوم به شمشیر عبدالله دید.

کاظم امیراحمدی