یك بام و دو هوای آقای ولاسكو!

به گزارش نما به نقل از ایسنا، تیم های والیبال ایران سال هاست که در جام باشگاه های آسیا حرف اول و آخر را می زنند. ستارگان والیبال ایران هموراه جزو مدعیان اصلی این مسابقات بودند و افتخارات زیادی را برای ورزش کشور به ارمغان آورده اند.

در سال های اخیر هم اگرچه در سایه کلکسیون افتخارات تیم های ملی، موفقیت های تیم های باشگاهی کمتر دیده شده اما تیم های پیکان، کاله و متین ورامین به شایستگی از اعتبار والیبال ایران در آسیا دفاع کردند.

با این حال معمولا نمایندگان باشگاهی ایران در مسابقات جام باشگاه های جهان توفیق چندانی نیافته اند. بعد از اینکه تیم پیکان در سال ۱۳۸۹ به یک عنوان ارزشمند سومی در این مسابقات دست یافت سایر نمایندگان ایران دیگر هرگز نتوانستند در این مسابقات حرفی برای گفتن داشته باشند.

نگاهی به چگونگی حضور باشگاه های والیبال ایران در مسابقات جهانی می تواند نکته های قابل تاملی را در پی داشته باشد. بر اساس قوانین فدراسیون ایران، تیم قهرمان لیگ برتر ایران جواز حضور در مسابقات باشگاه های آسیا را کسب می کند. همچنین تیم قهرمان آسیا می تواند به مسابقات قهرمانی جهان برود.

در سال های اخیر تقارن زمانی اردوهای تدارکاتی تیم ملی و برنامه تمرینی تیم های باشگاهی همیشه اختلاف نظر مربیان ملی و باشگاهی را در پی داشته است؛ به ویژه در یکی ، دو سال گذشته با ارتقای سطح والیبال ایران و اولویت یافتن برنامه های تیم ملی برای فدراسیون و وزارت ورزش این اختلاف نظر ها بیشتر مشهود شده است.

درحالی که بازیکنان شاخص تیم های باشگاهی از طرف مربیان خود ملزم به حضور در تمرینات و شرکت در جام باشگاه های جهان می شدند، مربی تیم ملی هم آن ها را به شرکت در اردوی تیم ملی فرا می خواند.

خولیو ولاسکو سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران در سال های گذشته به شدت با حضور بازیکنان ملی پوش باشگاه کاله برای شرکت در جام باشگاه های جهان مخالفت می کرد. او حتی با حضور بازیکنان کمکی در تیم کاله برای مسابقات قهرمانی باشگاه های آسیا هم مخالفت کرد. با مخالفت های ولاسکو و عدم اجازه او به بازیکنان برای شرکت در جام باشگاه های جهان ۲۰۱۳، تیم کاله به عنوان نماینده ایران با ترکیب کاملا دگرگون شده ای در مسابقات حاضر شد و نتوانست حرفی برای گفتن داشته باشد.

به دنبال این سیاست گذاری ها در سال ۲۰۱۴ هم با حضور بازیکنان شاخص متین ورامین در مسابقات جام باشگاه های جهان مخالفت شد. متین هم با ۸۰ درصد تغییر نسبت به ترکیب خود به جام باشگاه های آسیا رفت و نتوانست از اعتبار والیبال ایران در مسابقات باشگاهی دفاع کند.

اما نکته قابل تامل حضور تیم باشگاهی یو پی سی آرژانتین در مسابقات والیبال جام باشگاه های جهان ۲۰۱۴ بود. خولیو ولاسکو سرمربی تیم ملی آرژانتین نخواست و یا نتوانست هموطنان خود را مجاب کند تا در اردوی تیم ملی کشورشان بمانند و به مسابقات باشگاهی نروند. ولاسکو در شرایط برابر برای والیبال ایران و کشورش آرژانتین نسخه متفاوتی پیچید. یو پی سی آرژانتین با همه ملی پوشانش در جام باشگاه های جهان شرکت کرد و ولاسکو مخالفتی با آن نکرد تا این بازیکنان بعد از مسابقات باشگاه های جهان به اردوی تیم ملی کشورشان رفتند و هیچ مشکلی هم پیش نیامد.

این در حالی است که ولاسکو در زمان حضورش در ایران چنین اجازه‌ای به تیمهای باشگاهی نمی‌داد.

تیم بلگوری روسیه قهرمان مسابقات باشگاه‌های جهان هم با ترکیب کامل و با در اختیار داشتن بازیکنان ملی پوش نظیر موزرسکی در مسابقات شرکت کرد و قهرمان شد. بدون تردید تیم ملی والیبال روسیه به عنوان قهرمان المپیک و لیگ جهانی در اتخاذ سیاست هایش به اصول تجربه شده ای پایبند است. اصولی که می تواند برای تعیین سیاست های قدرت نوظهوری مثل والیبال ایران در جهان سودمند باشد.

در عوض به دنبال پیاده شدن تفکرات ولاسکو حتی چند ماه بعد از خداحافظی او، اجازه حضور ملی پوشان متین در مسابقات باشگاه های جهان داده نشد. سیاستی که اگرچه قطعا به سود تیم ملی است و زمینه موفقیت های بیش از پیش این تیم را فرآهم می کند اما انگیزه را از باشگاه‌ها و سرمایه گذاران در باشگاه داری والیبال می گیرد. به طوری که باشگاه کاله مازندران پس از سال ۲۰۱۳ به مراتب سرمایه گذاری کمتری در لیگ برتر انجام داد. حالا هم تکلیف تیم متین ورامین مشخص نیست.

مسابقات والیبال جام باشگاه های جهان اگر برای نماینده ایران نتیجه ای نداشت لااقل نکته مهمی را به مدیران ورزش کشور آموخت.

مدیران ارشد ورزشی ایران باید در این سیاست گذاری ها مستقل عمل کرده و خواسته های خود را به مربیان خارجی دیکته کنند. حالا که هدایت تیم ملی والیبال ایران در دست یک سرمربی جدید است. مدیران و مسئولان فدراسیون هم حرفه ای تر از گذشته عمل کنند.