به گزارش نما محمد صفری در سرمقاله امروز روزنامه سیاست روز نوشت؛
همه تمایل دارند و مشتاق هستند که موضوع هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران پایانی خوش داشته باشد. موفقیت دولت تدبیر و امید در جریان مذاکرات هسته‌ای، ره‌آوردی برای همگان است. اگر در این مذاکرات جمهوری اسلامی ایران به اهداف و حقوق خود در زمینه هسته‌ای دست یابد همگان از این اتفاق شادمان خواهند شد.
این که گفته می‌شود دلواپسان موضوع هسته‌ای، دلواپس موفقیت دولت در این عرصه هستند تا نکند این اتفاق به نام دولت تدبیر و امید ثبت شود، ادعای تنگ‌نظرانه و مغالطه کارانه‌ای است چرا که همین منتقدان و دلواپسان، نگران آن هستند که در پس این توافق که اکنون با چالش‌ها و زیاده‌خواهی‌های آمریکا روبرو شده است، توطئه‌ای و دسیسه‌ای پیاده شود و آنگاه این توافق برد - برد به یک سر برد تبدیل شود.
آنگاه آنهایی که از منتقدان مذاکرات هسته‌ای انتقاد می‌کنند و آنها را افراطی می‌پندارند، چه پاسخی خواهند داد؟ آیا آن هنگام هم مقصر را منتقدان و دلواپسان هسته‌ای معرفی خواهند کرد یا به توافق نرسیدن درباره فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را به عهده خواهند گرفت یا شاید در بهترین حالت مقصر را طرف مقابل معرفی می‌کنند؟
آنهایی که از روند مذاکرات به این شکل حمایت می‌کنند آیا توجه دارند که هم‌اکنون در همان کشورهای عضو 1+5 رسانه‌ها و تحلیلگران سیاسی آنها به انتقاد از شیوه مذاکرات هسته‌ای می‌پردازند و در پارلمان و مجالس خود با همین گفت‌وگوها مخالفت می‌کنند؟
باید این حق را به منتقدان و آنهایی که نگران آینده و نتایج مذاکرات هستند داد که حرف خود را بزنند و انتقاد و تحلیل خود را ارائه دهند. گرچه دست آخر اگر توافقی انجام نشود از هم‌اکنون مشخص است که همه چیز قرار است بر سر دلواپسان و آنهایی که نگران هستند بشکند.
برخی ادعا می‌کنند آنهایی که دلواپس هستند، نگرانی‌شان به خاطر این است که دولت در مذاکرات هسته‌ای موفق شود و گشایشی در روابط خارجی کشور ایجاد شود و مشکلاتی که در 8 سال دولت گذشته ایجاد شده حل شود که البته این سخن و ادعا اثبات می‌کند که موافقان هنوز مشکلات کشور را به مذاکرات گره زده‌اند و حاجت خود را از آمریکا می‌خواهند. این در حالی است که مسئولان ارشد کشورمان به ویژه رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کرده‌اند تحریم‌ها را نباید به مذاکرات ربط داد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیداری که چندی پیش از پیشرفت‌های دفاعی و موشکی سپاه داشتند در همین زمینه گفته بودند؛ «من همواره طرفدار ابتکار در سیاست خارجی و مذاکره بوده و هستم و توصیه همیشگی من به مسئولان این بوده که در سیاست خارجی و مبادلات بین‌المللی هرچه تلاش و ابتکار وجود دارد به کار بندند اما نباید نیازمندی‌های کشور و برخی مسایل همچون تحریم‌ها، به مذاکره گره زده شود.»
باید آنهایی که موافق توافق و مذاکرات هستند و آنهایی که مخالف و منتقد آن هستند، توجه داشته باشند که شکست در این عرصه کشور را در یک عرصه تازه وارد می‌کند، پیروزی هم باعث خواهد شد تا علاوه بر این که حقانیت ایران ثابت شود، فضای منفی که رسانه‌های دشمن در افکار عمومی ایجاد کرده‌اند برداشته شود.
اما همه اینها و همه آنچه که در پس و پیش مذاکرات هسته‌ای دنبال می‌شود باید در این نکته مهم و حساس خلاصه شود که تنها راه، ایستادگی و استفاده از ظرفیت‌های داخلی و توانایی‌های مردم و کشور است که ثابت می‌کند «باید بدانیم که می‌توانیم.»
اما نکته‌ای دیگر که در مذاکرات هسته‌ای و از سوی آقای ظریف وزیر خارجه کشورمان مطرح شده است. او در صفحه توئیتر خود نوشته است؛ «پس از مذاکرات سخت از وین بازگشتیم، توافق امکان‌پذیر است اما باید توهمات پایان یابد و شبیه سال 2005 فرصت از دست نرود.
در سال 2005 که مصادف بود با دولت اصلاحات بر‌اساس توافقی که در آن زمان میان ایران و کشورهای مذاکره‌کننده از جمله سه کشور انگلیس، آلمان و فرانسه انجام شد قرار شد با تعلیق همه فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان وعده‌های داده شده آنها محقق شود که پس از چندی خلف وعده آنها نمایان شد و آنچه که گفته بودند و وعده داده شده بود برآورده نشد و رهبر انقلاب دستور آغاز فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان را دادند.
در آن زمان فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان بسیار محدودتر از اکنون بود و اصلا قابل مقایسه نیست. اکنون که جمهوری اسلامی ایران در زمینه هسته‌ای به چنین پیشرفت‌های بزرگی دست یافته است، آیا نباید امتیازات بزرگتر و بیشتری به ایران داده شود؟
شرایط کنونی ایران با 11 سال پیش از این بسیار تفاوت دارد. این تفاوت شرایط به عنوان یک امتیاز بزرگ برای ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای است. در آن زمان فرصت را چه کسی از دست داد ایران یا طرف مقابل؟
اکنون نیز فرصتی مهیا شده است تا غرب صداقت خود را ثابت کند که البته بعید به نظر می‌رسد که بتواند اعتماد ایران را جلب کند. اگر هم فرصتی قرار است از دست برود این فرصت برای غرب و آمریکاست. جمهوری اسلامی ایران بر اساس سیاستی که اتخاذ کرده است مذاکرات را با تدابیر رهبری پیگیری می‌کند. مذاکره کنندگان هم که به فرموده رهبر انقلاب بچه های انقلاب هستند، به خوبی می‌دانند که نباید در مقابل زیاده‌خواهی‌های آمریکا و غرب کوتاه بیایند.
اکنون زمان آن است که رسانه‌های کشور و تحلیلگران، تبلیغات منفی که علیه جمهوری اسلامی ایران می‌شود خنثی کنند، نه این که همدیگر را متهم کنند و بگویند باعث به نتیجه نرسیدن مذاکرات، منتقدان و دلواپسان مذاکرات هسته‌ای بوده‌اند.
در آخر از جناب اقای ظریف وزیر امور خارجه کشورمان که سکاندار تیم مذاکره کننده هسته‌ای است می‌خواهیم نسبت به این تحلیل واکنش نشان دهد. شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی در تحلیلی گفته است که نگرانی اصلی ظریف به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته ای نیست، بلکه باخت دوباره تیم روحانی در انتخابات آینده و تکرار تجربه انتخابات 1384 است.
این شبکه در تحلیلی از پیام اخیر وزیر خارجه کشورمان در توئیتر اعتقاد دارد؛ هشدار اصلی ظریف به غرب در واقع این است که اگر با دولت روحانی توافق نکند، همانند سال 1384 (2005) بار دیگر زمینه روی کار آمدن اصولگرایان را فراهم خواهد کرد.
آیا چنین است که تحلیل شده است؟ اگر نیست وزارت خارجه به ویژه شخص وزیر محترم درباره این ادعا پاسخ دهد که آیا بر اساس ادعای این شبکه او نگران چنین ادعایی است؟!
آیاقراراستهمهچیزبرسردلواپسانبشكند؟
این كه گفته می‌شود دلواپسان موضوع هسته‌ای، دلواپس موفقیت دولت در این عرصه هستند تا نكند این اتفاق به نام دولت تدبیر و امید ثبت شود، ادعای تنگ‌نظرانه و مغالطه كارانه‌ای است.
۱۳۹۳/۲/۳۱
