پیرمردی كه صبح 14 خرداد 68 در اتوبوس مرد

به گزارش بسیج پرس، دکتر احمد رضا زرگر معاون فرهنگی اجتماعی سپاه تهران فردی است که به مدت 21 ماه در تیم پزشکی حضرت امام (ره) حضور داشت. او در ارتباط با خود می گوید سال 1362 بود که در رشته پرستاری در مقطع کاردانی دانشگاه تهران قبول شدم و بالطبع باید درسم را شروع می کردم اما از آنجایی که دوست داشتم در جبهه ها حضور پیدا کنم تحصیل را رها کرده، مرخصی گرفتم و به جبهه رفتم. چون مجروح شدم یکسال شروع تحصیلم به عقب افتاد و سال 63 دوره پرستاری را شروع کردم. هر چه جلوتر رفتم حضورم هم در جبهه تخصصی تر شد و با عضویت در تیم های اضطراری عملا زمان هایی به جبهه می رفتم که عملیات بود. سال 66 فارغ التحصیل شدم و به عضویت تیم درمان امام (ره) درآمدم. آن موقع باورم نمیشد که امام (ره) نیاز به پرستار داشته باشد و این نکته را نیز بگویم که علاوه بر حفاظت فیزیکی جان امام (ره)، بحث درمان ایشان هم با سپاه بود. این گفتگوی 40 دقیقه ای که در صبح یک روز کاری و با مساعدت معاون فرهنگی سپاه تهران آغاز شد چندین بار به دلیل دگرگونی حال آقای دکتر هنگام صحبت از لحظات آخر امام (ره) قطع شد که البته حال و هوایی توصیف نشدنی داشت.

این پرستار حضرت امام (ره) معتقد است که زیباترین لحظه برای یک پرستار این است که تحصیلات آکادمیک را طی کرده و به خدمت بیت امام (ره) برسد و پرستار ایشان شود که واقعا لحظات عجیبی بود که از دست دادیم و باید بگویم که مانند یک رویا بود.

وی در ارتباط با محل درمان حضرت امام (ره) گفت: یک درمانگاهی در منطقه جماران داشتیم که البته درمانگاه کوچکی بود اما امکانات اولیه مانند آزمایشگاه و رادیولوژی داشت. سابقه بیماری امام (ره) به امراض قلبی ایشان بر می گشت؛ یعنی به محض این که ایشان در روزهای ورود به ایران به شهر قم رفتند حالشان بد شد و آمدند تهران و در بیمارستان شهید رجایی بستری شدند. آنجا پزشکان متوجه شدند که امام (ره) یک مراقبت جدی تری را در زمینه قلب لازم دارند و به همین دلیل آقای دکتر سید حسن عارفی استاد عزیز ما مسئولیت تیم درمانی امام (ره) را به عهده گرفت و مراقبت های روزانه از امام (ره) انجام می شد.

** امام (ره) با استفاده از تجهیزات پزشکی اختصاصی برای خودشان مخالف بودند **

زرگر ادامه داد: آقای دکترعارفی ترجیح دادند که یک درمانگاهی در نزدیکی بیت امام (ره) ایجاد شود و از بچه های سپاه خواستند که این امکان را فراهم کنند و چون مشکل امام (ره) مشکل قلبی هم بود قرار شد در آن درمانگاه امکانات قلبی مانند سی سی یو و اتاقی برای آنژیوگرافی هم ایجاد شود. از آنجایی که همه می دانستند که حضرت امام (ره) با تجهیزات اختصاصی برای خودشان مخالفت خواهند کرد و از این کار ناراحت می شوند، دکتر پورمقدس که متخصص قلب از اصفهان بودند، تدبیری اندیشیدند که بیماران مستضعف نیازمند هم برای درمان به تهران بیایند و در این درمانگاه به کارهای قلبی شان رسیدگی شود و اگر یک زمانی قرار بود این وسایل برای امام (ره) استفاده شود این امکانات برای چند روز که امام (ره) آنجا هستند دراختیار امام (ره) بود و بعد برمی گشت به دست مردم و مورد استفاده قرار می گرفت.

وی در همین زمینه خاطرنشان کرد: امروز ما با افتخار به آن دوران نگاه می کنیم و می گوییم چقدر فکر بکری داشتند این دوستانی که زمینه پذیرش بیماران عادی را نیز در آن درمانگاه فراهم کردند. این یک افتخار است که امام (ره) امکانات اختصاصی برای خود نداشتند و دلیل آن هم این بود که این وسایل و تجهیزات در اختیار همه مردم قرار داشت. به نظر من آن دوران فراز بسیار مهمی در تاریخ درمانی حضرت امام (ره) بود.

** قلب حضرت امام (ره) در سال 65 بطور کامل ایستاد و سپس احیا شد**

این پرستار حضرت امام (ره) گفت: در یک روز بهاری در سال 1365 بود که عملیات فاو به سرانجام رسیده بود و مراحل آخر را طی می کرد که امام (ره) در منزلشان حالشان بد می شود و قلبشان بطور کامل از کار می ایستد؛ تنها کاری که ایشان قبل از بیهوش شدن می تواند انجام دهد این است که زنگ هشدار و فرخوان را به صدا در میاورند و بعد، از حال می روند. آن روز شیفت آقایان دکتر پورمقدس و پرستار مسعود سیرتی بود؛ بلا فاصله دکتر پورمقدس خودشان را به اتاق امام (ره) میرسانند و با پیکر بی جان امام (ره) مواجه می شوند، کار احیاء (ماساژ قلبی و تنفس دهان به دهان) را انجام می دهند و با استفاده از دستگاه شوک امام (ره) را بر می گردانند و سپس امام (ره) به سرعت به بخش سی سی یو همان درمانگاه یاد شده انتقال پیدا می کنند.

** رادیوهای بیگانه نتوانستند از موضوع بیماری امام (ره) سوء استفاده کنند **

وی اظهار داشت: از اول انقلاب تا به زمان حیات امام (ره) بیگانگان مرتب شایعه به راه می انداختند که 3 ماه یا 6 ماه دیگر امام (ره) فوت می کنند و خیلی به این مسائل امید بسته بودند اما اینکه امام (ره) واقعا بیمار بودند و هیچ خبری در این ارتباط به بیرون درز نکرد برای شخص امام (ره) حائز اهمیت بود و این باعث شد ایشان از این قصه که رادیوهای بیگانه نتوانستند از بیماری شان هیچگونه سوء استفاده ای بکنند راضی به نظر برسند. به هر حال سکته در قلب امام (ره) اتفاق افتاده بود و باعث شد ایشان در ناحیه تحتانی قلب شان که جزء ناحیه های خطرناک برای ایجاد آریتم های قلبی است دچار عارضه بشوند.

این عضو تیم درمانی حضرت امام خمینی (ره) گفت: در سی سی یو در بیمارستان وجود دارد ما مریض را میخوابانیم و مانیتور را به آن وصل می کنیم و به وسیله چسب های سینه ای ضربان قلب بیمار را کنترل می کنیم، بنابراین یک پرستار همیشه می تواند از بالای سر بیمار یا از اتاق مرکزی، ضربان قلب بیمار را ببیند. اما ما نمی توانستیم برای امام (ره) این کار را انجام دهیم زیرا ایشان می خواستند به حسینه جماران بروند و سخنرانی کنند و یا دیدار خصوصی با شخصیت ها داشته باشند و به کارهای مهم دیگری بپردازند و بنابراین دوستان به این نتیجه رسیدند که اوضاع قلبی امام (ره) را از راه دور کنترل کنند. از همین رو یک دستگاه شبیه موبایل که سه سیم از آن خارج می شد و به سینه امام (ره) وصل می شد درون جیب پیراهن حضرت امام (ره) که خانم ایشان دوخته بودند قرار داده شد و ما ضربان قلب امام (ره) را دریافت می کردیم و در طول 24 ساعت ضربان قلب کنترل می شد. در تمام طول هفته فقط یک ساعت این دستگاه از کار می افتاد وآن هم زمانی بود که امام (ره) می خواستند به حمام بروند.

** ضربان قلب امام (ره) یک ساعت قبل از اذان صبح تغییر می کرد و ایشان از خواب بلند می شدند **

وی یادآور شد: در طول 21 ماهی که به این روش ضربان قلب امام را مشاهده می کردیم با نظم واقعی در مقیاس دقیقه در زندگی ایشان مواجه بودیم. برای مثال ما می دانستیم که ایشان یک ساعت قبل از اذان صبح برای شب زنده داری و عبادت بیدار می شدند و ضربان قلب آرام امام (ره) که حدود 60 بود یک ساعت قبل از اذان صبح تبدیل به یک جریان نامرتب می شد و گویای بیدار شدن ایشان از خواب بود. جالب است که به خاطر گردش ساعات در ایام مثل پائیز و بهار این یک ساعت همیشه سر جای خوش بود یعنی امام (ره) دقیقا یک ساعت قبل از اذان بیدار می شدند حتی دقیقه ها هم رعایت می شد.

زرگر گفت: ما زمانی که در تیم درمانی وارد شدیم از دوستانمان تقاضا کردیم که یک کاری کنند که ما متوجه شویم که امام (ره) کجا هستند تا در صورت نیاز به سرعت به ایشان دسترسی داشته باشیم. به همین دلیل ما پیشنهاد دادیم یک دستگاهی در جیب سمت راست امام (ره) تعبیه بشود و مسیر حرکت امام (ره) را به ما نشان بدهد که موافقت نشد و گفتند خطرش بیشتر از سودش است. به هر حال یک تخته ای با پنج کلید روی آن بود که به پنج لامپ در اتاق ما متصل بود، زیر هر کدام از این لامپ ها نام مکانی که حضرت امام (ره) قصد عزیمت به آنجا را داشتند نوشته شده بود ایشان هر کجا می رفتند کلید آن مکان را می فشردند. در 18 ماه که این برنامه انجام شده بود امام (ره) به اندازه انگشتان یک دست هم اشتباه نکردند و اصلا هم نمی گفتند که برای چی این کار انجام می دهید و ما همیشه امام (ره) را در دسترس داشتیم این مدل به ما خیلی کمک می کرد.

** امام (ره) توصیه های درمانی را مانند توصیه مجتهدین می دانستند **

معاون فرهنگی اجتماعی سپاه تهران گفت: امام توصیه های درمانی را مانند توصیه های مجتهدین می دانستند و یک جا من فقط خلافش را دیدم و آن نیز زمانی بود که تصمیم گرفته شد پس از آندوسکوپی اول دوباره امام (ره) آندوسکوپی شوند که ایشان مخالفت کردند و هرچه آقای عارفی اصرار کرد امام (ره) قبول نکردند و می گفتند الا اینکه من بمیرم این کار را قبول نمی کنم و بعد آقای دکتر عارفی گریه کردند و رفتند عقب و امام (ره) به ایشان گفتند آقای دکتر من شما را خیلی دوست دارم و دکتر عارفی هم خوشحال شدند.

** امام خمینی(ره): به مردم بگویید از خدا بخواهند که من را بپذیرد **

عضو تیم پزشکی امام (ره) ادامه داد: جمعه قبل از رحلت امام (ره) ما ایشان را به داخل حیاط و یک فضای باز بردیم و همان موقع آقای رفسنجانی قبل از ایراد خطبه های نماز جمعه خدمت حضرت امام (ره) رسیدند و به ایشان گفتند من به نماز جمعه میروم و مردم از من درباره سلامت شما توضیح می خواهند چه بگویم که امام (ره) فرمودند به مردم بگویید از خدا بخواهند که من را بپذیرد که البته آقای هاشمی از این کار طفره رفتند.

معاون فرهنگی اجتماعی سپاه تهران تاکید کرد: ملت ما استحقاق امت بودن برای امام (ره) را دارند و داشتند هر چند خیلی از ما امام (ره) را درک نکردیم اگر چه با او زندگی کردیم ولی ایشان را درک نکردیم.

وی به خاطره ای در ارتباط با روز رحلت امام (ره) اشاره کرد و افزود: پیرمردی در روز 14 خرداد در اتوبوس در حال سفر بود با شنیدن خبر ارتحال امام گفت: مملکت بدون امام (ره) بدرد نمی خورد و سپس در کف اتوبوس دراز کشید و مرد به نظرم این فرد بیشتر از ما امام (ره) را درک کرد. این خبر در روزنامه های آن زمان نیز منتشر شد.

** خمینیسم حرفهای فراوانی در برابر بقیه مکاتب دارد **

معاون فرهنگی اجتماعی سپاه تهران با بیان اینکه نزدیک بودن فیزیکی به امام (ره) دلیل درک حضرت امام (ره) و تفکر او نیست اظهار داشت: فکر و ایده امام (ره) ازبین نرفته و اگر قرار باشد مکتب را با عنوان ایسم در نظر بگیریم خمینیسم حرفهای فراوانی در برابر بقیه مکاتب دارد و مکتب امام که از سوی حضرت آقا مطرح شده است بهترین سرنخبرای رسیدن به اسلام ناب محمدی است.

** امام نماد عینی اشداء علی الکفار و رحماء بینهم بود**

وی ادامه داد: امام هم دشمن شناس بود و هم استکبار ستیز؛ امام یک ذره سازش با زمام داران زر و زور و تزویر نکرد و با کسانی که می خواستند در برابر دین ما بایستند گفت که در برابر تمام دنیای شما می ایستیم. امام وعده داد به مردم ما که من مطمئن هستم که روزی اسلام ابرقدرت ها را به خاک مذلت می کشاند، روسیه را کشاند و امیدواریم آمریکا هم به این سرنوشت دچار شود.

زرگر وجود حضرت آقا برای پیروی از خط امام (ره) را لازم و ضروری بیان کرد و گفت: ولی فقیه زمان می تواند ادامه دهنده راه امام (ره) باشد و این عنصر یک امر بسیار مهم در اداره دینی جامعه است.

** حضرت آقا انقلاب را در گردنه های سخت به سلامت عبور دادند **

وی با بیان اینکه راه امام (ره) راه زوال ناپذیری است تاکید کرد: باید خداوند را شاکر باشیم که به وسیله حضرت امام (ره) دل ها را طوری هدایت کردند که ما به خلف صالح یعنی حضرت آقا رسیدیم. باید فراز و فرودهای انقلاب را مطالعه کنیم و ببینیم که حضرت آقا در چه گردنه های سختی ما را از آن گردنه به سلامت عبور داده اند.