به گزارش نما به نقل از آی اسپورت ، وقتی تیم ملی برای مصاف با نیجریه وارد میدان شد یکی از اصلیترین دغدغههای هواداران حضور علیرضا حقیقی درون دروازه بود. حضور غیرمترقبه این گلر جوان که تجربه ملی کمی هم دارد، این دلهره را برای ایرانیها ایجاد کرده بود که نکند لغزش او درون دروازه از استحکام دفاعی تیم ملی کم کند.
اما بازی با مساوی بدون گل به پایان رسید و جالب اینکه بعد از بازی همه درباره تیپ و قیافه این دروازهبان صحبت میکردند نه درباره نمایش فنی او! انگار چهره فتوژنیک این "آرتیست" جوان، اجازه نداده نوع بازی او به چشم کسی بیاید.
* شروع بد؛ خدایی خطا بود؟
برای دروازهبانی کمسنوسالی مثل حقیقی که سابقه بازیهای ملیاش هم چندان زیاد نیست، بازی با نیجریه در جام جهانی طبعا چالش سختی است. استرس حقیقی در دقایق اولیه بازی به وضوح قابل مشاهده بود. به خصوص روی اولین سانتر ارسالی از جناحین وقتی توپ از دستانش رها شد و حتی به تور دروازه ایران هم رسید، این استرس نقش بیشتری داشت تا خطای مهاجم حریف. اما حقیقی خوششانس بود که داور حکم به ضربه خطا داد و گل نیجریه مردود شد.
* معجزه زبان شیرین فارسی!
هر چه از دقایق بازی گذشت استرس حقیقی کمتر شد و دروازهبان ایران اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد. او خیلی خوب با بازیکنها حرف میزد و در لحظاتی که بازی متوقف میشد به سمت نکونام و منتظری و بقیه میرفت. بازیکنها به او روحیه میدادند و حقیقی با استواری بیشتری به بازی ادامه میداد. ضمن اینکه ضربات کاشتهاش را هم به خوبی میزد تا ایران از نقطهای که در جام قبلی ضربه خورده بود این بار احساس اطمینان داشته باشد.
* اخم بکن بهت میاد!
بر خلاف دروازهبانهایی (مثل عابدزاده) که در این بازیهای حساس با خنده و جستوخیز و سرخوشی، به خود و تیمشان روحیه میدهند، حقیقی انگار هیچ علاقهای به خندیدن نداشت. شاید هم کسی به او گفته بود چهرهاش با اخم جذابتر میشود!!
حقیقی در طول ۹۰ دقیقه هرگز لبخند نزد و جالبترین واکنش صورتش بیرون آوردن زبان در لحظاتی خاص بود که انگار هیجان درونیاش را با این کار تخلیه میکرد و به آرامش میرسید.
* بزن بریم بهشت!
شاید نقطه ثقل بازی حقیقی ضربه ایستگاهی بازیکنان نیجریه در دقیقه ۳۱ بود. ضربهای از حوالی وسط زمین که حقیقی به خیال سانتر بلند توپ از دروازه خارج شده بود اما موسی تصمیم گرفت توپ را مستقیما به سمت دروازه بفرستد.
شیرجه بلند حقیقی روی این ضربه و منحرف کردن توپ به سمت کرنر این اعتماد را به بینندگان بازی و البته به خود او بخشید که در دروازه ایران گلر مطمئنی ایستاده است.
عکس این شیرجه مهمترین عکسی بود که از حقیقی در طول این بازی منتشر شد. او بعد از این صحنه تا پایان بازی توپهای کمتعدادی را که به دستش میرسید به خوبی جمع کرد و از تزلزل دقایق ابتدایی کاملا فاصله گرفت.
* سیل پیشنهادات، فنی و غیرفنی!
بالاخره بازی بدون گل به پایان رسید و حقیقی خالق اولین کلینشیت ایران در تاریخ جامهای جهانی لقب گرفت. ضمن اینکه او با تکیه بر استایل ویژهاش دل خیلی از بینندگان بازی از ملیتهای مختلف را ربود.
حالا مهمترین چیزی که حقیقی باید به آن عادت کند دیده شدن است. امروز حجم نگاهها به او نسبت به همین سه روز قبل چندین برابر شده است. هزاران توئیت درباره او روی صفحات مجازی آمده و عکسهایش تا دورترین نقاط دنیا رفتهاند.
به اینها اضافه کنید پیشنهادهایی که از همه طرف به سمت او سرازیر شده است. او شاید با یک نمایش خوب در بازی بعدی با پیشنهاداتی از باشگاههای خوب خارجی هم روبهرو شود. آنقدر که پیغام و پسغامهای باشگاه استقلال بعد از رفتن رحمتی را اصلا جدی نگیرد!