ورزش درمان افسردگی نیست

به گفته یك روانپزشك،‌ ورزش درمان افسردگی نیست اما در بازتوانی به افراد كمك می‌كند.

به گزارش نما، دکتر سید سعید صدر، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به این که افسردگی در زنان شایع‌تر از مردان است، افزود: زیرا افسردگی درک احساسی مغز است و در خانم‌ها این قسمت فعال‌تر است.

وی افزود: عده‌ای دلیل ذکر شده را علت این شیوع می‌دانند و عده‌ای نیز معتقدند به علت فعال‌تر بودن سیستم هیجانی در خانم‌ها، این سیستم آسیب‌پذیرتر نیز هست.

وی همچنین با بیان اینکه آمار افسردگی اساسی در کشور ما تفاوت فاحشی با جمعیت جهانی ندارد، گفت: در طبقه‌بندی روانپزشکی، بخشی مرتبط با مشکلات عصبی داریم که در جامعه ما بیشتر است و می‌تواند به صورت خلق افسرده خودش را نشان دهد. این موضوع ناشی از مشکلات زندگی، مشغله فکری و پایین بودن آستانه تحمل است که به دلایل مختلفی در طول زندگی پیش می‌آید.

صدر به علاوه با بیان اینکه مشکلات زندگی باعث می‌شود مشغله روانی افراد بیشتر شود، افزود: این بدین معنی نیست که این افراد افسرده هستند بلکه اگر رفاه عمومی بالا رود، وضعیت و امنیت اقتصادی و اجتماعی بیشتر شود و شرایط جامعه از همه نظر قابل پیش‌بینی باشد، عوامل استرس‌زای محیطی کاهش می یابد و فرد، انسان شادتری خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه برخی تصمیمات در جامعه باعث می‌شود افراد نتوانند برنامه‌ریزی کنند و همیشه در هیجان خواهند بود،‌ افزود: در این صورت، فرد آسیب‌پذیر و تحریک‌پذیر شده و زود عصبانی می‌شود. اما اگر وضعیت فرهنگی و اقتصادی استوار باشد، افراد انسان‌های شادتری خواهند بود.

صدر همچنین با بیان اینکه "ورزش درمان افسردگی نیست اما در بازتوانی به افراد کمک می‌کند"، درباره نقش ورزش در درمان افسردگی گفت: تمایل به ورزش در کسی ایجاد می‌شود که خلق او افسرده نباشد.

وی درباره نقش رسانه‌ها در کاهش افسردگی، بر لزوم آگاهی بخشی آن‌ها تاکید کرد و افزود: رسانه‌ها باید زمینه‌های شادی‌بخشی را فراهم کنند. کسی که بعد از یک روز کاری، سریال شادی ببیند، خستگی از تنش بیرون می‌رود.

این روانپزشک به علاوه درباره رابطه بین جرم و جنایت با بیماری‌های روانی، با تاکید بر اینکه رابطه مستقیمی بین این دو وجود ندارد، توضیح داد: آمار آدم‌کشی در کسانی که مبتلا به اسکیزوفرنیا (جنون) هستند نسبت به افراد معمولی کمتر است. یک بیمار روانپزشکی نمی‌تواند برای جرم و جنایت خود سازماندهی کند، هرچند می‌توان گفت با پایین آمدن آستانه تحمل، زمینه برای افزایش خشونت بیشتر شود.

این روانپزشک همچنین درباره روزه گرفتن بیماران روانپزشکی نیز گفت: افرادی که باید خواب‌شان تنظیم شود یا کسانی که داروهایی می‌خورند که نیاز به دریافت مایعات زیاد دارد نباید روزه بگیرند.

به گزارش ایسناوی افزود: افرادی که بیماریشان کنترل شده و مدت طولانی از آن می‌گذرد و نیز افرادی که می‌توانند گرسنگی و تشنگی‌ را تحمل کنند، اگر بتوانند خواب کافی داشته باشند، به اندازه مناسب غذا بخورند و داروهایشان را در ساعت افطار تا سحر تنظیم کنند، می‌توانند روزه بگیرند

۱۳۹۳/۴/۸

اخبار مرتبط