این روزها در محافل سیاسی سخن از یک جشنواره سیاسی در میان است؛ جشنوارهای به سبک آلسعود و دربار سعودیها.
الجنادریه نام جشنواره 'گاهانه'ای است که در عربستان سعودی برگزار میشود و در آن دیکتاتور بزرگ و شاهزادگان سعودی حضور مییابند و گرمای جشنواره را با سخنرانی جناب دیکتاتور و مدح آن جناب بیشتر میکنند.
وجه تمایز دوره جدید جشنواره الجنادریه، با جشنوارههای دیگر حضور دو به اصطلاح ایرانیتبار است؛ علیرضا نوریزاده که سیاسیون وی را جاسوس سابقهدار MI6 میدانند و عطاءالله مهاجرانی وزیر فراری دولت خاتمی که اخیراً مدعی شده بود برای تحصیل به انگلیس رفته و در آینده به ایران باز خواهد گشت؛ نامبردگان اخیراً میهمانان ویژه جشنواره بیست و هفتم الجنادریه بودند.
برخی میگویند حضور نوریزاده و مهاجرانی در دربار سعودی امری تازه نیست چراکه پیش از این نیز وزرای اطلاعات و خارجه نیز به عربستان سفر کرده بودند.
آنهایی که فهمی از سیاست دارند، میدانند که وقتی مقامی رسمی از ایران اسلامی به کشوری سفر میکند، قطعاً برای کسب منفعتی برای نظام یا مردم ایران به آن کشور میرود و یا حداقل راه را برای کسب منافع از کشور هدف هموار سازد.
حال از مهاجرانی و نوریزاده میپرسیم که شما که به اصطلاح اصلاحطلب هستید، آیا با آن همه سوابق روشن در وطنفروشی و خدمت به MI6 و تلویزیون رژیم سلطنتی انگلیس(بیبیسی) و فراخواندن آشوبگران 88 برای ناامن کردن ایران اسلامی و ضربه به نظام، برای دفاع از نظام اسلامی و یا کسب منفعت برای نظام و مردم به دربار آلسعود پناه برده بودید یا دریافت 18 میلیون دلار ناقابل و یا . . . ؟
نکته قابل تأمل این است که مهاجرانی در سایت شخصیاش نوشته که برای دریافت 18 میلیون دلار از خاندان دیکتاتور به این جشنواره نرفته است اما چطور میتوان با وجود مصاحبههای مکرر آنها با بیبیسی فارسی (وابسته به رژیم سلطنتی انگلیس) و سایتها و شبکههای ضدانقلاب دیگر از جمله صدای آمریکا و العربیه باور کرد که اخبار موثق منتشر شده توسط رسانههای معتبر، غلط است و نوشتهجات جناب وزیر دولت اصلاحات درست؟
گویا مهاجرانی در سایت شخصی خود نوشته که این جشنواره فقط فرهنگی بود؛ عجب است که در یک جشنواره فرهنگی از آقایان خواسته شده که به فعالتر شدن بخش فارسی شبکه تلویزیونی العربیه - بخوانید العبریه - کمک کنند.
اگرچه فتنه 88 تمام شد و نظام اسلامی "بیماری" به اصطلاح اصلاحطلبانه فتنهگران را درمان کرد، اما دربار سعودی که این روزها مردمان مسلمان یمن، بحرین، فلسطین، لبنان و سوریه ضربات خنجرهای حاکمان جور این دربار را احساس میکنند، همچنان به روی اصلاحطلبان باز است، همچنانی که روزگاری به روی رئیس دولت اصلاحات نیز باز بود.