به گزارش افکارنیوز، نیلسون کورهآ جونیور آنقدر حرفهای هست که بداند وقتی باید روی نیمکت ذخیرهها بنشیند، روحیهاش را از دست ندهد. نیلسون در بازی با نفت تهران با اینکه ذخیره سوشا مکانی بود اما هرگز خم به ابرو نیاورد و مثل همیشه با انرژی و فعال بود.
او در ابتدای بازی حسابی از طرف هواداران مورد تشویق قرار گرفت اما با دستش به سوشا اشاره كرد تا هواداران سوشا مكانی را مورد تشویق قرار دهند.
وقتی در دقیقه ۱۱ بازی، پیام صادقیان آن ضربه كاشته دیدنی را وارد دروازه حریف كرد، نیلسون زودتر از باقی بازیكنان به هوا پرید و خوشحالی كرد. او در تمام طول بازی نیز سعی داشت نظرات فنیاش را به محمد نوری بگوید. در نیمه دوم، پرسپولیس در سمت غربی ورزشگاه بازی میكرد و از این رو نیمكت سرخپوشان به خط دفاع این تیم نزدیك بود.
هنگامی كه داور بازی، ضربه كاشتهای نزدیك به دروازه حریف را به سود نفت سوت زد، نیلسون از روی نیمكت بلند شد تا در چیدن خط دفاعی به سوشا كمك كند گرچه علی دایی از این موضوع استقبال خوبی نداشت اما نیلسون (حتی برای نمایش دادن) نشان داد دلش نمیخواهد تیمش گل بخورد. او از روی نیمكت ذخیرهها نیز مثل زمانی كه فوتبال بازی میكرد، به تشویق پرسپولیس پرداخت و در پایان بازی نیز دوباره از سوی تماشاگران تشویق شد ولی از حاضران روی سكو خواست سایر بازیكنان تیم را تشویق كنند.
او پس از اتمام كار، سكوت اختیار كرد و هیچ حرفی نزد تا مبادا موجب تضعیف روحیه سوشا شود و در تمرینات نیز بدون توجه به نیمكتنشینیاش، با انگیزه قبل از بازی با نفت حاضر شد كه علی دایی را ارضا كند.
نیلسون باز هم ثابت كرد یك گلر حرفهای است اما او از یك نفر حسابی شاكی و عصبانی شده؛ مسئول انتخاب بهترین بازیكن فصل سیزدهم لیگبرتر ایران! گلر برزیلی پرسپولیس فكرش را هم نمیكرد در جمع بهترینهای لیگ، نامی از او نبرند.
نیلسون در فصل گذشته از ۳۰ بازی كه انجام داد، در ۱۸ بازی گلی دریافت نكرد تا بهترین گلر لیگ سیزدهم باشد اما مسئول انتخاب بهترین بازیكن فصل قبل، نیلسون و عملكردش را ندید تا باعث رنجش این دروازهبان پا به سن گذاشته شود.
شاید نیمكتنشینی برای نیلسون قابل تحمل باشد ولی بیتوجهی مسئولان برگزاری مراسم برترینهای فوتبال ایران به عملكردش را نمیتواند هضم كند.