بانوانی كه بناهای حرم حضرت معصومه (س) را ساختند

به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین، مرحوم علامه علی علامه دوانی در این کتاب تاکید می کند که متاسفانه اطلاعات درستی درباره حضرت معصومه (س) و زندگی ایشان در دست نیست و نمی دانیم که ایشان در چه سالی متولد شده است و در کدام روز و چه ماهی از سال 201 هجری قمری در قم بدرود حیات گفته است.

وی در بخشی از این کتاب نوشته است: «از مطالعه تواریخ مربوطه و روایات، استفاده می شود که دختران امام موسی بن جعفر (ع) نظر به اوضاع نامساعد عصر هیچ کدام شوهر نکردند و دختر از دنیا رفتند. چه می دانیم که جوانان و مردان علویین و اولاد و اعقاب ابوطالب یعنی فرزندان جعفر و عقیل بن ابی طالب پیوسته تحت تعقیب و مورد آزار خلفای جور بودند، بعضی مقتول و بقیه متواری و پنهان شدند و دیگران هم شایستگی آن را نداشتند که دختران امام و نوادگان با فضیلت پیغمبر بتوانند به قید همسری آنها درآیند. به همین جهات چنان که مشهور است حضرت فاطمه معصومه(س) نیز ازدواج نکرده از دنیا رفته است.»

حضرت معصومه (س) پس از ورود برادرش حضرت امام رضا(ع) به دعوت مامون به خراسان، برای دیدار برادر به ایران آمد و چون به ساوه رسید بیمار شد، سپس به قم رفته و پس از 17 روز وفات یافت. مردم قم با تجليل فراوان پيکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بيرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشييع کردند.

زنانی که اولین بار گنبد حرم حضرت معصومه را ساختند

در کتاب "تاریخ قم" نوشته شده است: «پس از دفن حضرت معصومه (س) موسى بن خزرج، سايبانى از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين که زينب دختر محمد بن علی الرضا (ع) (امام نهم) قبه ای را بر سر تربت او بنا نهاد.»
درباره ساخت اولین گنبد و بارگاه برای حضرت معصومه(س) در این کتاب نوشته شده است:

«در سنه 529 چنان که از کتاب «جنة النعیم» نوشته حاج ملا باقر کجوری واعظ مستفاد می شود، "شاد بیگی بیگم" دختر عماد بیگ بنیان گنبد مطهر را بناکرده چنان که گوید: اما بنیان گنبد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) دختر امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) که شاعر در حق آن مخدره گفته است:
بنت شاه اولیا موسی بن جعفر فاطمه که کند روح القدس بیرون درگه چاکری

در سال 529 به امر مرحومه شاد بیگم دختر عماد بیگ انجام یافت و طلای گنبد و بنای مدرسه فیضیه که بهتریم مدارس آن بلده است با سنگ های مرمر دور ضریح با دری که در سمت شمال با طلا ساخته شده و مینا کار است از مرحوم خاقان خلد آشیان است، و گوی کوچکی که مکلل به جواهر است و بالای سر آویخته شده و در میان مرواریدی قیمتی دارد که از طرفین گوی سر آن بیرون است با زنجیر طلا و حقه جواهر و قنادیل طلا و نقره نیز از آن مرحوم است.

این قبه که توسط شاد بیگم ساخته شده بود را در سنه 925 شاه اسماعیل صفوی خراب کرده و بقعه دیگری بنا کرد. بر دور قبر مطهر بنائی محاط علیه کشیده اند به ارتفاع دو ذرع که قبر مقدس در میان آن واقع است و بر روی آن کاشی معرق است و کتیبه ای دارد که صلوات کبیره را به خط ثلث بسیار ممتاز بر آن نوشته اند.»