حمله به جت تركی نتیجه تجاوز ناتوست؛ نه اقدام سوریه

به گزارش نما سایت پرس تی وی در مقاله ای به قلم فينيان کانينگهام، تحليل‌گر برجسته ايرلندي نوشت: دمشق مي‌گويد که اين هواپيماي نظامي حريم هوايي‌اش را نقض کرده است؛ بنابراين حق هدف قرار دادن آن را داشته است. استانبول اذعان داشته است که اين جت فانتوم RF-۴E " براي مدت کوتاهي" وارد حريم هوايي سوريه شده است، اما پيش از اين که هدف قرار گيرد از آن خارج شده است. اين حقيقت تا اين لحظه که بقاياي اين هواپيما در درياي مديترانه در آب‌هاي سرزميني سوريه است ادعاي اقدام قانوني دفاعي سرويه را تاييد مي‌کند. چنين اقدامي از سوي سوريه به خوبي سابقه دارد.

به عنوان مثال سال گذشته ايران يک پهپاد جاسوسي امريکا را که حريم هوايي جمهوري اسلامي را نقض کرده بود هدف قرار داد. پس از آن هيچ‌کس درباره اين که ايران حق اتخاذ اقدامات دفاعي را در اين زمينه داشته است صحبتي نکرد. حتي سياستمداران جمهوري‌خواه امريکا که همواره به ترور دانشمندان هسته‌اي ايراني به ديده اغماض مي‌نگرند، درباره مشروعيت اقدام دفاعي فرونشاندن اين فن‌آوري باارزش پنتاگون توسط کشوري که حريم هوايي‌اش نقض شده است سکوت پيشه کردند.

به علاوه تصور اين که چگونه واشنگتن، لندن يا ديگر اعضاي ناتو در صورتي که يک هواپيماي نظامي ايراني يا سوري وارد سرزمين‌شان شود چه پاسخي دهند چندان سخت نيست.

با اين وجود ائتلاف ناتو تحت امر امريکا سوريه را به خاطر هدف قرار دادن اين هواپيماي ترکي محکوم کردند. ناتو اين هفته نشست اضطراري را در بروکسل براي گفت‌وگو درباره اين حادثه برگزار کرد. آندرس فوگه راسموسن، دبيرکل اين سازمان پس از اين نشست بيانيه‌اي در محکوميت سوريه صادر کرد به خاطر آن‌چه وي آن را "يک اقدام کاملا غير قابل قبول" خواند. ترکيه عضو ناتو بلافاصله نشست بروکسل را طبق ماده ۵ اين چتر نظامي خواند که حمله به يک عضو به معناي همه به همه اعضاست."

رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه پيشتر سوريه را به خاطر اتهام يک "اقدام خصومت‌ورزانه" مورد انتقاد قرار داد. ترکيه ادعا مي‌کند که اين هواپيماي جنگي‌اش در حريم هوايي بين‌المللي ـ هرچند وارد حريم هوايي سوريه شده است ـ بوده و بعد در آب‌هاي سوري سقوط کرده است. اين حقيقت که راسموسن به طرز کنايه‌آميزي از سوالات رسانه‌ها درباره اين ادعا دوري کرد نشان مي‌دهد که هيچ مدرکي براي اثبات آن وجود ندارد. اطلاعات کنترل پرواز براي اثبات ادعاي ترکيه به سادگي در دسترس است، اما اين حقيقت که طفره رفتن ناتو از بيان اين نکته حياتي درباره محل دقيق شليک سوريه به سوي اين جت ترکي نشان مي‌دهد که آن‌چه سوريه بيان مي‌کند درست است.

با اين وجود، ناتو بر محکوم کردن سوريه تاکيد دارد. اين ائتلاف نظامي مي‌گويد هدف قرار دادن اين جت جنگنده "نمونه ديگري از بي‌اعتنايي سوريه به قوانين بين‌المللي، جان انسان‌ها و صلح" است.

(اين در حالي است که) چنين محکوميتي به طرز مشمئزکننده‌اي از همان ائتلافي مطرح مي‌شود که سال گذشته (خود) قوانين بين‌المللي را به سخره گرفت. اين سازمان قطعنامه ۱۹۷۳ شوراي امنيت سازمان ملل را از يک حکم "منطقه پرواز ممنوع بر فراز ليبي" به "محافظت از حقوق بشر" تغيير داد و از آن به عنوان چراغ سبزي براي هفت ماه عمليات بمباران هوايي اين کشور استفاده کرد. حملات رعدآساي ناتو به ليبي با استفاده از حملات پهپادها، موشک‌هاي کروز و با بيش از ۱۱ هزار سورتي بمباران صورت گرفت. شمار مرگ غيرنظاميان مشخص نيست، اما مي‌تواند تا ۵۰ هزار نفر باشد؛ چرا که بمب‌افکن‌هاي ناتو مراکز شهري، بلوک‌هاي آپارتماني، فروشگاه‌هاي مواد غذايي و زيرساخت‌ها و تاسيسات عمومي مانند ايستگاه‌هاي آب و برق را هدف قرار دادند. فقط يکي از اين حملات به يک مجموعه کشاورزي در زيلتان ۸۰ کشته بر جاي گذاشت و اين فقط يکي از اقدامات بي‌شمار ناتو در ليبي است که معادل جنايت جنگي است. نابودي جنايتکارانه ليبي توسط ناتو راه را براي فروپاشي دولت معمر قذافي، رهبر اين کشور هموار کرد. ليبي اکنون به ويرانه‌اي تبديل شده است که در آن وضعيت بي‌قانوني حکمفرماست و شبه‌نظاميان مسلحي در آن در جدال هستند که مداخله غيرقانوني ناتو بر مردم در رنج اين کشور شمال آفريقا تحميل کرد.

اين آن چيزي است که راسموسن، دبيرکل ناتو به عنوان احترام به قوانين بين‌المللي، جان انسان‌ها و صلح مد نظر دارد؟

واکنش اردوغان، نخست‌وزير ترکيه به خصوص درباره معيارهاي دوگانه منفعت‌طلبانه و ورشکستگي اخلاقي ناتو آموزنده است. دو سال قبل در ماه مه ۲۰۱۰ يک کشتي غيرنظامي ترکيه حامل کمک‌هاي حياتي انسان دوستانه براي مردم تحت محاصره فلسيني ساکن غزه مورد حمله کماندوهاي اسراييلي قرار گرفت. مانند مورد حمله مناقشه به اين هواپيماي ترکيه، نيروهاي ضربت اسراييلي يک کشتي کمک‌هاي غيرنظامي را مانند دزدان دريايي در آب‌هاي بين‌المللي ربودند و سرنشينان بي‌دفاع کشتي ماوي مرمره را به قتل رساندند. اين آدمکشي با جزئيات دقيق توسط دوربين‌هاي مداربسته ضبط شد. اگر صحبت از "اقدام خصومت‌ورزانه" باشد اين حمله اسراييلي به اين کاروان کمک‌رساني ترکيه نمونه آن است.

در ابتدا، رهبر ترکيه شديدا اين اقدام بي‌قانوني (رژيم) اسراييل در آب‌هاي بين‌المللي را محکوم کرد. وي با توجه به اين تجاوز فاحش به قربانيان کاري کمتر از اين نمي‌توانست انجام دهد. اما با وجودي که تاکيد کرد که واکنشي دندان‌شکن در زمان مناسب به اين اقدام خواهد داد، رهبر و دولت ترکيه تاکنون کل موضوع را به فراموشي سپرده‌اند.

اين حمله در واکنش به اين هواپيماي نظامي خارج از خاک سوريه موارد خلاف قاعده‌اي را بيان مي‌کند. در مورد کشتي کمک‌رساني ماوي مرمره هيچ درخواستي براي برگزاري اجلاس اضطراري ناتو براي ارزيابي آن‌چه به طرز غيرقابل انکاري حمله بي‌مورد (رژيم) اسراييل ـ که خطرناک‌تر بود به خاطر اين که منجر به کشته شدن ۹ تن شد ـ از سوي ترکيه مطرح نشد. هيچ اجلاس عجولانه‌اي در بروکسل برگزار نشد؛ هيچ محکوميت شديداللحني از سوي ناتو عليه اين اقدام آشکار تجاوز بين‌المللي از سوي (رژيم) اسراييل مطرح نشد.

با اين مقايسه، اردوغان و متحدان ناتويش نشان دادند که خادمان دستورات اوليه منافقان هستند. اما ورشکستگي اخلاقي آن‌ها با چند حقيقت ساده ديگر حتي درباره حمله به اين هواپيماي نظامي ترکيه آشکار مي‌شود. رسانه‌هاي عمومي غربي زمينه‌ساز بسيار مهم اين حادثه هستند. اين شايعه که اگر نقض حريم خاک سوريه توسط هواپيماي نظامي ترکيه نباشد پس از ۱۵ ماه، تجاوز بي‌وقفه ترکيه و ديگر اعضاي ناتو به سوريه صورت مي‌گيرد بر سر زبان‌هاست. ترکيه براي تروريستي مسلح از ليبي، عربستان سعودي و عراق براي تجاوز به سوريه و ايجاد يک عمليات تروريستي براي بي‌ثبات‌سازي دولت بشار اسد، رييس جمهور سوريه پايگاه‌هاي زميني فراهم کرده است.


ترکيه به همراه اعضاي برجسته ناتو، امريکا، انگليس و فرانسه، در يک جنگ پنهاني تجاوز عليه سوريه مشارکت دارند که حاکميت‌هاي عربستان سعودي و قطر بيش از ۱۰۰ ميليون دلار براي آن هزينه کرده‌اند. اين عمليات تروريستي که در آن از حملات خودروهاي بمب‌گذاري شده در دمشق، حلب و ديگر شهرهاي سوريه استفاده شده جان صدها تن را گرفته است. در آن آدم‌ربايي، تيراندازي و خرابکاري در خطوط لوله نفت صورت گرفته و مدارک محکمي وجود دارد که نشان مي‌دهد قتل عام در شهرهاي حوله و قبير کار مزدوران تحت حمايت ناتو است؛ نه آن گونه که سياستمداران و رسانه‌هاي غربي ادعا مي‌کنند کار ارتش سوريه است. اين تجاوز جنايتکارانه به سوريه و شهروندانش توسط ناتو و نمايندگانش آشکارا عمليات پنهاني براي تغيير رژيم است. اين بخشي از يک طرح ديرينه غرب است براي دوباره‌نويسي نقشه سياسي خاورميانه و دستيابي به نفت و مطيع‌‎سازي کشورهايي که تلقي مي‌شود در برابر سلطه غرب در منطقه مقاومت مي‌کنند. آن‌چه در سوريه در حال وقوع است بايد در بافت جنگ‌هاي ناتو به رهبري امريکا براي اشغال عراق، افغانستان و ليبي ديده شود. براندازي دولت اسد در دمشق بخشي از طرح جنگي غرب براي ايران و رقباي ژئوپولتيک خود يعني روسيه و چين است.


فينيان کانينگهام مقالات بسياري به زبان‌هاي مختلف در زمينه امور بين‌الملل نوشته است. بسياري از مقالات اخيرش در سايت خبري "گلوبال ريسرچ" مستقر در کانادا منتشر شده است. تخصص وي در زمينه‌هاي امور خاورميانه و شمال آفريقاست و با چند راديو امريکايي و پرس تي‌وي، و راشا تودي گفت‌وگوي راديويي و تلويزيوني انجام داده است.

علاقه وي به امپرياليسم و جنگ، کشاورزي و سياست تجاري، تاثيرات زيست محيطي، علم و فن‌آوري و حقوق بشر است.

وي پيشتر در بحرين مستقر و شاهد تحولات سياسي در اين کشور پادشاهی حاشيه خليج فارس طي سال ۲۰۱۱ و سرکوب معترضان دموکراسي‌خواه توسط نيروهاي سعودي بود. وي به خاطر نگاه منتقدانه خود در روزنامه‌نگاري که طي آن موضوعات نقض حقوق بشر توسط اين رژيم تحت حمايت غرب را برجسته مي‌کرد از بحرين تبعيد شد. براي سال‌ها وي در رسانه‌ها دبير و نويسنده بود. از جمله اين رسانه‌ها روزنامه‌هاي ميرور، آيريش تايمز و اينديپندنت هستند. وي اصالتا اهل بلفاست ايرلند است و اکنون در شرق آفريقا در حال نوشتن کتابي درباره بحرين و بيداري اسلامي است.