آقای دعایی؛ دغدغه و اندوه خاتمی، دغدغه و اندوه امام و رهبری است؟/صفات مشترك فتنه گران 88 و داعش

اختصاصی/به گزارش نما ،«تو خاتمی عزیز، از آغاز انقلاب تا امروز، در جهت برپایی حكومت مردمسالاریِ دینی، بازوی ولایت و یاور رهبری شده‌ای. و همواره بر عهدت با امام و رهبری پس از امام و همه آنان كه نظام مردمسالاری دینی را پذیرفته‌اند، استوار و وفادار مانده‌ای. و دغدغه و اندوه مردم و امام و رهبرشان، غم و دغدغه تو نیز بوده است. در بیماری‌شان رنجور شدی و در تندرستی و سلامتشان شاكر و شادمان و امیدوار گشتی. تو با تأسّی به آنان، نمونه‌ای از وِداد و مردمداری نبوی و صبر و شكیبایی علوی و حلم و بردباری حسنی و حسینی را برای ما ترسیم كردی. تو نشان دادی كه می‌شود مسلمان بود و ایران را دوست داشت؛ نواندیش و پویا بود و سنت را گرامی داشت؛ سیاست ورزید و پاك و راستگو بود. می‌توان بر مسند قدرت نشست و خدمتگزاری فروتن بود. می‌توان از مردم بود و با مردم ماند. می‌توان با مخالف خود مهر ورزید.»
اینها را شاید نتوان چاپلوسی و تملقات حجت الاسلام دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات نامید؛ اینها شاید مکنونات قلبی او باشد که بهترین زمان بر زبان آوردنشان همین جشن تولد سیدمحمدخاتمی بود. جشنی که 22 مهرماه به مناسبت 72 ساله شدن خاتمی در دفتر کار وی برگزار شد.
بسم الله مجلس از آن خاتمی بود؛ او که ابتدا از اعتقاداتش گفت: «من چون خودم را انسان کوچکی می دانم و معتقد نیستم که عمر با برکتی در بندگی خدا و خدمت به خلق خدا داشتم، خیلی ارزش برای عمر خود قائل نیستم و امیدوارم خداوند نظر لطف خود را شامل حال من کند.»
بعد هم از تلاش آقای دعایی برای بزرگداشت این روز تشکر کرد و از لذت حضور در این مراسم گفت: «من سالروز بزرگداشت تولد را برای خودم مناسب نمی دانم ولی عنایت ویژه جناب آقای دعایی این فرصت را ایجاد می کند که در خدمت دوستان و عزیزانی که محبت و عنایت دارند و انسان های شایسته ای هستند، باشیم و این خیلی لذت بخش است.»
خاتمی البته از حضور داعش در منطقه نیز غافل نماند: «در کشوری که دین ها و مذاهب مختلف وجود دارند، ما نیازمندیم که علی ابن ابیطالب را مبنا و معیار قرار دهیم و دلهایمان را به هم نزدیک کنیم و از کینه توزی، خشم، تعصب نابجا و ظاهرگرایی ها و خشونت ورزی که اوجش در داعش تجلی می کند، پرهیز کنیم.»
بیان این جملات از سوی کسی که در انتخابات سال 88 و آن وقایع تاسف بار چندان هم بی تاثیر نبوده جالب بود؛ او داعش را متصف به صفاتی کرد که قطعا بارزترین آنها را می توان در رفتار فتنه گران دید؛ کینه توزی، تعصب نابجا، ظاهرگرایی و خشونت ورزی.
ویژگی هایی که چندین ماه پرهیاهو و البته نه چندان خوشایند را در تاریخ انقلاب اسلامی رقم زد، اتفاقاتی که رهبر معظم انقلاب را خسته و آزرده و زبان گلایه مردم و مسئولین را نسبت به سردمداران فتنه که البته خود روزی جزو همین مسئولین محسوب می شدند باز کرد.
جریانی که هنوز هم در لایه های زیرین به قوت خود باقی و مترصد فرصتی دوباره است برای جان گرفتن و از زیر خاکستر بیرون آمدن.
اینکه خاتمی عنصری عزیز در دل و جان آقای دعایی باشد چندان اهمیتی ندارد اما اینکه همین عنصر عزیز بازو و یاور همیشگی رهبری برای برپایی حکومت مردم سالاری دینی باشد قابل تامل است.
اینکه از نظر آقای دعایی، خاتمی نواندیش و پویا باشد مهم نیست اما اینکه در لوای نواندیشی و پویایی در جهت برقراری حکومتی از رنج و آزار رهبری معظم و ظلم ناحق در حق مردم تلاش شود قابل تعمق است.
اینکه از نظر آقای دعایی، خاتمی خدمتگزاری فروتن است، باشد اما چه کسی رفتار خاتمی و هم کیشانش را در طی سال های بعد از 88 از خاطر برده که آنها هم همراه با آقای دعایی همنوا شوند که خاتمی سیاست ورزی راستگو است و مردمی.
اما آقای دعایی، آنکه از نظر شما عزیز است و فروتن و راستگو و مردمی و مهرورز، و دغدغه و اندوهش همان دغدغه و اندوه مردم و امام و رهبرشان، همان کسی است که پس از آن‎که درخواست راهپیمایی برخی حامیان موسوی در انتخابات، برای روز 25 خرداد، رد شد و مورد تأیید قرار نگرفت، با موسوی و کروبی همراه شد و در بیانیه‎ای مشترک با موسوی تأکید کرد: «به‎رغم عدم صدور مجوز راهپیمایی و به‎دلیل عدم امکان اطلاع‎رسانی کافی به مردم و برای ادای احترام به آن دسته از حامیانی که در راهپیمایی میدان انقلاب تا میدان آزادی حضور پیدا کرده‎اند، میرحسین موسوی، مهدی کروبی و سید محمد خاتمی امروز در مسیر راهپیمایی حضور یافته و مردم را به آرامش دعوت خواهند کرد.»
راهپیمایی ای که از اساس غیرقانونی بود و این سه تن مردم را به حضور غیرقانونی در این مراسم دعوت کرده و از طرفی بهانه حضور خود را دعوت مردم به آرامش! عنوان کردند. نتیجه این حضور کاملا آرام هم، جان باختن چند نفر از نیرو‎های بسیج و معترضین بود.
او همان کسی است که روز 27 خرداد، به همراه موسوی در نامه‎ای مشترک به رئیس دستگاه قضا، برخورد با اغتشاش‎گران و محرکان و برنامه‎ریزان فتنه را ناسازگار با معیار‎های جمهوری اسلامی خوانده بودند. نامه ای که مواضع خاتمی را در جریان فتنه کوی دانشگاه در اذهان تداعی کرد.
همان کسی است که به عنوان یکی از اعضای موثر مجمع روحانیون مبارز پس از اقامه نماز جمعه توسط رهبری معظم در روز 29 خرداد و تاکید ایشان بر خاتمه دادن به اردوکشی خیابانی، خواستار دریافت مجوز برای برپایی راهپیمایی در روز 30 خرداد شدند. درخواستی که هرچند مورد موافقت قرار نگرفت اما به دلیل اصرار مجمع معترضان را خیابان کشاند و حاصل آن جان باختن بیش از 10 تن از مردم بود.
او همان کسی است که  اواخر تیرماه در دیدار با خانواده‎‎های بازداشت‌شدگان، برگزاری رفراندوم را تنها راهکار برون‌رفت از بحران فعلی کشور دانست و گفت: «باید از مردم پرسیده شود که آیا از وضعیت پیش‌آمده راضی هستند و اگر اکثریت مردم از این وضعیت راضی هستند و این وضع را قبول داشته باشند، ما هم تسلیم هستیم.»
بدنیست کمی هم به مواضع سال های پیش از فتنه عزیز دل آقای دعایی اشاره کنیم؛ نقل قولی از سردار جعفری درباره مواضع سال 87 سیدمحمد خاتمی: «اگر در این انتخابات[دهم] احمدی‌نژاد سقوط کند، عملا رهبری حذف می‎شود، اگر به هر قیمتی و به هر شکلی اصلاحات دوباره به قوه اجرایی بازگردد، دیگر رهبری اقتداری در جامعه نخواهد داشت. سقوط اصول‎گرایی به‎معنای پایان اقتدار رهبری تلقی می‎شود و با شکست اصول‎گرایان، باید قدرت رهبری را مهار کرد.»