محمدمهدی اسلامی - این تصویر ژاک شیراک متعلق به ۱۲ آذر ۱۳۵۳، روزهای آغازین اولین دوره نخست وزیریش است. محل عکاسی درب غربی صحن الحضره العسکری (باب الفرج فعلی) مرقد امامان عسکریین علیهما السلام در سامرا است.
ژاک شیراک یکی از نمادهای پیچیدگی سیاسی فرانسه است. نخست وزیری او در این دوره، حاصل پشت کردن به رهبر حزبش و حمایت از والری ژیسکار دستن در انتخابات ریاست جمهوری است. اگرچه همکاری این دو، دیری نپایید.
ژاک شیراک مجدد از ابتدای سال ۱۳۶۵ برای حدود دو سال نخست وزیری دولت فرانسه را در دست گرفت. از اردیبهشت سال ۱۳۷۴ هم تا ۱۲ سال او رئیس جمهور فرانسه بود. اما این اقدامات مانع از دست باز سازمان برای فعالیت گسترده در فرانسه در طول تمام این ۱۴ سال نشد و تنها حاصل آن مانورهای کوتاه خبری بود.
چند همکاری بسیار محدود فرانسه با ایران برای برخورد با تروریست‌های سازمان منافقین در فرانسه، در دوره او اتفاق افتاد. مثلا اخراج ۱۴ نفر از اعضای سازمان برای کمتر از ۴۰ روز به گابن و بازگشت آنها در سال ۱۳۶۶ از جمله این اقدامات بود. یا بازداشت چند روزه مریم رجوی در ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ و بازجویی بی‌حاصل او از این دست است.
زمستان ۱۳۸۱ شیراک در کنار شرودر صدراعظم آلمان و پوتین رئیس جمهور روسیه با حمله آمریکا به عراق مخالفت کرد. در پایان، فرانسه تصریح کرد که از وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل علیه قطعنامه پیشنهادی برای جنگ در عراق در آن مقطع استفاده خواهد کرد. البته عراق از دیرباز خاصه در طول دوره صدام تحت حمایت خاص فرانسه بود. هرچند از مصاحبه شیراک بعد از تهدید آمریکا درباره عواقب این وتو، به نظر می‌رسد بیشتر از آنکه او به دنبال حمایت از صدام باشد، دنبال حفظ غرور فرانسوی بوده است. بعدها دیرلاو رئیس وقت MI6 انگلیس مدعی شد صدام پنج میلیون پوند به «ژاک شیراک» برای این موضع‌گیری رشوه داده بود تا هزینه انتخابات کند.
پس از پایان ریاست‌جمهوری در اردیبهشت ۱۳۸۶، وی که همراه با برخورداری از مستمری مادام‌العمر و حفاظت، مادام العمر عضو شورای قانون اساسی بود، بیناد شیراک را راه انداخته بود و نخستین «رئیس‌جمهور پیشین» فرانسه شد که به اتهام ایجاد شغل‌های صوری در زمان شهرداری پاریس، تحت تعقیب قضائی قرار گرفت اما به دلیل بیماری از شرکت در جلسات دادگاه خودداری کرد. او از مقطعی به دلیل بیماری آلزایمر در گردهمایی‌های همگانی دیده نمی‌شد و وضعیت جسمیش در سال‌های آخر تا جایی بد بود که بارها در بیمارستان بستری شد و ۴ مهر ۱۳۹۸ درگذشت.
نکته قابل توجه این عکس، آن است که زمان آن به دوره مسئولیت حسن البکر باز می‌گردد. چند روز پس از این عکس، صدام حسین معاون پرنفوذ البکر، سفری محرمانه به پاریس داشت و با شیراک و ژیسکاردستن دیدار کرده و فهرستی از سلاح‌های مورد نیاز عراق برای تقویت خود مقابل ایران را ارائه نمود که از آن‌جمله هواپیماهای داسو میراژ F1 بود که از سال ۱۳۵۶ راهی عراق شد. فرانسه دومین تأمین کننده رسمی سلاح عراق در طول هشت سال دفاع مقدس بود.
