به گزارش نما به نقل از دنیای اقتصاد، دفتر برنامه‌ريزي و اقتصاد مسكن وزارت راه‌وشهرسازي اعلام كرد: طول زمان انتظار براي خانه‌دار شدن در ايران در فاصله سال‌هاي ۸۹ تا ۹۱ به بيشترين حد در مقايسه با سال‌هاي قبل رسيد طوري كه در سال۹۱، شاخص دسترسي مسكن به ۳۶سال افزايش پيدا كرد به اين معني كه اگر خانوار ايراني در دهك متوسط درآمد، همه درآمد سالانه خود را براي خريد مسكن پس‌انداز كند و مخارج و هزينه‌هاي ديگري نداشته باشد، ظرف ۱۲ سال مي‌تواند خانه‌دار شود.
اين در حالي است كه نرخ طبيعي پس‌انداز مسكن معادل يك‌سوم درآمد است و در اين صورت، شاخص دسترسي به ۳۶سال مي‌رسد.
اين شاخص در سال ۷۶ معادل ۱۵ سال بود اما در سال ۷۹ كاهش پيدا كرد و به ۱۲ سال رسيد، سپس در سال ۸۴ مجددا به ۱۷ سال افزايش يافت و هم‌اكنون نيز شاخص به ۳۶ سال رسيده است. وزارتخانه، كمترين دوره انتظار براي خانه‌دار شدن در ۲۰ سال اخير را متعلق به سال۷۹ و بيشترين زمان انتظار را مربوط به سال۹۱ مي‌داند.
زمان لازم برای خانه‌دار شدن در ایران
اگر خانوار ایرانی در دهك متوسط درآمد، همه درآمد سالانه خود را برای خرید مسكن پس‌انداز كند و مخارج و هزینه‌های دیگری نداشته باشد، ظرف ۱۲ سال می‌تواند خانه‌دار شود.
۱۳۹۳/۷/۲۶
