بالاخره صیغه نذر بخوانیم یا نخوانیم!؟

به گزارش تراز در بخش قبلی در خصوص تغییر یا عدم تغییر نذر مطالبی از نظر گذشت. گفته شد که اغلب نذرها به دلیل اینکه صیغه عربی یا ترجمه آن به هر زبانی بر آن خوانده نشده واجب نیستند و نذر مستحبی را می شود تغییر یا اصلاً نداد.
اما اگر صیغه نذر خوانده شده باشد حق هیچ نوع تغییری را در شکل و محتوا و نوع نذر نداریم. برای مثال اگر صیغه نذر را خوانده باشیم و نذرمان دادن شربت آبلیمو بوده حالا که زمستان شده نمی توانیم شیرکاکائو به جای آن بدهیم یا حتی نمی توانیم شربت پرتقال بدهیم. البته باز هم تکرار می کنیم که تغییر ندادن نذر مربوط به نذر واجب است در حالی شاید در بیش از نود درصد نذرها صیغه خوانده نشده و واجب نیستند و می شود آنها را تغییر داد.
* دو نمونه نذر صحیح
برای جا افتادن مطلب دو نمونه نذر صحیح همراه با صیغه نذر را می آوریم:
«چنانچه مریض من خوب شود، بر من است که ده هزار تومان برای خدا به فقیر بدهم»
در اینجا می توانیم ده هزار تومان را به هر فقیری که دلمان خواست بدهیم. زمانش هم مهم نیست فقط اینکه باید بدهیم و بر گردن ماست.

«لله عَلَیَّ که هر سال روز عاشورا سه کیلو شله زرد به عزاداران مسجد حجت ابن الحسن (عج) خیابان مخبر بدهم.»

اما در این نذر فقط و فقط باید سه کیلو شله زرد را به همان مسجد بدهیم و نمی توانیم به جای آن سی کیلو به مسجد دیگری بدهیم!


** نذر واجب یا مستحب؟
با این تفاسیر و با توجه به اینکه نذر مستحب هم هیچ اشکالی ندارد و نذر کننده اجر می برد بهتر است حتی المقدور بجز در موارد خاص همان نذر مستحبی را انجام دهیم تا در عسر و حرج نیفتیم. اگر هم خواستیم نذر واجب کنیم حتماً قبلش جوانب کار و میزان توان مالی یا جسمی خودمان –به فراخور نوع نذر- را بسنجیم و در صورت امکان با یک فرد آگاه مشورت نماییم.


*** چند شرط در نذر
۱- نذر کننده، باید مکلف و عاقل باشد. پس نذر بچه ها صحیح نیست.
۲- با اختیار و قصد خود نذر کند. بنابراین نذر کردن کسی، که او را مجبور کرده اند، یا به دلیل عصبانی شدن، بی اختیار نذر کرده، صحیح نیست.
۳- آدم سفیهی که وقت خود را به کارهای بیهوده سپری می کند، چنانچه با حال سفاهت، بالغ شده باشد یا حاکم شرع، او را از تصرف در اموالش منع کرده، نذرهای او مربوط به مالش صحیح نیست.