به گزارش نما به نقل از جام جم، محمدرضا پهلوي از افرادي بود كه به چنين تير غيبي گرفتار شد و ناخواسته خود را به چاقو و چكش جراحان زيبايي سپرد، هر چند كه شايد اين عمل آنقدرها هم نام جراحي زيبايي را به دوش نميكشيد.
پانزدهم بهمن1327 در دانشگاه تهران و مقابل ساختمان دانشكده حقوق، به سوي شاه كه براي شركت در مراسم «پانزدهمين سالروز آغاز بناي دانشگاه تهران در محل كنونياش» وارد دانشگاه شده و مقابل ورودي دانشكده حقوق از اتومبيل پياده شده بود تا وارد تالار مراسم شود تيراندازي شد.
اين رويداد در كنار اينكه به دليل جراحتهاي حاصل از ترور، شاه را به صرافت جراحي زيبايي انداخت، مسير تاريخ ايران را نيز تغيير داد؛ چرا كه پس از آن حزب توده غيرقانوني شد، ايران به غرب نزديك و بعدا متحد آن شد، شاه اختيارات بيشتري بهدست آورد و بعدا راه ديكتاتوري در پيش گرفت.
در حادثه ترور از پنج گلوله كه بهسوي شاه شليك شده بود سه گلوله به كلاه او اصابت كرده بود، يك گلوله به صورت مماس بر بدن از پشت او گذشته و خراش مختصري وارد ساخته و يك گلوله هم با عبور از كنار صورت او در ناحيه پشت لب، اندك جراحتي به وجود آورده بود.
تيراندازي ساعت سه بعدازظهر صورت گرفته بود و پس از آن شاه و ضارب ـ كه هدف ضربات نظاميان و محافظان شاه قرار گرفته بود ـ به دو بيمارستان جدا از هم منتقل شدند، ضارب درگذشت و شاه ساعتي بعد پس از پانسمان بيمارستان را ترك كرد.
محمدرضا پهلوي در اين حادثه آسيب جدي نديد و به بيمارستان شماره دو ارتش براي پانسمان انتقال يافت. وي پس از پانسمان به كاخ اختصاصي رفته و اعلاميهاي از طرف پزشكان معالج مبني بر سلامتي شاه انتشار يافت و البته در اين ميان به شكل رسمي، سخني از انجام جراحي زيبايي روي صورت شاه منتشر نشد اما اين پايان ماجرا نبود بنا بر اخبار غيررسمي كه در هفتهها و ماههاي بعد منتشر شد، پزشكان تلاش زيادي براي از بين بردن اثر زخم روي صورت شاه ايران كرده بودند و جالبترين قسمت داستان اينجا بود كه محمدرضا پهلوي بعد از اين سوءقصد مدتي براي پوشاندن زخم گلوله، سبيل گذاشته بود.
ماجرای عمل زیبایی محمدرضا شاه+عكس
جراحیهای زیبایی گاهی نه بهعنوان یك انتخاب، كه بهعنوان یك ضرورت انجام میپذیرد، این گزاره مشخصا در مورد چهرهها و مشاهیر درستتر هم هست، چرا كه ترمیم آسیبهای ظاهری منتج از حوادث، اگر هم برای افراد عادی قابل صرفنظر باشد، برای آنها كه مدام در مقابل دوربینها و میكروفنها هستند، اجتنابناپذیر است.
۱۳۹۱/۳/۱۹