گروه ترجمه ـ نشریه نیوزویک 18 نوامبر 2014(۲۷ آبان) در مقاله‌ای به ضرورت تأیید توافق هسته‌ای آمریکا در کنگره پرداخت و نوشت: جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها این روزها اتفاق نظر چندانی با یکدیگر ندارند؛ اما هنگامی که بحث حمایت از اسرائیل[رژیم صهیونیستی] و مقاومت آن در مورد پایان قطعی ظرفیت هسته‌ای ایران می‌شود، آن‌ها در یک سو کنار هم می‌نشینند و اتفاق‌نظر دارند. طی چند سال گذشته، قوانین متعددی علیه ایران به دلیل برنامه تسلیحات هسته‌ای این کشور در مجلس نمایندگان و سنا با اکثریت آرای دوحزبی به تصویب رسیده است. چشم‌انداز تشدید تحریم‌های ایران در کنگره جدید نیز مشخص است. توان سیاسی طرفداران اسرائیل هنگامی کاملاً رخ نمایاند که توافق موقت، سال گذشته برنامه هسته‌ای ایران را در ازای کاهش خفیف تحریم‌ها پیش از ضرب‌الاجل 24 نوامبر متوقف کرد؛ اما جدای از نوع توافق احتمالی، طرفداران اسرائیل در کنگره جدید و تحت هدایت جمهوری‌خواهان برای مانع‌آفرینی در برابر آن تلاش می‌کنند.
در ادامه مقاله آمده است: اسرائیل و حامیان آن در کنگره نمی‌خواهند ایران سانتریفیوژ داشته باشد و تمدید ضرب‌الاجل را نیز برنمی‌تابند. البته دولت اوباما این موضع‌گیری‌ها را غیرواقع‌گرایانه می‌داند. باراک اوباما به دلیل مواجهه با چنین چالش جدی برای دستورکار سیاست خارجی خود بی‌تردید چنین قانونی را وتو خواهد کرد؛ اما اعضای کنگره احتمالاً تلاش خواهند کرد وتوی اوباما را دور بزنند. با پیروزی اخیر جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا، این شانس وجود دارد که آن‌ها می‌توانند دو سوم اکثریت مورد نیاز در مجلسین (سنا و مجلس نمایندگان) را برای انجام آن بسیج کنند. جفری لوئیس، کارشناس منع تکثیر در دانشگاه استنفورد و مؤسسه مالی مطالعات بین‌المللی، به نیوزویک گفت: «این شرایط (میان دولت و کنگره) به چاقوکشی شباهت پیدا خواهد کرد.» قاطعیت جمهوری‌خواهان به منظور جلوگیری از پیروزی اوباما در عرصه سیاست خارجی تنها بخشی از مخالفت‌ها را هویدا می‌سازد. شمار مهمی از دموکرات‌ها گرایش‌های شدید اسرائیلی دارند و در نگرانی‌های جمهوری‌خواهان در مورد توافق بد اوباما با تهران سهیم هستند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نیز مسئله هسته‌ای ایران را تهدید وجودی می‌داند.
در پایان مقاله آمده است: سناتور جمهوری‌خواه، مارک کرک و سناتور دموکرات رابرت منندز در بیانیه 12 نوامبر هشدار دادند در صورتی که توافق نهایی دربرگیرنده محدودیت‌های شدید در مورد پژوهش‌ها، توسعه و تولید هسته‌ای، رفع تمام ابعاد نظامی احتمالی آن و بازرسی شدید و رژیم راستی‌آزمایی برای چندین دهه نباشد، ما با همکاران خود در کنگره به‌منظور اقدام قاطعانه مانند گذشته همکاری خواهیم کرد.» منندز و کرک عامل اصلی تصویب برخی از شدیدترین تحریم‌های کنگره علیه ایران هستند. منندز و کرک اوایل امسال قانونی را نوشتند که مطابق آن، در صورت تحقق نیافتن توافق‌نامه تا ضرب‌الاجل 24 نوامبر یا برچیده نشدن کامل توانایی ایران برای غنی‌سازی و تولید پلوتونیوم، به‌طور خودکار تحریم‌های ایران را افزایش خواهند داد. هری رید، رهبر اکثریت سنا، از به رأی گذاشته شدن آن جلوگیری کرد و این دیدگاه و استدلال اوباما را بازتاب داد که چنین اقدامی تندروها در تهران را تقویت خواهد کرد و گفت‌وگوهای هسته‌ای را به شکست می‌کشاند؛ اما با پیروزی و تسلط جمهوری‌خواهان در سنا که ژانویه 2015 قدرت را عملاً در دست خواهند گرفت، به‌نظر نمی‌رسد که میچ مک‌کانل، رهبر اکثریت سنای جدید، از چنین خویشتن‌داری برخوردار باشد. با تأکید و فشار آیپک (بزرگ‌ترین لابی طرفدار اسرائیل در آمریکا) بر اعضای کنگره به‌منظور تصویب، این قانون شانس مهمی برای تصویب دارد. تحلیل‌گران می‌گویند حتی توافق به منظور تمدید ضرب‌الاجل برای گفت‌وگوهای هسته‌ای احتمالاً اعضای کنگره را تحریک می‌کند تا تحریم‌های اضافی علیه ایران به تصویب برسانند. مایکل کرپون، کارشناس منع تکثیر هسته‌ای در مرکز استیمسون، می‌گوید: «اما اگر توافقی حاصل شود که به‌طور جدی ظرفیت ایران برای ساخت تسلیحات هسته‌ای را کاهش دهد و زمان مورد نیاز برای ساخت این تسلیحات را به‌طور جدی افزایش دهد، این موضع‌گیری‌های اسرائیل و کنگره می‌تواند به‌شدت زیان‌بار باشد... تمام دولت‌های آمریکا باید نگرانی‌های اسرائیل را از صمیم قلب مورد توجه قرار دهند؛ اما هیچ دولتی در آمریکا نمی‌تواند زمام سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا را به دولت اسرائیل تقدیم کند.»
تحلیل: با نزدیک شدن به پایان ضرب‌الاجل گفت‌وگوهای هسته‌ای در سوم آذر، پردازش‌هایی از نوع آنچه که در بالا آمده، افزایش می‌یابد تا بر دو طرف مذاکره، فشار وارد آورد. فشار به اوباما برای آن است که امتیاز کمتری به ایران بدهد و فشار بر ایران برای آن است که با پذیرش امتیاز کمتر، به توافق تن بدهد. فشار بر اوباما از یک‌سو ابزار وی را در گفت‌وگو تقویت می‌کند و از سوی دیگر او را به‌شدت آزار می‌دهد؛ زیرا بیم شکست مذاکرات را افزایش می‌دهد و این چیزی است که اوباما به‌شدت از آن گریزان است. در این میان، تأکید ایران بر مطالبات حقش باید آنچنان جدی و انعطاف‌ناپذیر باشد که بر فشار جمهوری‌خواهان و صهیونیست‌ها بر اوباما غلبه کند و وی ناچار شود از هر ابزاری برای توافقی که ایران را راضی می‌کند، استفاده کند.
جمهوری‌خواهان و دموكرات‌ها همسو با صهیونیست ها علیه ایران
جمهوری‌خواهان و دموكرات‌ها این روزها اتفاق نظر چندانی با یكدیگر ندارند؛ اما هنگامی كه بحث حمایت از اسرائیل[رژیم صهیونیستی] و مقاومت آن در مورد پایان قطعی ظرفیت هسته‌ای ایران می‌شود، آن‌ها در یك سو كنار هم می‌نشینند و اتفاق‌نظر دارند.
۱۳۹۳/۸/۲۷
