با این فیلم دیگر مظلومیت مادر فقط با فیلم حاتمی تداعی نمیشود

اختصاصی/به گزارش نما ،شیار 143 از زمانی که در جشنواره بین المللی فیلم فجر به عنوان اثر برگزیده توسط تماشاگران انتخاب شد، به گزینه ای تبدیل شد که برخی به آن لقب پدیده داده اند. ماجرای شیار 143 در واقع انتظار پانزده ساله مادری را نشان می دهد که فرزندش به جبهه رفته است و او هر آن منتظر خبری از اوست. خبری که گاه پای رادیو و موج عراق در مورد اسرا پی می گیرد، گاهی از تلفن خانه روستا و گاهی در خانه آزادگانی که تازه از اسارت رها شده اند.
یکی از نکات بسیار اثرگذار فیلم حضور مریلا زارعی به عنوان بازیگر است. بازیگری که به معنای واقعی می تواند تماس حس شخصیت اصلی را به مخاطب در سالن سینما القا کند. طوری که مخاطبان، مادران، با او به راحتی احساس همزاد پنداری کنند، اشک بریزند و گاهی هق هق کنند. بازیگری که به گفته خودش بیشتر زمان فیلم برداری روزه بوده است و دیدن این اثر هر بار اشک او را جاری می کند.
ماجرای انتظار پانزده ساله ای که در هر دوره ای دچار فراز و فرود می شود و مخاطب را همراه ماجرا به بطن خانه الفت می برد. بازی اثرگذار مهران احمدی در نقش برادر شیری الفت و کسی که همراهی اش بسیار در آرام کردن خواهر اثرگذار بود، گزینه مکملی در بازیگران شیار 143 است. این فیلم ماجرای بازگشت اسرا و نگاه خانواده های شهید به آنها را به خوبی روایت کرده است، ماجرایی که شاید این گونه دقیق و با جزئیات در این سال ها به آن پرداخته نشده بود.
یکی دیگر از دلایل اثرگذاری و موفقیت این فیلم شخص نرگس آبیار است؛ نرگس آبيار سال ها نويسنده كتاب هاي دفاع مقدس بوده و سال ها قلم به دست به نگارش خاطرات رزمندگان دفاع مقدس مشغول بوده و قطعا تجربياتش از همان زمان در نگارش اين فيلمنامه تاثيرگذار بوده است. او در فيلم دومش ارزشمندترين سيمرغ جشنواره يعني انتخاب مردمي را از آن خود كرد و باعث شد همگان به تحسين او وادار شوند. ناگفته نماند که داستان این فیلم هم موضوع کتابی بود که پیش از این توسط نرگس آبیار منتشر شده بود.
شاید کمی ماجرای داستان طولانی است و روایت بستن رادیو به کمر الفت با وجود گذشت سال های سال و ماندن روی همان موج عراق از جمله مواردی باشد که بتوان آن را جز نقاط مثبت فیلم ندید. پرش از دوره نونهالی یونس و دوستانش به سال آخر دوره دانشگاه یونس موردی بود که به نسبت کش و قوس ها و طولانی شدن ماجرای انتظار مادر می توانست درست تر تعبیه و طراحی شود.
یکی از مواردی که می توان به جرات از آن یاد کرد و به نوعی آن را نقطه تمایز با آثار مشابه شخصیت پردازی و ترسیم درست یک مادر تمام ایرانی و مسلمان است. مادری که از زوزه گرگ انتظار خبر بدی دارد، مادری که در کنار توصیه های مادرانه و محبیت آمیز به نماز اول وقت فرزندش تاکید می کند و مادری که با وجود انتظار بی صبرانه سراغ رمال و فالگیر و سر کتاب باز کن نمی رود، چون به آن ها اعتقادی ندارد. این مادر را می توان جزو اسطوره های بزرگ سینمای ایران دانست. شاید بتوان گفت اشاره ابراهیم حاتمی کیا به قرارگرفتن الفت درکنار حاج کاظم بسیار درست و دقیق است. ساخته شدن یک مادر با تمام ویژگی هایی که اسلامی و ایرانی است و علقه شدید مادرانه ای که در وجود همه مادران مشترک است. شاید از این به بعد با شنیدن مادر در سینمای ایران تنها به یاد ماجرای مادر علی حاتمی نیفتیم و بدانیم و بیاد آوریم که الفتی هم داریم که مادر است، یک مادر...