محمدكاظم انبارلويي - به گزارش نما ،دولت يازدهم كار خود را با انتشار منشور اخلاقي و سوگند‌نامه‌اي آغاز كرد كه 13 بند زينت‌بخش آن بود. اين منشور اخلاقي در اولين جلسه هيئت دولت به رياست حجت‌الاسلام و المسلمين دكتر حسن روحاني قرائت شد.(1)
بخشي از اين سوگندنامه به شرح زير است:
سوگند مي‌خورم؛
1- پذيراي نقد و نظر ديگران باشم
2- مسئوليت خطاهاي خود را بپذيرم
3- براي ديدگاه‌هاي مخالف و انتقاد آنان ارزش قائل باشم
4- به شعور عمومي احترام بگذارم
5- انديشه‌ام در مدار اعتدال، تصميماتم بر مبناي تدبير و رفتارم در چارچوب قانون باشد
6- حق مردم در دسترسي به اطلاعات را پاس دارم.
وزراي دولت دهم در جلسه اول هيئت دولت در پيشگاه قرآن كريم و در برابر رئيس جمهور به خداوند متعال سوگند خوردند كه در دوران مسئوليت خود به منشور اخلاقي دولت تدبير و اميد متعهد باشند.
اكنون پس از گذشت بيش از يك سال و 5 ماه از اين سوگند، آيا وزيران دولت يازدهم به مفاد اين سوگند پايبند بوده‌اند؟
سئوال مهم‌تر اينكه آيا خود رئيس‌جمهور كه اين سوگندنامه را ابداع فرمودند و در دوران روساي جمهور قبلي بي‌سابقه بوده است، به اين سوگندنامه متعهد و پايبند بوده است؟
خداوند در قرآن كريم خطاب به پيامبر(ص) مي‌فرمايد: "قل لعبادي يقولوا التي هي احسن ان الشيطان ينزغ بينهم ان‌الشيطان كان للانسان عدوا مبينا" (سوره اسرا- آيه 53) (به بندگانم بگو آنچه را كه بهترين سخن است بگويند، بي‌گمان شيطان ميان آنان آشوب و دشمني مي‌افكند، همانا شيطان براي انسان دشمني آشكار است.)
اما كارنامه گفتگوهاي رئيس جمهور نشان مي‌دهد او با بندگان خدا نيكو سخن نگفته است.
رئيس‌جمهور محترم در برخورد با منتقدين، ادب و آداب نقد و نيز همين سوگندنامه را رعايت نمي‌كند. هنوز جوهر امضاي اين سوگندنامه خشك نشده بود كه رئيس جمهور، منتقدين خود را "كودك" ناميد. (2) و پيش از آن هم منتقدين خود را متهم كرد به اينكه "از كارهاي مثبت دولت ناراضي‌اند."(3)
به اين هم اكتفا نكردند و از روي بي‌مهري منتقدين خود را "تازه انقلابي شده" معرفي كردند.
آيا اين بيان، سعه وجودي رئيس جمهور محترم را در پذيرا بودن نقد ونظر ديگران نشان مي‌دهد؟ آيا اين نشان مي‌دهد كه او براي ديدگاه‌هاي مخالف و انتقاد آنان ارزش قائل است؟
جمعي از نخبگان حوزه و دانشگاه از روي دلواپسي از صيانت از دستاوردهاي هسته‌اي نظام، نقد مشفقانه‌اي به نوع مذاكرات و تعهدات "نقد" جمهوري اسلامي در توافق ژنو و مطالبه "نسيه"، مطالبي را گفتند. رئيس‌جمهور به جاي پاسخگويي عالمانه و اخلاقي فرمودند؛
- در تحريم‌ها منافع شخصي دارند(4)
- از خلقت خداوند هم ايراد مي‌گيرند (5)
- از پيشرفت در مذاكرات هسته‌اي نگرانند (6)
و به اين هم اكتفا نكردند، فرمودند، "عقب مانده‌اند"، "بزدلند"، "ترسو هستند"(7)
پس از يك سال مذاكره بي‌آنكه دولت به سوگند "حق مردم در دسترسي به اطلاعات" عمل كند، معلوم شد 1+5 طي يك سال گذشته به تعهدات خود عمل نكردند، تحريم‌ها نه تنها برداشته نشد بلكه اضافه شد و سخن منتقدين و پيش‌بيني‌هاي آنها درست بوده است و آنها پاسخ نقد مشفقانه خود را نه از روي عقلانيت و تدبير بلكه با زبان اهانت و افترا و تحقير و تمسخر دريافت كردند. منتقدين از جاده انصاف و عدالت خارج نشدند و نقد خود را ادامه دادند. به جايش اين پاسخ را گرفتند كه؛
- "اقليتي كه وارد اتاق عملياتي عليه دولت شده‌اند، دروغ پراكنند"(8)
- "هم اقليت هستند، هم تخريب مي‌كنند، گروه كوچكي كه حامي افراطند." آيا اين‌گونه سخن گفتن، احترام به شعور عمومي و ارزش قائل شدن به ديدگاه‌هاي مخالف (بخوانيد منتقدين) است؟
در تداوم تكريم منتقدين از سوي رئيس‌جمهور محترم، ايشان نسبت‌هاي زير را حواله منتقدين كردند؛
"هوچي بازند"(10)، "بي‌شناسنامه‌اند"(11)، "خطاي ديد دارند"(12)، "بيكارند، متوهمند، دين را نمي‌شناسند"(13)، "در فساد غوطه‌ورند"(14)، "بروند به جهنم"(15) و بالاخره "تازه به دوران رسيده‌اند"(16) اگر بخواهيم همه صفاتي را كه جناب آقاي رئيس‌جمهور به منتقدين خود نسبت مي‌دهند فهرست كنيم،در اين مقال نمي‌گنجد.
منتقدين به بي‌مهري‌هاي رئيس‌جمهور عادت كرده و صبوري پيش گرفته‌اند، اما در مورد هيچ چيز نگران نباشند نمي‌‌توانند نگراني خود را در خصوص نقض سوگندي كه در منشور اخلاقي دولت يازدهم آمده، پنهان كنند.
تا پايان دوره اول رياست‌جمهوري جناب آقاي روحاني بيش از دو سال و نيم وقت باقي مانده است. آيا اين همه بي‌مهري به منتقدين را مي‌توان متضمن اعتدال و اداره كشور در مدار تدبير و رفتار در چارچوب قانون توصيف كرد؟
منتقدين تا كنون نشان داده‌اند كه از وزرا، مسئولين و حتي رئيس‌جمهور، دلسوزتر به حفظ كيان دولت و منافع و مصالح ملي هستند. نشانه اين رويكرد هم در پذيرش نتايج انتخابات دوره يازدهم رياست‌جمهوري، تبريك به رئيس‌جمهور و اعلام همكاري و همياري با وي است. رئيس‌جمهور و برخي وزراي دولت، حريم رقيب نجيب را تاكنون مراعات نكرده‌اند اما اين دليل نمي‌شود كه منتقدين، حريم دولت برخاسته از راي ملت را رعايت نكنند. لذا بايد از اين پس در نقد رئيس‌جمهور نكاتي را مراعات كنند تا وي در پاسخگويي به وادي غضب و خشم و از آنجا به وادي اهانت و تمسخر نيفتد.
مشكلات كشور بسيار زياد است، حل آنها نياز به همدلي و همفكري دارد. بايد كاري كرد تا قدري اين لحن بي‌مهري رئيس‌جمهور به منتقدين متوجه مخالفان نظام، فتنه‌گران و بويژه استكبار جهاني و آمريكاي جهانخوار شود. ملت انتظار دارد رئيس‌جمهور اگر فريادي دارد بر سر آمريكا و دشمنان اسلام بكشد، و برخورد با منتقدين را در همان كادر منشور اخلاقي دولت و سوگندنامه وزيران مديريت كند. اين كمترين انتظاري است كه مي‌شود از دولت يازدهم داشت و آن را عملي دانست.
پي‌نوشت‌ها:
1- 26مرداد 92- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
2- 6 آذر 92- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
3- 16 مهر 92 - پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
4و5- 26 مرداد 92- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
6- 3 بهمن 92- پايگاه رئيس‌جمهور
7- 20مرداد 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
8- 22 مرداد 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
9- شهريور 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
10- 10 ارديبهشت 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
11- 9 ارديبهشت 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
12- 21 ارديبهشت 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
13- 10 خرداد 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
14- 17 مرداد 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
15- 20مرداد 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
16- 16 آذر 93- پايگاه اطلاع‌رساني رئيس‌جمهور
راه علاج عصبانیت رئیس جمهور
منتقدین تا كنون نشان داده‌اند كه از وزرا، مسئولین و حتی رئیس‌جمهور، دلسوزتر به حفظ كیان دولت و منافع و مصالح ملی هستند... باید از این پس در نقد رئیس‌جمهور نكاتی را مراعات كنند تا وی در پاسخگویی به وادی غضب و خشم و از آنجا به وادی اهانت و تمسخر نیفتد.
۱۳۹۳/۹/۲۴
