شائبه‌هایی برای عقبگرد به دوران سیاه

رضوانه باهری-به گزارش نما ،دولت اصلاحات که روی کار آمد، با شتاب بسیار درصدد پیاده‌کردن یک سلسله از افکار و عقایدی بود که آبشخور فکری آن‌ها از جایی فراتر از مرزهای کشور نشأت می‌گرفت؛ حوزه زن و خانواده نیز به‌عنوان اصلی‌ترین اهداف دشمن در جنگی که رهبر معظم انقلاب از آن با عنوان جنگ نرم تعبیر می‌کنند نیز در این بین از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود؛ به همین دلیل گاهی با هزینه عمومی کشور و گاهی به خرج خارجی‌ها عده‌ای را به‌عنوان طرح‌های آموزشی به کشورهای دیگر می‌فرستادند تا در قالب کلاس و آموزش آن‌ها را با تعالیم فمنیستی که در تضاد آشکار با آموزه‌های اسلام و انقلاب اسلامی در خصوص زنان بود، آشنا کنند و این افراد آموزش‌دیده در حقیقت در حکم سرباز و پیاده‌نظام یک جریان فکری کاملاً غرب‌زده و بعضاً سکولاریزه شده باشند.

در این میان یکی از طرح‌هایی که در آن دوران برگزار شد، طرحی با نام اختصاری ملیکا بود؛ طرحی که با تحقیق و تفحص‌های صورت‌گرفته و بر اساس مستندات موجود مشخص شد که هرکدام از حروف انگلیسی‌اش (melica) حروف اختصاری کلمه‌ای بوده است که آن گروه و دیدگاه‌هایی که توسط آن‌ها و در آن محیط ارائه می‌شد به خودی خود  ترویج‌‌دهنده نظرات فمنیستی بودند و طی دوره‌هایی که برگزار می‌شد تلاش می‌کردند تا این افکار و عقاید را در ایران به اجرا درآورند؛ البته با روی کارآمدن دولت نهم این طرح ظاهراً مسکوت ماند و مانند سایر فعالیت‌های فمنیست‌ها که در این دوران به مثابه آتش زیر خاکستر به‌حساب می‌آمد؛ هراز گاهی زبانه می‌کشید؛ اما در مجموع درصدد پیدا‌کردن فضایی برای نفس‌کشیدن تازه بود.

هنگامی که دولت تدبیر و امید روی کار آمد، به واسطه پاره‌ای از عملکردهای این دولت شاید به جرئت بتوان گفت که فضا و فرصت مناسب برای آن‌ها مهیا شد؛ اول مرداد ماه سال جاری بود که شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، درخصوص فعالیت معاونت زنان در حوزه بین‌الملل این‌گونه اعلام کرد که یکی از وظایف معاونت امور زنان و خانواده، گسترش تعاملات بین‌المللی است.‌ در همین راستا در برنامه جامع توسعه امور زنان و خانواده و بسته‌های اجرایی مربوط به این برنامه، برنامه‌های متعددی پیش‌بینی شده و به تصویب رسیده است. از آن جمله حضور در پنجاه و هشتمین اجلاس کمیسیون مقام زن تحت عنوان چالش‌ها و دستاوردهای اهداف توسعه هزاره برای زنان و دختران (برگزار شده) و آمادگی جهت شرکت در اجلاس پکن+ 20 با موضوع عملکرد کشورها در بازه زمانی بیست ساله در حوزه زنان و دختران است (نیویورک، اسفند 93). از جمله اقدامات، آماده‌‌سازی برای حضور در این اجلاس و برنامه‌ریزی ویژه جهت حضور مؤثر و کارآمد سازمان‌های غیردولتی است.

اما این اظهارات زمانی بیش از بیش رنگ و بوی اصلاحات به خود گرفت که مولاوردی از جمله اقدامات پیش‌بینی‌شده جهت حضور سازمان‌های غیردولتی را برگزاری دوره ملیکا عنوان و با اشاره به ادامه فعالیت این دوره در جهت سیاست دوره‌های قبل، به سابقه برگزاری آن در دوره اصلاحات با نام دوره ملیکا و در دولت نهم و دهم با عنوان طرح مبینا و سفیر تصریح کرد. هدف از برگزاری این دوره ارتقاء مهارت‌های ملی و عملی زنان جهت حضور در مجامع بین‌المللی اعلام شد.

اما در این میان آنچه از مفهوم واژه بدیهی اعتدال بر می‌آید، عدم عقب گرد به گذشته و اتخاذ تصمیمات غیر متعصبانه در مسائل خرد و کلان کشور است؛ تصمیماتی که بعضاً باعث پیشبرد اهداف متعالی نظام در حوزه زن و خانواده خواهد شد. نگاه به کارنامه عملی طرح ملیکا در زمان اصلاحات بیانگر عدم دلسوزی غرب برای زنان ایرانی است؛ البته بهره برداری از ظرفیت بین‌المللی و تعامل با دنیای بیرون امری بدیهی است؛ اما توقع عموم جامعه از این مسئله به معنای بازگشت به مشی دوازده سال پیش نخواهد بود و استفاده از ظرفیت باید در راستای معرفی آرمان‌ها و اهداف انقلاب درخصوص زن و خانواده به نحو مطلوبی صورت بپذیرد؛ طبیعی است که برجسته‌کردن فرهنگ غرب به زیان ما است؛ زیرا در بستر همین فرهنگ است که زن غربی هویت حقیقی خود را از دست داد و تبدیل به ماشینی برای پیشبرد اهداف نظام سلطه شد؛ به هررو بهتر است معاونت زنان و خانواده رئیس جمهور در این خصوص پاسخگو باشد و حداقل درصدد رفع شبهه عقب گرد به گذشته در حوزه تخصصی فعالیت خود بر بیاید؛ اتکا به انقلاب اسلامی به‌دست آورده‌اند، با رجوع به فرهنگ بی‌هویت غرب از دست بدهند.