رؤیای هسته‌ای غرب كه تعبیر نشد!

به گزارش نما، «جوان» در یادداشتی به قلم «رحمان نعیمی» نوشت:

این دور از مذاکرات هسته‌ای هم بعد از چهار روز گفت‌وگو در شهر ژنو تمام شد و قرار است طرف‌های مذاکره استراحتی یک هفته‌ای به خود بدهند و بعد دوباره مذاکرات را از سر بگیرند. در این دور هم مثل چندین دور قبل خبر قابل توجهی از مذاکرات به دست نیامد و طرف‌های گفت‌وگو بیشتر به همان حد از اظهار‌نظرهای کلی و محتاطانه قناعت کردند اما با وجود این، خبرهایی داغ از پرونده هسته‌ای ایران انتشار یافت که نه از ژنو و طرف‌های مذاکرات بلکه توسط دو رسانه انگلیسی و قطری منتشر شدند.

روزنامه انگلیسی گاردین و شبکه تلویزیونی قطری الجزیره درست بعد از اتمام مذاکرات در ژنو اسناد محرمانه و حتی فوق محرمانه‌ای از چندین سازمان و آژانس اطلاعاتی و امنیتی مشهور جهان منتشر کرده‌اند که بخشی از آن مربوط به پرونده هسته‌ای ایران می‌شود. یکی از این اسناد از سوی موساد است که سازمان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در این سند اعتراف قابل توجهی به فعالیت هسته‌ای می‌کند.

موساد در این سند اعتراف می‌کند که ایران «فعالیت‌های لازم برای تولید سلاح اتمی را دنبال نمی‌کند» و در ادامه تأکید می‌کند: «حتی اگر ایران اورانیوم غنی شده کافی با خلوص پنج درصدی را برای چند بمب انباشته باشد و بخشی از آن را تا 20 درصد غنی کرده باشد، به نظر نمی‌رسد که آماده غنی‌سازی آن در سطوح بالاتر باشد».

جالب اینجا است که موساد این سند را چند هفته بعد از سخنرانی بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل تنظیم کرده بود که نتانیاهو در آن سخنرانی نقاشی مشهور خود از بمب اتمی ادعایی ایران را به نمایش عمومی گذاشت و مدعی شد ایران 70 درصد از مسیر ساخت بمب اتم را پیموده و می‌تواند تا بهار یا تابستان آینده به نقطه بی‌بازگشت از ساخت بمب اتم برسد.

حالا معلوم شده که ادعای نتانیاهو درست برخلاف ارزیابی‌های اطلاعاتی سازمان جاسوسی خود او بوده و او بدون هیچ سند و مدرکی آن نمایش را به راه انداخته بود.

این مسئله قابل توجه است که چرا گاردین و الجزیره درست در این مقطع و پس از این دور از مذاکرات ژنو آن اسناد را منتشر کرده‌اند. یک نکته در جهت تخریب اقدام نتانیاهو برای رفتن به کنگره در هفته بعد است تا نتواند نمایش مشابه آن موقع را در برابر نمایندگان کنگره امریکا به راه بیندازد. با وجود این، اسناد منتشره اصل رویای غرب در مورد فعالیت هسته‌ای ایران را از تعبیر می‌اندازد و نشان می‌دهد که حتی جاسوسان سازمانی مثل موساد هم اعتقادی به این رویا نداشته‌اند.

اگر اطلاعات منتشره از دادگاه جفر استرلینگ به این موضوع اضافه شود، واهی بودن رویای غرب بیشتر روشن می‌شود. در آن دادگاه معلوم شد که سیا برنامه جاسوسی را در دست اجرا داشته تا اطلاعات جعلی از فعالیت‌های تسلیحات اتمی را در پرونده هسته‌ای ایران بگنجاند تا آنکه علاوه بر ایجاد اختلال در فعالیت هسته‌ای ایران، بتوانند این فعالیت را متهم به ابعاد نظامی بکنند.

پیتر جنکینز، نماینده سابق بریتانیا در مقر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، با توجه به همین اطلاعات از دادگاه استرلینگ گفت: «این امر نشان می‌دهد که احتمالا برخی آژانس‌های جاسوسی که سیاست خصمانه‌ای علیه ایران داشته‌اند، تصمیم گرفته‌اند اسناد جعلی را همچون قرار دادن مدرک جرم در صحنه برای بازرسان آژانس درایران جا گذارند. به نظر این مشکل بزرگی است». آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دبیر کل آن با طرح ابعاد نظامی در فعالیت هسته‌ای ایران زمینه و مجوز را به جبهه غربی برای تحریم‌های شورای امنیت و یک‌جانبه فراهم کرده‌اند اما هیچ‌گاه حاضر نشدند منابع اطلاعاتی خود را اعلام کنند تا معلوم شود این اتهامات از کجا ریشه گرفته است.

حالا با این اسناد از موساد و اطلاعات دادگاه استرلینگ معلوم می‌شود که منابع مورد اتکای آژانس از یک طرف و با یک برنامه گسترده و پیچیده جاسوسی اسناد جعلی را حول و حوش پرونده هسته‌ای ایران گنجانده بودند تا آن که آژانس با اتکای به این اسناد آن اتهامات را مطرح کند و از طرف دیگر، خود همین سازمان‌های جاسوسی یا به تعبیری منابع اطلاعاتی آژانس معترف بوده‌اند که در پرونده هسته‌ای ایران هیچ بعد نظامی وجود ندارد. این دو وجه است که واقعیت امر در اصل رویای غرب از فعالیت هسته‌ای ایران را برملاء می‌کند و نشان می‌دهد که این رویا بیش از یک توهم تبلیغاتی نبوده و غرب با همین توهم حمله تحریمی خود را علیه ایران انجام داده است.

با این اسناد است که می‌توان پرسید آژانس دیگر چگونه می‌تواند بر آن اتهامات اصرار کند و از این مهم‌تر، آیا وقت آن نرسیده تا آژانس یک بازنگری اساسی در منابع اطلاعاتی و اتهامات خود علیه فعالیت هسته‌ای ایران بکند؟ این مطالبه‌ای است به حق که نشانه‌های تأیید آن در همین اسناد منتشره شده از منابع اطلاعاتی خود آژانس دیده می‌شود و به همین جهت است که آژانس باید در جهت شفاف‌سازی مسئولیت توجه جدی‌تر به این مسئله بکند و در رسیدگی به پرونده هسته‌ای ایران صداقت مورد انتظار را داشته باشد.