یاس سپید كبود/ سروده ای درسوگ حضرت زهرا(س)

به گزارش نما به نقل از بیرق، همزمان با ایام فاطمیه، محمد بومیان تولیت دارالثقلین ابیاتی را در سوگ بانوی دو سرا حضرت زهرا (س) سروده که تقدیم می شود:

«یاس سپید کبود»



درکنج باغ محشری از آه و دود شد

کو باغبان؟ یاس سپیدی کبود شد

از بوستان شمیم شهادت بلند شد

گویا که غنچه ­ای ز فشاری خمود شد

آن گل که کائنات ز بویش معطر است

افتاد روی خاک و به حال سجود شد

گل ها و باغبان همگی ضجه می زدند

گویا خزان، بهار تمام وجود شد

آن چادری که کل جهان را سرادق است

خاکی شد و گسسته ز تار و ز پود شد

آن کوثری که گوهر نایاب خلقت است

در کوچه ها به حال قیام و قعود شد

طوفان میان باغ چنان سخت درگرفت

پرپر ز مرتضی همه بود و نبود شد

در عرش و فرش یکسره ماتم به پا شد و

از داغ او در عالم امکان رکود شد

دنیا پر از نوای غم و این سرود شد:

کو باغبان؟ یاس سپیدی کبود شد