غفلت از معماری اسلامی و ایرانی

شرایط فعلی کشور از دیدگاه معماری دچار چند گانگی هایی شده است که این امر موجب ورود سبک های مختلفی از معماری های جهان در کلان شهرها شده است. اگر بخواهیم نتایج این آسیب ها را بشناسیم میبایست به این سوال پاسخ دهیم که چقدر به ارزش ها و هویت اسلامی ایرانی پرداخته ایم؟واین امر محقق نمیشود مگر آنکه مطالعات معماری اسلامی و فرهنگ سازی در بخش صنعت ساختمان و شهرسازی را گسترش دهیم. دستگاه های اجرایی و شهرداری ها میبایست جلوی بسیاری از نمادها و سودجویی ها که هیچ تطابقی با با فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی را ندارند بگیرند.مطمئنآ این برخورد قاطع موجبات نارضایتی بسیاری از سازندگان و سودجویان پیرو مکتب معماری های غربی را فراهم میکند. اما نباید فراموش کرد که کشور عزیز ما ایران به عنوان اولین قدرت منطقه و شهر تهران به عنوان ام القرآی جهان اسلام نمیتواند پذیرای این گونه نماها و تصاویر غرب زده و محلی برای اشاعه فرهنگ غرب باشد. به اعتقاد من ما معماران و اساتید محترم این رشته باید آغاز کننده این حرکت باشیم تا به تبع آن دانشجویان و اهالی صنعت ساختمان نیز پویا تر به این حرکت ادامه دهند. تا زمانی که اساتید این رشته در کلاس های درسی دانشجویان خود را به حضور در سبک معماری غربی رومی دعوت میکنند و معماری اسلامی ایرانی را ارزان و کم طرفدار می شمارند نمیتوان در این صنعت توقع حضور معمارانی را داشت که با افتخار نمای اسلامی ایرانی را طراحی کنند.
اما اگر برای به حل چند مورد از آنها اهمیت جدی بدهیم مطمئنآ سایر مشکلات بر طرف خواهد شد.


_ اینکه بدانیم سبک زندگی اسلامی ایرانی چیست را باید از سنین خردسالی به فرزندانمان بیاموزیم و آن را در کتب درسی بگنجانیم.
_ به جایگاه کشور عزیزمان ایران و موقعیت آن در جهان اسلام ارج بنهیم.
_فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی باید در سراسر کشور چه در صنعت ساختمان و چه در زمینه شهرسازی مشهود باشد.
_میبایست جلوی بسیاری از منفعت طلبی ها و غرب پرستی ها ایستادگی نمود.
_ مسئولین محترم بالاخص مسئولین شوراهای شهر میبایست قوانین محکمی در این امر وضع کنند که شهرداری ها سازندگان را ملزم به اجرای این قوانین کنند.
_تنظیم و اجرای طرح های هادی خاص در خصوص اینکه هر منطقه یا ناحیه باید یک سری نمای متحد الشکل به سبک اسلامی ایرانی را اجرا نماید.
_ارائه تسهیلات تشویقی به سازندگانی که نماهای اسلامی ایرانی را اجرا میکنند.

_قوانین محکمی که در بخش ساخت و ساز وجود دارد (مثل کمیسیون ماده 100) توجهی به مسائل ساختمان ها ندارد.
_عدم توجه به محتوای واحدهای درسی رشته های هنری(مثل معماری و شهرسازی) که کمتر به مسائل ظاهری شهرها و نماهای ساختمانی از دیدگاه اسلامی پرداخته اند.
_عدم حمایت از طرح ها و نوآوری هایی که در عرصه دروس معماری اسلامی صورت میگیرد به وضوح در دانشگاه ها وموسسات آموزشی مشهود است
_عدم نظارت بر شرکت های معماری که عمدتآ آنها موجب پدید آمدن بسیاری از نماها با طرح های غربی رومی میباشند.
_عدم وجود برخی از جرایم برای افرادی که امروزه در هنر معماری به اسم های برند تبدیل شده اند و بسیاری از نماهای مناطق شما شهر تهران را به روزگار روم باستان تبدیل کرده اند.

صدا و سیما قوی ترین سازمانی است که میتواند در کشور هر چیزی را فرهنگ سازی کند. اما چه چیزی مهم تر از آن است که شهر هایمان با توجه فرهنگ خود فرهنگ سازی گردند. دوستان عزیز در سازمان صدا و سیما میبایست با تشکیل برنامه های زنده و استفاده از کارشناسان خبره به بحث و گفتگو بپردازند وبه طور تخصصی تر عوامل مخرب معماری های غربی را بر ساختار اسلامی کشور ایران را آسیب شناسی کنند. صدا و سیما همیشه در این امور ثابت قدم بوده و میتواند با یک برنامه ریزی فرهنگی مشخص چه در سیما و چه در صدا نقش بسزایی را ایفا کند.