اختصاصی/به گزارش نما ،علی یونسی، دستیار ویژه «حسن روحانی» در امور اقلیت‌های دینی و مذهبی از ابتدای منصوب‌شدن به این سمت سخنانی را بر زبان آورده که برای دولت تدبیر و امید حاشیه ساز بوده است. اظهارنظرهای قومیتی وی، نظراتی درباره شیر و خورشید، اصحاب فتنه و... به‌تنهایی توانسته تا چندین روز حاشیه‌هایی را برای دولت و خصوصاً شخص رئیس‌جمهور به وجود بیاورد.
سخنان نسنجیده یونسی، وزیر امور خارجه عراق را به واکنش وا داشت؛ به طوری که ابراهیم جعفری در پاسخ به سخنان یونسی گفت: «عراق دارای حاکمیت کامل است و به‌هیچ طرفی چه ایران و چه غیر از آن اجازه نداده و نخواهد داد که این حاکمیت را نقض یا در امور داخلی این کشور دخالت کند.»
چندی پیش اکبر ترکان مشاور ارشد رئیس‌جمهور و دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ایران نیز در نشست تخصصی صنعت خودرو در اظهاراتی مدعی شده بود: «اگر قرار باشد به‌دنبال بازار بدون تعرفه در صنعت خودرو باشیم باید امکان رقابت با محصولات سایر کشورها را داشته باشیم. بدون تعارف بگویم آیا در فناوری الکترونیک یا برق یا صنایع دیگر امکان رقابت را با محصولات کشورهای دیگر داریم. بگذارید با خود روراست باشیم ما به جز پخت آبگوشت بزباش و قورمه سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت‌به جهان برتری نداریم.»
اسفندیار رحیم مشایی، پرحاشیه‌ترین مسئول در دولت محمود احمدی‌نژاد بود که اظهارات وی حتی موقعیت شخص رئیس‌جمهور را نیز به خطر انداخت.
«رحيم مشايي» که در زمان ریاست جمهوری احمدی‌نژاد رئيس دفتر وی بود در مراسم اختتاميه همايش ايرانيان مقيم خارج از كشور گفت: برخي‌ها از من خرده مي‌گيرند كه چرا نمي‌گويي مكتب اسلام و مي‌گويي مكتب ايران. از مكتب اسلام دريافت‌هاي متنوعي وجود دارد؛ اما دريافت ما از حقيقت ايران و حقيقت اسلام، مكتب ايران است و ما بايد از اين به بعد مكتب ايران را به دنيا معرفي كنيم.
با روی‌کارآمدن دولت اصلاحات، یکی از موضوعاتی که توسط اصلاح‌طلبان افراطی و تندرو پیگیری می‌شد، موضوع «حاکمیت دوگانه» بود؛ در این دوره، افرادی چون عباس عبدی با پارادوکسیکال خواندن جمهوری اسلامی مدعی شدند در ایران «حاکمیت دوگانه» وجود داشته و عمده مشکلات کشور ریشه در همین دوگانگی حاکمیت دارد.
مهرماه سال 82 رسانه‌ها اعلام کردند شیرین عبادی جایزه صلح نوبل را به خود اختصاص داده است. در حالی مطبوعات برای پوشش این خبر از تیتر «شیرین عبادی اولین زن مسلمان ایرانی موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد» استفاده کردند که او حتی از شال کوچکی که نشانه حجاب و اسلام باشد، استفاده نکرده بود.
طرفداران سردار سازندگی در پایان دور دوم ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی در میان چهره‌های سیاسی کشور ردای ریاست جمهوری را برازنده قامت هیچ‌کس جز هاشمی نمی‌دیدند.
در واپسین روزهای دولت دوم هاشمی رفسنجانی تعدادی از چهره‌های سیاسی کشور سخن از تغییر قانون اساسی برای امکان حضور دوباره هاشمی رفسنجانی در انتخابات داشتند. آن‌ها خواهان تغییر در قانون اساسی؛ یعنی حذف اصل ۱۴۴ و مادام‌العمرشدن ریاست‌جمهوری آقای هاشمی بودند.
ناطق نوری، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی تغییر قانون اساسی به‌منظور انتخاب مجدد هاشمی رفسنجانی به سمت ریاست جمهوری را به مصلحت نظام ندانست و با اشاره به مخالفت شخص رئیس جمهور با این موضوع، از سست‌کردن قانون اساسی به این بهانه نیز به‌شدت انتقاد کرد.
همه این شاهد مثال‌ها نشان از وجود مسائل حاشیه‌ای؛ اما مهم و اثرگذار در ادوار مختلف دولتها در جمهوری اسلامی ایران دارد. شاید اگر رؤسای جمهور با وسواس و دقت بیشتری به انتخاب مشاور، مسئول دفتر و حتی وزیر می‌پرداختند این حواشی که در زمان خود دستاویزی برای مخالفان و معارضان نظام شد تا به این بهانه، شایعه اختلاف داخلی در ایران را قوت دهند، هیچ‌گاه اتفاق نمی‌افتاد.
با کمی تامل در مقاطع زمانی یاد‌شده می‌توان فهمید که هرکدام از رؤسای قوای مجریه پس از دوره ریاستشان و به‌سبب حاشیه‌هایی که در برخی مواقع نه‌تنها با آن مقابله نکردند؛ که همسو نیز شدند، محبوبیت اولیه خود را در بین مردم از دست دادند و پس از آن برای بازگرداندن آن محبوبیت ازدست‌رفته در فضای سیاسی کشور بسیار تلاش کردند؛ هرچند که هنوز برخی از آنان موفق به بازگشت به اوج خود نشدند و چه بسا نخواهند شد.
با توجه به اینکه رئیس جمهور روحانی تاکنون موفق به کسب پایگاه اجتماعی که خود خالق آن باشد، نشده است؛ این‌طور اظهارنظرهای ناپخته و نسنجیده اطرافیان و مشاورانش، آسیب‌پذیری شخص او را بیشتر می‌کند و چه بسا انتخاب وی را برای دوره دوم با مشکلاتی جدی مواجه سازد.
باید دید که جناب رئیس‌جمهور به سرنوشت هم منصبان سابق خود توجه می‌کند یا این بار هم مانند دفعات قبل به سادگی از کنار اظهارات دستیار ویژه‌اش عبور می‌کند!
