اختلاف میان مقامات آمریكا و ایران بر سر نسخه های منتشر شده توافق نامه

گروه ترجمه- پایگاه اینترنتی وال‌استریت ژورنال 5 آوریل 2015 (۱۶ فروردین) در مقاله‌ای به دستاوردهای ایران پس از توافق هسته‌ای اخیر پرداخت و نوشت، از زمان توافق میان ایران و گروه 1+5 درباره رئوس توافق نهایی، کشورهای آمریکا، ایران و فرانسه هر یک اسناد خود را با برجسته‌سازی برخی مفاد توافق‌نامه منتشر کرده‌اند که این مسئله سبب بروز اختلاف میان مقامات آمریکا و ایران بر سر این نسخه‌ها شده است. مطابق سند فکت‌شیت فرانسه، ایران خواهد توانست «به‌طور تدریجی و شفاف توانمندی‌های (غنی‌سازی) را بین ده تا سیزده سال آینده با کاربرد سانتریفیوژهای آی‌آر-2 و آی‌آر-4 انجام دهد». درحالی‌که جزئیاتی درباره تعداد ماشین‌های پیشرفته ایران منتشر نشده، توافق ایران با آمریکا و شرکای مذاکره‌کننده‌اش می‌تواند نگرانی‌ها را میان مخالفان افزایش دهد که توافق آینده از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای در میان‌مدت جلوگیری نخواهد کرد.

در ادامه مقاله آمده است: روز شنبه سند فرانسه عناصر مختلفی از توافق‌نامه، از جمله محدودیت‌های میزان غنی‌سازی مجاز ایران را مطابق توافق نهایی منتشر کرد. جزئیات توافق‌نامه نهایی تا 30 ژوئن تدوین و نگارش خواهد شد. چارچوب توافق‌نامه پس از یک هفته دیپلماسی شدید در لوزان سوئیس میان ایران و شش قدرت جهانی اعلام شد. این جزئیات به‌طور بالقوه اهمیت خواهند داشت. در گذشته ایران سانتریفیوژهای آی‌آر-2 را نصب کرده؛ اما به کار نگرفته بود. البته این کشور ماشین‌های آی‌آر-4 را برای غنی‌سازی اورانیوم نصب کرده؛ ولی بر ماشین‌های نسل اول قدیمی خود، موسوم به آی‌آر-1 اتکا کرده است. به گفته کارشناسان، سانتریفیوژهای آی‌‌آر-2 بین دو تا پنج برابر در غنی‌سازی اورانیوم کارآمدتر و آی‌آر-4 چندین برابر پیچیده‌تر هستند. این مسئله برای آمریکا و شرکای مذاکره‌کننده‌اش حیاتی است. در قلب این توافق چنین بیان شده که ایران پذیرفته است طی دهه نخست توافق، باید حداقل یک سال با دستیابی به سلاح هسته‌ای فاصله داشته باشد. عنصر کلیدی این راهبرد چنین است که ایران طی این مدت تنها از ماشین‌های کمتر پیچیده آی‌آر-1 استفاده خواهد کرد.

در پایان مقاله آمده است: مقامات آمریکایی خواهان افزایش تدریجی توانمندی‌های غنی‌سازی ایران هستند. ایران به محدودیت‌های شدید فراتر از دوره زمانی ده‌ساله، واکنش شدیدی نشان داده است. ایران با نصب ماشین‌های آی‌آر-2 و آی‌آر-4 پس از ده سال می‌تواند به ظرفیت تولید سوخت هسته‌ای کافی برای ساخت سریع بمب دست یابد. باوجود‌این، تحقق چنین امری به تعداد زیادی ماشین‌های آی‌آر-4 نیاز دارد، با این حال، پادمان‌های دیگری در توافق‌نامه وجود دارند که فعالیت‌های ایران را پس از ده سال ابتدایی توافق 25 ساله محدود خواهد کرد. به‌گونه‌ای که خلوص اورانیوم غنی‌شده بسیار کمتر از سوخت هسته‌ای موردنیاز برای ساخت بمب خواهد بود. همچنین، ایران توافق کرده است برای پانزده سال ذخایر اورانیوم با غنای اندک را به 300 کیلوگرم کاهش دهد. بنابراین، اگر ایران تولید اورانیوم غنی‌شده خود را افزایش دهد، بیشتر آن را باید در بازارهای بین‌المللی به فروش رساند یا آن را به شکل کمتر خطرناک تبدیل کند. وزارت خارجه آمریکا یا مقامات وزارت خارجه فرانسه درباره سند منتشره فرانسه اظهار نظر فوری نکرده‌اند. از جمله جزئیات سند فرانسه این است که ایران در نهایت خواهد توانست مطابق جدول ‌زمانی مورد توافق، کار تحقیقاتی را روی انواع سانتریفیوژها، از جمله آی‌آر-6 و آی‌آر-8 انجام دهد.