در کتاب "عبور از بحران" هاشمی رفسنجانی در روز شمار خاطرات 12 تیر ماه سال60"آمده است" عیادت هاشمی از آیت‌الله خامنه‌ای در بیمارستان قلب/ اندوه آشکار هاشمی در خطبه‌های نماز جمعه " که به صورت بازخوانی در پی می‌آید:
روزه گرفتم؛ ولی بعدازظهر از طرف مراجع اعلام شد که ثابت نشده، امروز ماه رمضان باشد. عده‌ای صبح زود به خانه آمدند و آقای تحریریان خبر بازداشت آقای میناچی را داد وکمک خواست. قرار شد صحبت کنم. خانم شهید مطهری هم آمد و اصرار داشت که منزل بعضی از معاریف، کانون ضدانقلاب است و چاره‌ای می‌خواست.
سری به بیمارستان قلب زدم، برای احوالپرسی از آقای خامنه‌ای. سپس به دانشگاه [تهران] برای اقامه نماز جمعه رفتم. آقای [حبیب الله] عسکراولادی سخنران پیش از خطبه‌ها بود.خطبه‌ها را خواندم و نماز جمعه را اقامه نمودم. به شدت اندوهگین بودم و سعی کردم که‌اندوهم را مخفی نمایم و مطمئن و امیدوار جلوه کنم. نمی‌دانم چه قدر موفق بودم.
جمعیت به خاطر مسائل جاری، خیلی زیاد بود و من تحلیلی از درگیریهای داخلی، براساس‌درگیری ایمان با کفر و نفاق دادم. مصاحبه‌ای هم در همان جا با خبرگزاری آلمان در رابطه باشهادت هفتادودو نفر نمودم.
بعدازظهر در خانه استراحت کردم و ساعت پنج بعدازظهر در جلسه شورای عالی دفاع درستاد ارتش شرکت کردم. تصمیم گرفتیم، پیشنهاد آتش‌بس ماه رمضان را که توسط[اولاف]پالمه در ژنو به سفیر ما داده شده بود، رد کنیم. کارهای متراکم ایجاب می‌کند که درروزهای تعطیل هم کار کنیم.
آقای [ولی الله] فلاحی از اختلافات بین خودش و آقای ظهیرنژاد فرمانده نیروی زمینی‌صحبت داشت و چاره‌جویی کرد. مشکلی است که به جنگ ضربه می‌زند. قرار شد جدی‌برخورد کنیم. گزارشی از وضع امکانات و نیروهایمان شنیدیم؛ مشکلات جدی برای تدارکات‌داریم.
افطار در منزل شهید بهشتی مهمان بودیم و جمع زیادی از دوستان بودند؛ من جمله دکترمحمود روحانی که گفته می‌شد جزء شهدا یا مجروحان است. معلوم شد در جلسه شرکت‌نداشته، جلسه را قبل از انعقاد ترک کرده با بعضی از دوستان محرم‌تر، درباره وجود نفوذی‌های فراوان گروهکها در جاهای حساس‌و خطرهای احتمالی در کمین و ضرورت تقویت محافظت و احتیاط و مراقبت شدید از آقای‌خامنه‌ای، صحبت کردیم.
ماجرای بستری شدن آیت اله خامنه‌ای
بعدازظهر در خانه استراحت كردم و ساعت پنج بعدازظهر در جلسه شورای عالی دفاع درستاد ارتش شركت كردم. تصمیم گرفتیم، پیشنهاد آتش‌بس ماه رمضان را كه توسط[اولاف]پالمه در ژنو به سفیر ما داده شده بود، رد كنیم. كارهای متراكم ایجاب می‌كند...
۱۳۹۱/۴/۱۳
