به گزارش نما، امیرمحمد شهسوارانی،روانشناس در گفت‌وگو با فارس، با بیان اینکه طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی استرس شغلی ناشی از عدم تناسب الزامات و خواسته‌های شغلی با توانمندی‌ها و منابع در دسترس کارکنان است، اظهار داشت: استرس شغلی قابلیت‌های فرد را به چالش می‌کشد و بر این اساس می‌توان گفت که استرس شغلی اغلب شامل تمام عوامل ناتوان‌کننده کارکنان در محیط‌های کاری است.
وی با اشاره به آمارهای منتشر شده جهانی درباره تأثیر استرس شغلی بر ناتوان‌سازی کارکنان، گفت: آمارهای منتشرشده جهانی نشان می‌دهد استرس‌های شغلی علاوه بر ناتوان‌سازی بخشی از نیروی کار، ضرر و زیان‌های مالی بسیاری از نظر اقتصادی به سازمان‌ها و نهادها وارد می‌کند.
این متخصص حوزه بهداشت روان تصریح کرد: بهترین رویکرد، تنظیم ساز و کارهایی برای پیشگیری و مداخلات به هنگام در آغاز استرس شغلی است. اساسی‌ترین گام در این زمینه شناسایی و ارزیابی وضعیت مشاغل گوناگون، سنجش‌های مختلف توسط ابزارهای ویژه استرس‌شغلی در مشاغل مختلف و پایش‌های ادواری استرس‌های شغلی در بین کارکنان است.
این روانشناس تأکید کرد: بهترین گزینه هنگام بروز استرس شغلی ارجاع فرد به واحدهای مددکاری و روان‌شناسی مشاوره برای دریافت خدمات ویژه بهداشت روان است تا بتوان از گسترش و تشدید آن در فرد پیشگیری نمود.
وی افزود: همچنین برگزاری مستمر کلاس‌های آموزش شناسایی و مقابله با استرس‌های شغلی در کنار دوره‌های مهارت‌افزایی سازمانی جزو عوامل مهم کاهش استرس شغلی در سازمان‌ها است.
شهسوارانی خاطرنشان کرد: امور سنجش و آموزش مداوم استرس شغلی و راهکارهای مقابله با آن باید به عنوان بخش مهمی از مدیریت سلامت و ایمنی در محیط‌های کاری در برنامه‌های واحدهای آموزش و تحقیق و توسعه جای گیرد.
استرس شغلی از عوامل مهم ناتوان كننده كاركنان است
استرس شغلی بخشی از نیروی كار را ناتوان و زیان مالی بسیاری به سازمان‌ها وارد می‌كند. در این میان شناسایی وضعیت، پایش‌های ادواری استرس‌های شغلی بهترین رویكرد تنظیم ساز و كارهایی برای پیشگیری به هنگام در آغاز استرس شغلی است.
۱۳۹۴/۳/۱۲
