ماموریت آلن ایر چیست؟

به گزارش نما ،طی مدت یک سال و نیمی که به صورت مستمر و مکرر برای پوشش مذاکرات هسته‌ای به همراه تیم مذاکره کننده هسته‌ای و همکاران خبرنگار و اصحاب رسانه به «ژنو»، «وین» و «لوزان» مسافرت کردم، با چهره‌ای مواجه شدم که با دیگر دیپلمات‌های آمریکایی حداقل در ظاهر تفاوت داشت! «آلن ایر» افسر امنیتی و دیپلماتی 57 ساله که سمت سخنگویی وزارت امور خارجه ایالات متحده را یدک می‌کشد! از همان ابتدا برایم سئوال بود که آیا «سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه آمریکا» یک جایگاه حقوقی و رسمی است؟! اگر این گونه است چرا حتی در بسیاری از مذاکرات هسته‌ای افرادی مانند ماری هارف و جن ساکی مواضع ایالات متحده در قبال ایران را اعلام می‌کنند؟ چرا آلن ایر در کسوت سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه کشور متبوعش مانند دیگر سخنگویان وزارت امور خارجه آمریکا کنفرانس مطبوعاتی هفتگی یا ماهانه برگزار نمی‌کند؟
آلن ایر زبان فارسی را به خوبی حرف می‌زند! گاهی اوقات از اشعار حافظ می‌خواند و واژگانی مانند «استغفرالله» در مواجهه با خبرنگاران ایرانی ورد زبانش است! به کارگیری جملات فارسی با لهجه آمریکایی پدیده‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت آن هم در حالی که آلن ایر تا کنون یک بار نیز به ایران سفر نکرده است، بگذریم...
گفت و گوی اخیر آلن ایر با خبرگزاری فاس و دفاع تمام قد وی از کشتار زنان و کودکان یمنی توسط دیکتاتورهای آل سعود مجالی شد تا بیش از پیش در خصوص آلن ایر کنجکاو شوم. صورت مساله از آنجا آغاز شد که آلن ایر با متهم کردن جنبش انصارالله تاکید کرد که آمریکا از حق قانونی عربستان برای دفاع از مرزهای جنوبی اش حمایت می‌کند.
آلن ایر بحث فروش بمب‌های خوشه‌ای به عربستان که به کشته شدن غیرنظامیان یمنی منجر شده است را به میان آورده و اعلام کرده است: «آمریکا در مورد انتقال بمب‌های خوشه‌ای به کشورهای مختف مقررات بسیار دقیقی دارد و همین طور هر کشوری که از ما بمب‌های خوشه‌ای بگیرد باید قول دهد که از آن علیه اهداف غیرنظامی استفاده نکند.»
این اظهارات آلن ایر با واکنش شدید کاربران ایرانی روبرو شد! شاید بسیاری از مخاطبان انتظار شنیدن چنین سخنانی از کسی که خود را علاقمند به حافظ و زبان فارسی می‌داند را نداشتند! اما به نظر می‌رسد محتوای مساله دقیقاً مانند صورت آن پیچیده باشد.
زمانی که نام آلن ایر را در فضای مجازی جست و جو می‌کنیم به نتایج قابل تاملی دست پیدا می‌کنیم. به طور خلاصه و تیتروار شخصیت آلن ایر این گونه توصیف شده است:
*آلن ایر، سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا و نخستین فردی است که به این پست منصوب شده است.
*آلن ایر سابقه «ریاست دفتر ایران در کنسولگری ایالات متحده در دبی» را در کارنامه خود دارد.
*ایر با وجود اینکه هرگز ایران را ندیده است با فرهنگ ایران آشنایی دارد، انگشتر عقیق به دست می‌کند و خود را یک «ایران دوست» می‌نامد.
*آلن ایر فارسی را عامیانه و با تسط به عبارات و ضرب‌المثل‌های فراوان صحبت می‌کند، اگر چه لهجه غلیظ آمریکایی دارد.
*سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه آمریکا! در صحبت‌های خود حتی از اشعار کلاسیک فارسی و تکیه کلام‌های دو فیلم قدیمی ایرانی یعنی صمد و دایی جان ناپلئون نیز بهره می‌گیرد.
*آلن ایر در سال 1998 به عنوان دیپلمات وارد وزارت امور خارجه آمریکا شد.
*آلن ایر از سال 2009 عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای آمریکا بوده است. او تا کنون در کشورهای نیجریه، سوریه، امارات متحده عربی و جمهوری آذربایجان فعالیت کرده است. او با همسر و سه دخترش در لندن زندگی می‌کند.
*گفته می‌شود در مذاکرات گروه 1+5 که در مارس 2015 در لوزان سوئیس برگزار شد آلن ایر نقش موثری در تهیه و بررسی متن فارسی چارچوب تفاهم نامه پایانی گفت و گوها داشته است.
*در اسناد طبقه‌بندی شده ویکی لیکس از آلن ایر گزارش‌هایی در باره قیمت انواع نان در ایران و تاثیرات سیاسی آن فعالیتهای انجمن ضد انقلاب پادشاهی ایران، حوادث انتخابات سال 1388 (در جریان فتنه انگیزی‌های آمریکا)، طرح هدفمندی یارانه‌ها و... منتشر شده است.
مرور این موارد نشان می‌دهد که آلن ایر فردی ساده با همان ظاهر آرام و آراسته خود نیست! در میان موارد ذکر شده یک موضوع بیش از دیگر موارد ذهن مخاطبان را به خود جلب می‌کند. یکی از مهمترین این موارد، علاقه وافر آلن ایر به فیلم‌های صمد و دایی جان ناپلئون است! به راستی میان روحیه امنیتی آلن ایر و علاقه وی به فیلم‌های مذکور چه رابطه‌ای وجود دارد؟ آیا وی مجذوب طنز موجود در این دو اثر قبل از انقلاب است؟ آیا او مشتاق لمپنیسم موجود در فیلم‌های صمد با بازی پرویز صیاد(بازیگر ضد انقلاب وبدنام) است؟! به نظر نمی‌رسد این گونه باشد! این قاعده در خصوص سریال دایی جان ناپلئون به کارگردانی ناصر تقوایی در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز صادق است. بدون شک آلن ایر صرفا عاشق و شیفته تکیه کلام‌ها و ادا و اطوارهای برخی بازیگران این سریال نیست! یک مامور امنیتی سازمان سیا که به صورتی هدفمند و بنا به دستور سازمان امنیتی و جاسوسی متبوع خود یادگیری زبان فارسی را در دستور کار قرار داده می‌تواند برای یادگیری تکه کلام‌های فارسی و آن هم تکیه کلام‌های امروزی به دنبال سریال‌هایی نوین باشد. به راستی مخرج مشترک این دو سریال قبل از انقلاب چیست که آلن ایر آنها را از ذهن خود پاک نمی‌کند؟!
«تحمیق» و «ترس» دو عنصری هستند که آلن ایر در ماورای دو سریال مذکور به دنبال آن است. مولفه «تحمیق طبقات محروم» در دل سریال‌های صمد مستتر است. تحمیق برآمده از استثمار و استثمار برآمده از تحمیق است، این همان رمز عملیاتی است که آلن ایر با گذشت سالها از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به دنبال آن است. از سوی دیگر آلن ایر عاشق «ترس» یا همان فوبیای غربی نهفته در سریال دایی جان ناپلئون است. همین فوبیای انگلیسی و دیگر ترس‌های برآمده از آن سبب می‌شود تا اعضای یک خانواده اصیل در ایران به جان یکدیگر افتاده و لحظه‌ای از دست یکدیگر آرامش نداشته باشند. در اینجا برای آلن ایر و امثال او تفاوتی میان ترس از انگلیس (phobia englo) و ترس از دیگر کشورهای آن سوی مرزهای ایران وجود ندارد. اصل همان ترس و فوبیای است که غرب برای مانور بی حد و حصر خود در فضای سیاسی و فرهنگی کشورهای جهان اسلام و خاورمیانه به آن نیاز دارد. آلن ایر به شدت علاقه مند است «تحمیق» «ترس» در زندگی فردی اجتماعی و سیاسی یک «شهروند ایرانی» حفظ و تقویت شود. سخن گفتن بچه‌ها با عروسکهای کوکی و دیالوگی که در عالم کودکی میان آنها و عروسک‌هایشان شکل می‌گیرد، بسیار شنیدنی و جذاب است. کودکان به عروسک‌ها روح می‌دهند، آنها را وادار به خواندن یک شعر تکراری یا یک رقص محدود می‌کنند تا به آنها جواب بدهند و در مواردی که حوصله داشته باشند آنها را در کالسکه‌ای نشانده و در دور اتاق بازی خود به سفری خیالی می‌برند.
عروسکهای کوکی همیشه جزئی از رویای کودکان خردسال هستند تا آنجاکه حتی کمتر به همسالان خود اجازه بازی به آنها را می‌دهند! تشبیه آلن ایر به عروسکی کوکی بیش از آنکه یک استعاره باشد ریشه در کارویژ‌ه‌هایی دارد که از سوی نهادهای امنیتی و سیاسی آمریکا برای این افسر امنیتی 57 ساله تعریف شده است. آلن ایر در داخل ایران جزئی از رویای کسانی است که تصور دوستی تهران و واشنگتن را می‌کنند.
اما باتری این عروسک کوکی نیز در مواردی خوب شارژ نمی‌شود! بدون شک آلن ایر بابت مصاحبه‌ اخیر خود و مغشوش کردن چهره ساختگی‌اش، از سوی نهادهای متبوع واقعی خود توبیخ خواهد شد. از قرار معلوم عروسک کوکی اوباما آهنگی خوانده شد. از قرار معلوم عروسک کوکی اوباما آهنگی خوانده است که نباید می‌خوانده و خود نیز می‌داند روی صحنه تئاتر منقش به مهر سازمان سیا کمی زیاده‌روی کرده است! مافوق‌های امنیتی آلن ایر نیز معتقدند صدای وی کمی گوشخراش شده است! در یک کلام می‌توان گفت که آلن ایر از یک توهم خیالی به نام «دوستی با آمریکا» است.
منبع: مثلث