به گزارش نما، اخباری که از کوی دانشگاه میرسید، حکایت از رخداد غیرعادی میداد؛ اصل ماجرا از این قرار بود که به دنبال توقیف روزنامه «سلام» و به بهانه اعتراض به این توقیف، در کوی دانشگاه تظاهراتی شد که بعد به بیرون هم کشیده شد؛ راهپیمایان مسیری را طی کردند، سپس نیروی انتظامی با آنها برخورد کرد که منجر به حوادثی شد که بعدها تحت عنوان فتنه 78 شناخته شد.
اصل جریان اعتراض به بستن یک روزنامه عادی نبود زیرا توقیف یک روزنامه آنهم روزنامه سلام نمیتوانست آن قدر موجآفرینی کند بلکه طراحان وقایع 78 تنها از این عامل به عنوان یک بهانه و دست آویز بهره برداری سیاسی کردند و در نهایت روی به تشنج آفرینی و اغتشاش آوردند که با حضور به موقع مردم با بصیرت کشور در سایه ولایت فقیه و درایت سپاه خاتمه یافت. بهمین منظور و در ایام این غائله نشریه "شما"بر آن شد تا در مصاحبه ای با حمیدرضا ترقی که خود در بطن برخورد با این توطئه قرار داشت، به ناگفته های حوادث سال 78 اشاره ای داشته باشد.
علت شکایت شما و چگونگی آن از روزنامه سلام در سال 78 چه بود؟
پس از روی کار آمدن اصلاحطلبان در دوم خرداد سال 76 در مجلس پنجم اتاق فکری تشکیل شد تا ضمن رصد کردن حرکتهای سیاسی این جریان علت عدم موفقیت جریان نیروهای انقلاب در انتخابات بررسی و برای آینده برنامهریزی شود.
در رصد حرکتهای جریان دوم خرداد مشاهده کردیم که در سایه دولت اصلاحات سکولارها به بدنه اجرائی کشور نفوذ کرده و عوامل افراطی اصلاحات درصدد هستند با ساختار شکنی به حاکمیت دوگانه دامن زده و در جهت تضعیف جایگاه ولایت فقیه حرکات و برنامههای سیاسی متنوعی را صورت دهند.
پروژه قتلهای زنجیرهای برای تخریب و استحاله دو نهاد مهم امنیتی و اطلاعاتی سپاه و وزارت اطلاعات طراحی شد و با طرح قدرت انتصابی و انتخابی اقداماتی حساب شده برای تخریب و تضعیف بازوان رهبری و ولایت فقیه شکل گرفت، نقش مطبوعات زنجیرهای جریان دوم خرداد، مثل سلام و جامعه و خرداد و.. در فضاسازی و مهندسی افکار عمومی جامعه برای ایجاد یک درگیری میدانی بین طرفداران رهبری و حامیان دوم خرداد کاملاً محسوب بود.
جریان دوم خرداد و سکولارها با جذب اپوزسیون و مخالفین نظام به درون مطبوعات خود نه تنها از جامعهپذیر شدن ارزشهای اسلامی و انقلابی و انتقال آن به نسل جوان جلوگیری کردند، بلکه سعی کردند الگوهای رفتاری سکولاریستی را برای تغییر نظام سیاسی کشور ترویج نمایند، در این حرکت کمکهای بیگانگان در ابعاد مادی و معنوی کاملاً مشهود بود لذا نمایندگان انقلابی در مجلس پنجم با طرح اصلاح قانون مطبوعات تلاش کردند این راه نفوذ دشمن به کشور را ببندند.
این طرح شامل چند بند مهم بود:
الف) ممنوعیت فعالیت مطبوعاتی عوامل گروهکهای ضد انقلاب وجاسوسان و وابستگان به رژیم طاغوت
ب) منع شدن مطبوعات کشور از دریافت کمک مالی از کشورهای بیگانه
ج) لزوم التزام عملی مدیران مسئول و صاحبان امتیاز نشریات به قانون اساسی
د) پاسخگو بودن نویسندگان علاوه بر مدیران مسئول در برابر نوشتههای خود
به محض طرح این اصلاحیه در مجلس جریان مطبوعات زنجیرهای که با کمک مالی بیگانه و استفاده از نویسندگان ضد انقلاب در تلاش برای براندازی خاموش بود واکنش نشان دادند و تمام روزنامههای زنجیرهای مثل سلام و خرداد و آریا و ایران و نشاط علیه این اصلاحیه مطلب نوشته و فضاسازی کردند و روزنامه سلام با استناد به سند جعلی از قول سعید اسلامی وزارت اطلاعات طرح مجلس را به وی منتسب نمود.
از طرف دیگر بر اساس اخبار و اطلاعاتی که به مجلس میرسد، معلوم شد که پشت پرده این حوادث و وقایع حلقهای است که در رأس آن آقای خوئینیهاست و همه تحرکات برای دامن زدن به حاکمیت دوگانه و تضعیف جایگاه ولایت فقیه و تخریب بازوان ولایت را ایشان مدیریت میکند لذا من از سوی 25 نفر از نمایندگان امضاء کننده طرح اصلاح قانون مطبوعات مأمور شدم به همراه برادر عزیزم آقای دکتر درویش زاده نماینده دزفول شکایتی علیه روزنامه سلام تهیه و به دادگاه ویژه روحانیت ارائه دهیم تا برخورد قانونی با روزنامه سلام و مدیر مسئول آن صورت گیرد.
قانون مطبوعات اصلاح شد؟
بله، قانون مطبوعات بر اساس اصلاحیه و پیشنهادی با توجه به شفاف بودن و متقن بودن استدلالها در 16 تیر تصویب شد و نمایندگان به جوسازی مطبوعات از جمله سلام در روز 15 تیر 78 توجهی نکردند.
چطور روزنامه سلام توقیف شد!
پس از تصویب اصلاحیه در مجلس، غروب همان روز وزارت اطلاعات از روزنامه سلام بخاطر چاپ سند جعلی وزارت اطلاعات و نشر اکاذیب شکایت کرد و لذا دادگاه روزنامه را به علت ارتکاب جرایم مطبوعاتی توقیف کرد.
عکس العمل جریان اصلاحات و روزنامههای زنجیرهای چه بود؟
معلوم بود، تمام تشکلهای اصلاحطلب و رسانههایشان بصورت هماهنگ تعطیلی روزنامه سلام را غیرقانونی، مقابله با دولت، مخالفت با توسعه سیاسی دانستند و حتی روزنامه حزب مشارکت و نشاط تهدید به عواقب زیانبار این اقدام کردند.
در دادگاه روزنامه سلام چه گذشت؟
اگرچه وزارت اطلاعات به دستور خاتمی پس از واقعه کوی دانشگاه در شب 18 تیر شکایت خود را پس گرفت ولی کیفرخواست من از طرف نمایندگان و شکایتی که آقای احمدی نژاد به عنوان استاندار اردبیل از نشر اکاذیب روزنامه سلام داشت برای دادگاه کافی بود و پس از قرائت کیفرخواست، موسوی خوئینیها دفاع ضعیفی کرد و قاضی رأی به محکومیت ایشان وتوقیف روزنامه داد.
علت واکنش کودتاگونه جریان اصلاحات علیه توقیف روزنامه سلام و محکومیت خوئینیها چه بود؟
محکومیت رهبر و محوریت پشت پرده اصلاحات به 5 سال عدم فعالیت سیاسی و مطبوعاتی، جریان اصلاحات را خلع سلاح کرد و تمام نقشههایی که برای او و جریان اصلاحات طراحی کرده بودند را نقش بر آب ساخت.
آنها مدیر مسئول روزنامه را میخواستند جانشین رهبری کنند و با روزنامههای زنجیرهای براندازی نرم را به نفع جریان اصلاحات انجام دهند و پشت آنها هم آمریکا و قدرتهای استکباری بودند که هم پول میدادند و هم حمایت سیاسی از طریق رسانههای ضد انقلاب و ماهواره و شبکههای مختلف میکردند. چیزی که در فتنه 88 هم خود را نشان داد.
بنابر این بخاطر این ضربه سخت بود که نیروی عملیاتی خود را که تحکیم وحدت بود وارد عمل کرده و با رهبری عناصر نفوذی ضد انقلاب به درون جریانهای دانشجویی تحکیم که امروز در دامن آمریکا هستند مثل عطری، افشاری، منوچهری و... تلاش کرد با حمایت عناصری از دولت در وزارت کشور و وزارت علوم و سازمان محیط زیست و کمکهای سیاسی نهضت آزادی و ملی مذهبیها و پشتیبانی سران غرب واقعه 18 تیر را رقم بزند، ولی ملت ایران در 23 تیر آن را سرکوب و خنثی ساختند همانطور که بار دیگر فتنه 88 را در 9 دی خاموش کردند.
چرايي شكايت از موسوي خوئينيها
شباهت فتنه ۸۸ با ۱۸ تیر 78
اخباری كه از كوی دانشگاه میرسید، حكایت از رخداد غیرعادی میداد؛ اصل ماجرا از این قرار بود كه به دنبال توقیف روزنامه «سلام» و به بهانه اعتراض به این توقیف، در كوی دانشگاه تظاهراتی شد كه بعد به بیرون هم كشیده شد.
۱۳۹۱/۴/۱۸