پس از گذشت بیش از 12 سال مذاکره و گفتگوهای مستمر و نفس گیربالاخره 5+1 و ایران به یک توافق هسته ای دست یافتند که می توان از هم اکنون آن را به عنوان یکی از حوادث مهم قرن 21 یاد کرد.
روال تاریخ در ثبت حوادث و رویدادها ی ماندگار نمایانگر نقش افراد، نهادها و فضای حاکم بر شرایط روز است که درهر واقعه ای اندازه و تاثیر این عوامل می تواند مورد سنجش و اندازه گیری قرار گرفته و به میزان اثرگذاری هر یک ازعوامل به همان میزان هم اهمیت آن متغیرها می تواند مورد تاکید قرار گیرد.
اینک وقتی به 12 سال مذاکرات پر فراز و نشیب و پیچیده کشورهای 5+1 با ایران نظر می کنیم می توان دریافت که این مسیر اگر چه یک رقابت و چالش نابرابر و در بسیاری موارد خصمانه از سوی قدرتها بزرگ علیه تهران بوده ولی بدلایل مختلف جمهوری اسلامی ایران با تمامی توان خود پس از سالها مذاکره و پیگیری، موفق به طی کردن این راه طولانی و به پایان رساندن این پرونده به جایگاه قابل اعتماد شده است.
در این شرایط می توان با مراجعه به تاریخ و رصد حافظه آن دریافت که مسیر این توافق از چه مراحل سخت و طاقت فرسایی عبور کرده و کدام منطق و عقل سلیم توانسته است با تمامی فشارها و تنگناها هم اکنون خود را از میان فضای غبارالود سیاسی و تبلغاتی غرب خارج کرده و به یک جمع بندی مورد رضایت دو طرف برساند.
در مقایسه دو ذهنیت ایران و رقبای آن در موضوع هسته ای می توان عمق این رقابت را بهتر درک نمود،آنجا که ایران بر محورهای اصولی همانند گفتگوهای سازنده، دستیابی به حقوق مسلم هسته ای،توافق عزتمندانه، نرمش قهرمانانه در کنار بدعهدی قدرتهای بزرگ تاکید فراوان داشته و در مقابل کشورهای 5+1 از زبان افراد و کشورهای مختلف بر عناوینی چون توقف و پایان فعالیت های هسته ای، تحریم برای تضعیف ایران و تهدیدات مکرر نظامی و غیر نظامی و فقدان منطق دیپلماتیک ایران و عدم سازگاری آن با دنیا متهم شده است.
سخن آخر اینکه اگر بخواهیم در چنین فضایی پیروزمندان صحنه گفتگوهای پیچیده هسته ای را برشماریم بطور حتم می توان گفت که منطق سازنده و رویکرد عقلانی جمهوری اسلامی ایران برای احقاق حقوق مسالمت امیز هسته ای خود نمی تواند فاقد پشتوانه محکم در نظام تصمیم گیری کلان در کشور باشد که با هدایت و راهبری رهبر معظم انقلاب به پیش می رود و در کنار خود از تیمی با تجربه در دولت و از پشتیبانی یک ملت بزرگ برخوردار است.
پیروز واقعی توافق هسته ای كیست؟
حسن لاسجردی
۱۳۹۴/۴/۲۳