چرا گروهك انحرافی از شریعتمداری می‌ترسد؟

به گزارش نما به نقل از صراط، همانطور که در روزنامه ها و سایت های منتسب به منحرفین طی چند روز گذشته مشاهده شد، این گروهک سعی دارد با توهین به مخالفان و منتقدین ، بحران سازی های هدفداری که در جامعه به راه انداخته است را، "نتیجه توهم مخالفان " معرفی کند.

یکی از رسانه های رسمی گروهک انحرافی روز گذشته در یکی از ستون های خود با نام بردن از روزنامه کیهان و شخصی به نام (خرزوخان!) به حسین شریعتمداری، که این روز ها در گروه منتقدین اصلی سیاست های انحرافیون قرار گرفته است توهین کرد و افرادی نظیر وی را متوهم خواند.

این در حالی است که به عقیده حسین شریعتمداری با آشکار شدن نفوذ جریان انحرافی در دولت دهم و حرکت شتاب‌ دار آن در جهت فاصله‌ گیری با اصول انقلاب اسلامی‌‌، گمانه‌های قبلی مبنی بر قرابت در هدف‌ گذاری و حرکت هوشمند در این مسیر، با جریان اصلاحات را تقویت کرده و آشکار شد که این جریان نیز همانند جریان اصلاحات، نسبت مستقیمی با پروژه‌ی مهار داخلی جمهوری اسلامی و ضربه از درون نظام ایران را دارد.

به طور کلی، تناوب زمانی بحران‎های تولید شده از سوی انحرافیون در هر یک از حوزه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، این فرضیه را تقویت کرده است که گروهک انحرافی برای حیات خود و دست‎ یابی به اهداف از پیش تعیین شده، نیازمند مسأله‎سازی و تولید بحران است.

این درست همان مسیری است که هر شخصی اگر جرات ورود و نقد به آن را داشته باشد با تلخ ترین توهین ها و هتاکی رسانه های وابسته به انحرافیون رو به رو می شود، حال می خواهد مخالف، منتقد یا نماینده رهبر معظم انقلاب در یک رسانه باشد و یا یک فرد عادی که داعیه دلسوزی انقلاب اسلامی را دارد.

اشخاصی نظیر "حسین شریعتمداری" که هوشمندانه از آغاز فعالیت گروهک انحرافی در بطن دولت ، آنها را زیر نظر گرفته و سعی داشته صادقانه به ملت ایران بفهماند که در زیر گوش بالاترین مرجع اجرائی کشور چه خبر است همواره مورد بد ترین توهین ها از سوی وابستگان گروه انحرافی قرار گرفته اند و به عبارت دقیق تر به محض آنکه نامی از اعضای گروه انحرافی به میان می آید، تمامی وابستگان به این جریان تلاش می کنند تا تمام انتقاد ها نسبت به انحرافات آشکار این گروه را ناشی از تفکر متوهمانه منتقدین این جریان معرفی کنند.

شکستن قواعد مرسوم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، ویژگی اصلی جریان انحرافی است که با قاعده ‎گریزی یا ساختارشکنی در دو حوزه‌ی گفتمان سیاسی و عملکرد سیاسی این جریان قابل مشاهده است، درست به همین دلیل هم مشاهده می شود که با کوچکترین انتقاد از سیاست های آنان، برخوردی دیکتاتور مابانه به منتقدین صورت می گیرد و طرف مقابل را مرز تخریب کامل شخصیتی پیش می‌برند.

حسین شریعتمداری به دلیل آنکه مدتی پیش از نقش یک جریان مرموز داخلی در گرانی‌ها سخن گفته بود و از دولت به دلیل گرانی های لجام گسیخته تقاضای پاسخ و توضیح به ملت را کرده بود امروز به عنوان (خرزوخان) مورد توهین قرار می گیرد، این درست نظیر برخورد هایی است که در دوران اصلاحات با انتقاد کنندگان سیاست های ضد ارزشی دولت توسط نشریات وابسته به اصلاح طلبان می شد با این تفاوت که دیگر در آن زمان، منتقدین متوهم خطاب نمی شدند.

به طور کلی از دید انحرافیون، هر نکته ای که باعث جلوگیری از تاخت و تاز بی رویه آنان در عرصه های مختلف کشور شود، نادرست و ناشی از توهم ایجاد شده در ذهن منتقدین است.

در حقیقت، هدف جریان انحرافی از چنین برخورد های چکشی نسبت به منتقدینش این است که به بدنه‌ ی اجتماعی کشور چنین القاء کنند که اگر ساختار نظام جمهوری اسلامی به شکلی که مدنظر آن‌هاست پیش نرود، تدوام فرآیند خدمت رسانی، به آن شکلی که مردم در سال‌های 84 تا 88 تجربه کردند، امکان پذیر نخواهد بود و با هر انتقادی اوضاع بر مردم تنگ تر خواهد شد پس هیچ انتقادی در شرایط کنونی قابل قبول نیست.

به بیان ساده تر، این جریان به دنبال آن است که از مسیر معیشت مردم به ضرورت اصلاح ساختاری برسد و مجموعه موفقیت‌های خود را به حساب دور زدن این ساختار گذاشته و در نهایت تداوم این خدمات و موفقیت‌ها را به اصلاح ساختاری نظام مشروط نماید، در واقع آن‌ها بنا دارند به جامعه القا کنند که با ساختار فعلی، ارایه‌ی خدمت، بیش از چیزی که تا امروز انجام شده امکان پذیر نبوده و اگر مردم خواستار دریافت خدمات بیش‌تری هستند، باید آن‌ها را برای ایجاد تغییر ساختار یاری کنند و با هر گونه انتقادی در این مسیر انحرافی مقابله کنند تا شرایط از این بدتر نشود.

این برخورد رسانه های گروهک انحرافی با منتقدین از جمله حسین شریعتمداری، قطعا آخرین توهین آنها نخواهد بود در آینده و با جدی شدن بحث انتخابات ریاست جمهوری یازدهم باید منتظر هتاکی و جو سازی های بیشتری از اتاق فکر انحراف علیه دلسوزان نظام باشیم!