نباید غنی‌سازی ایران پذیرفته می‌شد

به گزارش نما به نقل از تسنیم، «ویلیام برنز» در گفت وگو با رادیو ملی سراسری آمریکا(NPR) پس از تشریع شرایط پر تنش سالهای گذشته و عدم پیشرفت در مذاکرات، گفت: با روی کار آمدن «حسن روحانی» و انتخاب «محمد جواد ظریف» به عنوان وزیر امور خارجه اوضاع شروع به تغییر کرد و توانستیم به پیشرفت هایی در زمینه توافقنامه موقت دست یابیم که بر اساس آن، توانستیم برخی رویه های بازرسی دقیق و مهم در ازای لغو برخی تحریم ها ارایه کنیم.

برنز که زمانی قائم مقام وزارت خارجه آمریکا بود، از دسترسی هایی که مطابق توافق وین برای بازرسی از مراکز هسته ای ایران ایجاد می شود استقبال کرد و افزود: معتقدم، این مساله مقدم بر توافقنامه جامع و درواقع، لازمه آن بود. با برقراری اینگونه بازرسی ها، نظارت و شناسایی تلاش ایران برای اقدامی - به گفته او - مخفیانه و تبدیل موارد برای استفاده در برنامه ای مخفیانه ممکن می شد.

برنز همچنین مدعی ضرورت تغییر رفتارهای منطقه ای ایران شد و درخصوص امتیازات ایران در توافق هسته ای گفت: طبق معیار یک دنیای بی عیب و نقص قاعدتا می بایست شاهد ایرانی بدون غنی سازی و نیز بدون تاسیسات غنی سازی موجود این کشور می بود اما، مساله اینجاست که ما در دنیای بی عیب و نقص زندگی نمی کنیم.

وی افزود: ما در آینده دو مشکل فوق العاده مهم را پیش رو داریم. چالش نخست، اجرای دقیق توافقنامه هسته ای است که چالش کوچکی نیست و مقوله ای هم نیست که آمریکا در گذشته همواره در زمینه آن بی نظیر عمل کرده باشد. این چالش نیازمند توجه بسیار و ۲۴ ساعته به اطمینان از پایبندی ایران و دیگر کشورهای دخیل به تعهدات شان است.

برنز در سخنانی که نشانه صحت اصل عدم اطمینان به مقامات و دولت آمریکاست ، گفت: چالش دوم که مهم تر است، به کار گرفتن این توافقنامه در راهبرد گسترده منطقه ای برای نظارت بر رفتار - به ادعای او - تهدید آمیز ایران در سایر حوزه ها به منظور اطمینان دادن به اسرائیل و دوستان آمریکا در خلیج فارس است.

اظهارات خصمانه مقامات فعلی و سابق آمریکا علیه ایران درحالی ادامه دارد که پس از توافق وین میان ایران و کشورهای پنج بعلاوه یک، فضای مثبت سیاسی بر روابط دو جانبه با بسیاری از کشورهای غربی حاکم شده و موجی از سفر مقامات بلندپایه سیاسی و اقتصادی اروپا و نمایندگان شرکت های بزرگ اقتصادی به تهران به راه افتاده است.

کارشناسان بر این باورند که تداوم اظهارات خصمانه سیاستمداران آمریکایی تا جایی که برای خوراک داخلی و قانع کردن تندروها و لابی های صهیونیستی تفسیر شود، مشکلی ایجاد نمی کند اما فراتر از آن قطعا به زیان شرکت های آمریکایی تمام خواهد شد که شاید بیش از رقبای اروپایی خود رویای ورود به بازار وسوسه انگیز ۷۶ میلیونی دومین دارنده ذخایر نفت و گاز جهان را در سر می پرورانند.