به گزارش ايسنا، در مراسم بزرگداشت حميد سمندريان كه در دانشكدهي هنر و معماري دانشگاه آزاد واحد تهران مركز برگزار شد، هنرمنداني مانند اكبر زنجانپور، مسعود موسوي، پيام دهكردي، هدايت هاشمي، همايون غنيزاده، كيومرث مرادي و قطبالدين صادقي حضور داشتند. همچنين در اين مراسم هما روستا – همسر حميد سمندريان – نيز حضور داشت.
زنجانپور ـ بازيگر و كارگردان ـ در ادامهي سخنانش بيان كرد: آقاي سمندريان حتا وقتي كاري را ميديد كه ضعيف بود، كار را دوست داشت، چون معتقد بود تلاشي كه در راستاي اعتلاي فرهنگ انساني انجام ميشود، بسيار ارزشمند است. وظيفهي هنر، دوست داشتن است. ما بايد ياد بگيريم نسبت به يكديگر كينه نداشته باشيم.
ناصر باباشاهي ـ رييس دانشكدهي هنر و معماري ـ نيز از روزهاي ابتدايي فعاليت اين دانشكده سخن گفت و اظهار كرد: اوايل دههي 70، استاد سمندريان به دانشكدهي هنر و معماري آمد و پايه و اساس گروه تئاتر دانشكده را گذاشت.
مسعود موسوي، از كارگردانان تئاتر ايران هم از علاقهي سمندريان به نمايشنامهي گاليله صحبت كرد و گفت: من هميشه فكر ميكردم چرا استاد، گاليله را دوست داشت. احساس ميكنم اگر دوستداران استاد هر كدام يكبار نمايشنامهي گاليله را بخوانند، گام بسيار بزرگي برداشته شده است.
وي همچنين ادامه داد: از امشب پيش از شروع اجراي خودمان، بخشي از گاليله را ميخوانيم.
در ادامه، موسوي چند پاراگراف انتخابي از نمايشنامهي گاليله را خواند.
قطبالدين صادقي از ديگر سخنرانان اين مراسم بود. او با اشاره به اينكه سمندريان از داشتههاي ماست و بايد او را دوست داشته باشيم، گفت: ما براي مردههايمان نميتوانيم كاري انجام دهيم، بهجز اينكه آنها را دوست داشته باشيم. سمندريان بخشي از هويت فرهنگي تئاتر ماست.
وي افزود: براي رفتن سمندريان نبايد فقط عاطفي نگاه كرد، بايد ارزشهاي مثبت سمندريان را بشناسيم. سمندريان فقط يك استاد و كارگردان نيست، او يك الگوست، الگويي براي انديشيدن و براي انسانيت. الگويي كه كه امروز كم وجود دارد، الگويي راستين كه فرهنگ و خلاقيت دارد.
در اين مراسم، كيومرث مرادي، هدايت هاشمي، پيام دهكردي و همايون غنيزاده نيز صحبت كردند و مراسم با خواندن شعري در ستايش حميد سمندريان و يك دقيقه سكوت به احترام او پايان يافت.
سمندریان بخشی از هویت فرهنگی تئاتر ماست
اكبر زنجانپور در بزرگداشت استاد حمید سمندریان گفت: هنرمندان رسالت دارند كه از طریق هنرشان، انسانها را به یاد خود بیندازند. انسانها رفتهرفته از خودشان فاصله میگیرند و هنرمند مانند زنگ خطری است كه آنها را به یاد خود میاندازد و این كار را از راه آموزش دوست داشتن انجام میدهد.
۱۳۹۱/۴/۲۵