آسیا با رهبری كروش علیه فیفا می شود؟

به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین؛ سرمربی تیم ملی به طور کلی خاطره خوشی از فیفا ندارد و کیست که نداند او جزو مخالفان اصلی ریاست بلاتر بود. وقتی مرد سوئیسی رئیس دوباره رئیس فیفا شد، سرمربی تیم ملی تصمیم گرفت تا در این زمینه سکوت کند و حرفی به زبان نیاورد. کروش چند بار مقابل فیفا ایستاد و همیشه اعتقاد داشت رفتار خوبی حداقل با خودش نمی شود. در همین تیم ملی ایران کروش به دلیل اعتراض به داور بازی ایران و کره جنوبی، با دو جلسه محرومیت مواجه شد. کارلوس در آن زمان اعتقاد داشت فیفا باید باید با داور بازی برخورد می کرد نه او. کروش بعد از محرومیتش در موضع گیری نسبت به رای فیفا گفت: «این ناعادلانه است...» کارلوس در سال های حضور در تیم ملی پرتغال هم با فیفا مشکل داشت، به ویژه وقتی با فدراسیون فوتبال این کشور بر سر مسئله دوپینگ درگیر شد. کارلوس حتی به دادگاه CAS رفت و سرانجام توانست مقابل کمیته انضباطی فیفا و فدراسیون فوتبال پرتغال برنده باشد. کروش پس از حضور در ایران هم نتوانست ساکت بنشیند. او که بارها afc را نشانه رفت و حتی با حرف هایش غیر مستقیم پرده از اتفاقات پشت پرده در فوتبال آسیا برداشت، مقابل فیفا هم موضع گیری کرد. او هر بار می گفت فیفا طوری برنامه ریزی می کند که به ضرر آسیایی هاست. کروش بعد از بازی هند هم بار دیگر گفت: «تیمهای آسیایی نظیر ایران و هند به اردوها و بازی‌های بیشتری نیاز دارند. من در یکی از روزنامه‌ها را خواندم که بیش از شصت درصد حمایت‌ها از فوتبال جهان از آسیا می‌آید و آنها (مسوولان فوتبال) در ازای آن تنها 4 روز فاصله بین بازی‌های تیمهای آسیایی قائل می‌شوند. به خاطر همین فوتبال آسیا نیاز به حمایت بیشتری دارد.» پیدا بود کروش به فیفا کنایه می زند که اگر حامیان اصلی شما آسیایی هستند، باید در تصمیم گیری هایتان حداقل به ضرر آسیا کار نکنید.
*سفری که بازیکنان را از پا در می آورد
فیفا برنامه فوتبال آسیا را حتی گاهی فشرده تر از اروپا می چیند این در حالی است که مصافت کشورها در آسیا به هیچ وجه قابل قیاس با اروپا نیست. مثلا ایران مجبور است روز 21 آبان ماه با ترکمنستان در تهران بازی کند و تنها 5 روز بعد به دورترین نقطه شرقی آسیا برود تا مقابل گوام قرار بگیرد. اگر تیم ملی ایران چارتر نداشته باشد و مجبور شود با پرواز معمولی عازم این کشور شود، نزدیک به یک روز و اندی در مسیر خواهد بود. تازه تیم ملی در خوشبینانه ترین حالت می تواند 2 روز در گوام تمرین کند. بازی با ترکمنستان شب 21 آبان برگزار می شود. احتمالا تیم ملی روز 22 آبان عازم دوحه می شود. تیم ملی 2 ساعت زودتر از پرواز باید در فرودگاه امام خمینی(ره) باشد. مسیر پرواز به قطر هم حدود 2ساعت و 30 دقیقه است. تیم ملی باید در دوحه سوار هواپیمای تازه ای شود تا به فیلیپین برود. معمولا ملی پوش ها برای سوار شدن به هواپیمای دوم 5،6 ساعت علاف می شوند. پرواز دوحه به فیلیپین 8 ساعت است. تصور کنید ملی پوش ها پس از چنین انتظار و چنین سفر طولانی ای باید وارد فرودگاه مانیل شوند و آنجا هم چند ساعت علاف باشند تا سوار هواپیمای سوم شوند. مسیر هوایی فیلیپین به گوام 4 ساعته است و حال تصور کنید تیم ملی پس از حدود 25 ساعت از لحظه حرکت به خاک گوام می رسد. 25 ساعتی که بسیار سخت و طافت فرسا است و توان ساق بازیکنان را می گیرد. یعنی تیم ملی اواخر روز 23 آبان وارد گوام می شود و کروش مجبور است بازیکنانش را ریکاوری کند و به آنها استراحت بدهد.
در واقع تیم ملی می تواند تنها در روزهای 24 و 25 آبان تمرین کند تا در روز 26 آبان مقابل این تیم قرار گیرد. در کنار مسیر طولانی اختلاف 4.5 ساعته ایران و گوام و همینطور اختلاف فاحش دو کشور از سطح دریا که بسیار اثرگذار است، می تواند مشکل ساز باشد. دقیقا گوامی ها به همین دلیل در تهران نای راه رفتن نداشتند و نتوانستند در طول 90 دقیقه یک حمله درست و حسابی روی دروازه تیم ملی انجام دهند. هر درجه اختلاف روی وضعیت آب و هوایی کشورها تاثیر می گذارد.
فقط ایران و گوام چنین مشکلی ندارند. ژاپن در روز 12 شهریور در خاک خودش با کامبوج بازی کرد و 5 روز بعد مجبور شد در تهران به مصاف افغانستان برود. البته اکثر کشورها در آسیا پرواز چارتر دارند و این تا حد زیادی از مشکلات کم می کند ولی تیمی مثل ایران مجبور است برای سفر به همین هند نزدیک به 11 ساعت در راه باشد.
*برنامه ریزی عجیب
مساحت قاره اروپا ۱۰،۱۸۰،۰۰۰ کیلومتر مربع است اما مساحت۴۴،۵۷۹،۰۰۰ کیلومتر مربع است؛ یعنی بیش 4 برابر قاره سبز. حالا سوالی که پیش می آید این است که چطور فیفا همان برنامه ای را که برای بازی های مقدماتی در اروپا می چیند، برای بازی های آسیا هم می گذارد؟ چطور ایران باید بین دو مسابقه اش تنها 5 روز زمان داشته باشد اما مجبور باشد نزدیک به 25 ساعت از این زمان را در مسیر سخت و طاقت فرسایی سپری کند که تا چند روز اثر خستگی اش روی ساق بازیکنان است؟