اتوبان قم- تهران باز هم محور تردد سیاسیون

به گزارش نما به نقل از انقلاب نیوز، هنوز 150 ، 160 روزی به شب انتخابات مانده که هم عزم احزاب و جریانات سیاسی برای فتح کرسی های سبز پارلمان جدی تر شده و هم این که دولتی ها به طور مشهود و غیرمشهود ، علاقه خود برای نزدیکی بیشتر به بهارستان را نشان می دهند.

از قرار معلوم امروز هم جمعی از مسئولان حزب اسلامی کار از احزاب اصلاح طلب با آیات عظام موسوی اردبیلی و علوی گرگانی از مراجع تقلید و همچنین آیت الله فاضل لنکرانی از علمای قم دیدار و گفتگو می کنند که البته به نظر می رسد در هفته های آتی شاهد ادامه و توسعه این گونه دیدارها باشیم تا بدین گونه همچون انتخابات های قبل، اتوبان قم – تهران به محور تردد سیاسیون برای دیدار با علما و مراجع و احیاناً جلب نظر این بزرگان نسبت به برنامه های خود تبدیل شود.

جدی تر شدن فعالیت های سیاسیون برای انتخابات مجلس همچنین در رسانه های جمعی به ویژه از نوع مکتوب آن نیز بازتاب قابل توجهی داشت، تا آن جا که کیهان در گزارش اصلی خود در شماره امروز که تیتر یک نیم صفحه نخست آن را نیز تشکیل می داد، در مطلبی با عنوان "دورخیز انتخاباتی در پوشش صله‌رحم حزبی" آورده است: در حالی که از ماه‌ها پیش تحرکات دولتمردان برای انتخابات پیش روی مجلس به طور علنی آغاز شده و اعتراضات زیادی را برانگیخته است، سخنگوی دولت در اظهار نظری جالب گفت حضور آنان در جلسات حزبی از نوع عاطفی است!

اشاره این روزنامه اصولگرا اما به سخنان دیروز محمدباقر نوبخت است که به خبرنگاران گفت: "از زمانی که مسئولیت اجرایی را عهده‌دار شده‌ام به جهت حجم فراوان کارها فرصت حضور درحزب و فعالیت حزبی را ندارم. شاید تنها تعامل من با حزب خلاصه به دید و بازدیدهای عاطفی شود. البته تأکید می‌کنم هرگونه فعالیت حزبی از سوی مسئولین دولتی خلاف قانون نیست اما آنچه مهم است این است که هیچ یک از اعضای دولت که در احزاب حضور دارند نباید از امکانات دولتی برای فعالیت‌های حزبی استفاده کنند که این موضوع همواره مورد تأکید رئیس جمهور است."

جالب این که همین چندی پیش بود که معاون اول رییس جمهور در سخنان جالب توجهی با اشاره به ضعف کار حزبی در ایران تاکید کرد :"کارگزاران امسال باید این نقش را بیش از پیش ایفا کند، زیرا امسال سال انتخابات است، اگر مجلس خوبی شکل نگیرد کار دولت ناتمام خواهد بود".
بی شک کسی مخالف با فعالیت سالم و بانشاط احزاب و گروه های سیاسی نیست ، هر چند که همین هم متاسفانه در ایران به صورت ناقص و مقطعی در ایام انتخابات صورت می گیرد.

در این میان توجه به چند نکته ضروری است؛
نخست آن که لزوم تلاش برای گرم کردن تنور انتخابات یک بحث است اما استفاده از جایگاه دولتی و به خصوص همراهی با فتنه‌گران با هدف تطهیر آن ها بحث دیگری است که به هیچ وجه نمی توان آن را از دولتمردان اعتدالی پذیرفت.


از سویی دولتی ها به جای تمرکز بر انتخابات خوب است که مشکلات مردم را دریابند چه آن که در این صورت با تقویت محبوبیت خود، خواه ، ناخواه شانس رای آوردن جریان حامی شان نیز قوت می گیرد و الا با ادامه وضع فعلی، یک مقدار بعید است که مردم چندان روی خوشی به طیف مورد علاقه دولت نشان دهند.