چرا جوانان زیر بار ازدواج نمیروند؟

به گزارش نما به نقل از ارمان، امان ‌ا... قرايي‌مقدم،جامعه شناس گفت: در اينكه با افزايش نرخ طلاق و كاهش ازدواج روبه‌رو هستيم، عوامل مختلفي دخيل است. براي مثال دانشگاه را مي‌توان از عوامل به تاخير انداختن ازدواج در ميان جوانان برشمرد، آن هم به اين دليل كه اتمام دانشگاه چهار سال طول مي‌كشد و اين مدت را مي‌توان به عنوان زمان طلايي براي باروري و تشكيل زندگي يك جوان در نظر گرفت. ديگر عامل، اشتغال و يافتن شغل مناسب است.

يافتن شغل مناسب در جامعه كنوني تقریبا در حال تبدیل شدن به آرزو‌یی دست‌نيافتني است. هم‌اكنون 5/5 ميليون جوان آماده كار در جامعه وجود دارد. علاوه بر عوامل ذكر شده تفريحات بيرون از منزل نيز بر افزايش سن ازدواج تاثيرگذار است.

در اصل برقراري رابطه پسران و دختران با يكديگر باعث كاهش ازدواج مي‌شود. بايد توجه داشت كه مهم‌ترين عامل افزايش سن ازدواج بيكاري و عدم اشتغال است.

هم‌اكنون 5/2ميليون كارمند در كشور وجود دارد، براي مثال اگر اين كارمندان همين حالا از كار تعديل شوند فقط مي‌توان زمينه 5/2 ميليون كار بيكار از پنج ميليون جوان فارغ التخصيل دانشگاهي جوياي كار را مهيا كرد و ديگر نمي‌توان به اشتغال ديگر جوانان در جامعه اميدوار بود. اين در حالي است كه اگر زن و مردي شغل نداشته باشند نمي‌توانند مسائل مختلف در زندگي از جمله مسكن، تورم و ديگر نارسايي‌ها را حل و فصل كنند. هزينه‌هاي بالاي ازدواج را مي‌توان از ديگر عوامل مهم و تاثيرگذار در به تاخير انداختن ازدواج دانست.

از ديگر عوامل افزايش سن ازدواج عدم مسئوليت‌پذيري برخی جوانان است. اغلب جوانان از قبول مسئوليت‌هاي ازدواج گريزان هستند. براي مثال هم‌اكنون در برخي از خانواده‌ها شاهد عدم انجام مسئوليت‌هاي ناشي از زندگي زناشويي از سوي زوجين هستيم كه اين نارسايي‌‌ها و عدم توجه به تكاليف و وظايف نسبت به يكديگر زمينه بروز نارسايي‌ها و اختلافات را ايجاد مي‌كند.

در واقع، جوانان در جامعه ما ترس از مسئوليت‌پذيري دارند. اين عوامل باعث افزايش تجردگرايي در جامعه شده است. بايد توجه داشت تجردگرایی آسیب‌های بسیاری را در پی دارد و می‌تواند موجب کمرنگ شدن تدریجی تمایل به تشکیل زندگی زناشویی شود. بنابر تعريف ازدواج پيوندي شرعي، عرفي و قانوني بين زن و مرد است و جوانان با تشکیل زندگی زناشویی به آرامش می‌رسند و می‌کوشند در کنار هم با مسائل زندگی روبه‌رو شوند و حس مسئولیت‌پذیری را در خود تقویت کنند. در اصل افزايش طلاق، هزينه‌هاي زندگي، عدم اشتغال، عدم مسكن و هزينه‌هاي جانبي ناشي از چشم و هم‌چشمي‌ها در جامعه، ترس از مسئوليت‌پذيري و... باعث كاهش ازدواج در جامعه شده است. بايد توجه داشت كه نااميدي نسبت به آينده و ناامني شغلي نيز از ديگر عوامل در به تاخير افتادن سن ازدواج است.

در اصل وقتي در جامعه‌اي به جاي ضابطه، رابطه حاكم باشد، بي‌شك با اين شرايط افراد از وضعيت شغلي مناسب برخوردار نيستند. كاهش ازدواج نارسايي‌هاي گوناگوني از جمله به خطر افتادن باروري، افزايش انواع آسيب‌هاي اجتماعي، كاهش نيروي كار و اثرات اقتصادي نامطلوبي را به همراه دارد، آن هم به اين دليل كه اقتصاد جامعه در گرو اقتصاد خانواده است و اقتصاد خانواده نيز با ازدواج سر و سامان مي‌گيرد.

دولت و مسئولان بايد نسبت به وضعيت اشتغال، ازدواج و مسكن جوانان به فكر چاره باشند و در اين زمينه بايد از سر دادن شعار فراتر برويم و چاره عملي بينديشيم.