به گزارش نما ، کیهان در ستون ویژه های خود نوشت :
نيويورك تايمز: پس از 30 سال عداوت از پيروزي نهضت هاي اسلامي گيج شده ايم
«دولت اوباما با اوضاع آشفته ناشي از بهار عربي مواجه است و بسياري از آمريكايي ها از اين وضعيت گيچ و نگران شده اند».
روزنامه آمريكايي نيويورك تايمز با انتشار اين خبر نوشت: دوران جديدي در مصر و بسياري از كشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا شروع شده است. براي دولت اوباما كه با اوضاع آشفته ناشي از بهار عربي مواجه است، اين يك برهه زماني پيچيده اي به شمار مي رود.
سردرگمي ناشي از پيش فرض هاي ديرينه كه چه كسي دوست آمريكا است و چه كسي نيست، بسياري از آمريكاييان را نگران و گيج نموده است. به گفته اكبراحمد رئيس مطالعات اسلامي در دانشگاه آمريكايي «در حال حاضر آمريكائيان با مشاهده مسائل خاورميانه مبهوت هستند زيرا همه امور تغيير كرده اند.»
اين روزنامه يادآور شد: ساقط شدن ديكتاتورها در سراسر جهان عرب و ظهور اسلام گرايان در مسند قدرت و نفوذ، واشنگتن را وادار نموده كه باورهاي ده ها ساله خود را ارزيابي مجدد كند. بدون شك مهمترين اين تحولات در مصر روي داده است. مرسي نماينده اخوان المسلمين قدرتمندترين نهضت اسلام گرايان در منطقه است كه در انتخابات پيروز شد. علاوه بر آن النهضه از جمله احزاب اسلامي تونس كه زماني منحل شده بود، موفق به كسب اكثريت كرسي هاي مجلس گرديد. همچنين در سال گذشته اسلام گرايان در يمن موفقيت هايي كسب كردند.
اين روزنامه با اشاره به شعار دولت بوش مبني بر «يا باما يا با تروريست ها» و متهم كردن اسلام به تروريسم پس از ماجراي 11 سپتامبر نوشت در همين راستا از صدور ويزا براي مسلمانان صاحبنظر خارجي به دليل آن كه عقايدشان مخالف سياست هاي آمريكا بود، خودداري گرديد. مقامات آمريكايي غالباً بين اسلام گراياني كه نقش اسلام را در اداره امور مؤثرمي دانند و آن هايي كه افراطي بوده و تروريسم را براي رسيدن به آن آرمان ها تبليغ مي كنند، فرقي قائل نمي شدند. در حقيقت سابقه عداوت آمريكاييان نسبت به نهضت هاي اسلامي به قبل از 11 سپتامبر برمي گردد، زيرا آمريكا از قدرت هاي استبدادي در كشورهاي عربي حمايت مي كرده است. در طول 30 سال حكومت حسني مبارك در مصر، اخوان المسلمين رسماً منحل شده بود، لذا ديپلمات هاي آمريكايي در قاهره با آن ها تنها به طور پنهاني و غير رسمي تماس مي گرفتند. كاندوليزا رايس وزير خارجه وقت آمريكا در سخنراني خود در سال 2005 در قاهره گفت «ما با اخوان المسلمين مراوده اي نداشته و نخواهيم داشت.»
اين روزنامه از قول ميشل دان كارشناس مصر در شوراي آتلانتيك كه يك مؤسسه تحقيقاتي در واشنگتن است، نوشت: «تروريست هاي مهم مصر منجمله شيخ نورالدين و ايمن الظواهري رهبر القاعده بوسيله خشم شديدشان عليه ديكتاتوري مبارك شكل گرفته اند. لذا ورود نهضت اسلام گرايان به مسير اصلي سياسي ممكن است تهديدات تروريستي را كاهش دهد. در ماه گذشته ارتش مصر اعلام كرد ممكن است دخالت نموده و از به قدرت رسيدن مرسي جلوگيري كند. اگر گروه هاي اسلام گرا مانند اخوان المسلمين اميد خود را به برقراري دموكراسي از دست دهند. در آن صورت است كه بايد منتظر عواقب شوم آن بود».
يادآور مي شود «هيلاري كلينتون چند روز پيش ضمن سفر به قاهره به طور جداگانه با محمد مرسي و ژنرال طنطاوي ملاقات كرد.
فهمي هويدي: مرسي مراقب باشد در دام آمريكا و سعودي نيفتد
فهمي هويدي خواستار اهتمام ويژه دولت جديد مصر به روابط با ايران شد و آن را از افتادن در دام آمريكا يا وهابيت سعودي برحذر داشت.
اين تحليلگر برجسته و باسابقه مصري با اشاره به سفر محمد مرسي به عربستان و مطرح شدن اينكه «مصر و عربستان دو حامي ميانه رو اسلام سني هستند»، نوشت: البته اين اظهارنظر را فقط روزنامه الاهرام از مرسي نقل كرد كه شايد از سر لغزش زبان يا با توجه بوده است.
وي با برحذر داشتن از افتادن در دام مجادلات مذهبي، در روزنامه «الشروق» نوشت: چنين سخناني ورود به قطب بندي هاي مذهبي و چالش با ايران است كه بايد اجتناب شود. براساس اطلاعات من مسئولان آمريكايي از مصر پس از انقلاب مطالبات مشخصي را خواسته اند، آنها به مسئولان مصري ابلاغ كرده اند كه اگر اين مطالبات را انجام دهند در گنج ثروت كشورهاي عربي حوزه خليج فارس به روي آنها بازخواهد شد و آنها را از بحران اقتصادي نجات خواهد داد. موضوعي كه ذهن مرا به خود مشغول كرد اين است كه مواضع شيعيان در چنين حالتي چه خواهد بود، مي دانيم كه در منطقه الشرقيه عربستان شيعيان زندگي مي كنند، همچنين مي دانيم كه بيش از 60 درصد مردم عراق شيعه هستند و اكثريت جمعيت بحرين را شيعيان تشكيل مي دهند، همچنين 30 درصد از جمعيت كويت شيعه است و در لبنان نيز شيعيان قدرت عظيمي در اختيار دارند كه در هزاران محاسبه سياسي فعالند. اين در حالي است كه جهان عرب متشكل از طوايفي است كه اگر چه شيعي نيستند ولي به آنها گرايش دارند، مثل اباضي ها در عمان، زيدي ها در يمن، علوي ها در سوريه، دروزي ها در لبنان كه برخلاف مسيحي ها كه اختلافات طايفه اي دارند اين ها هيچ اختلافي با يكديگر ندارند.
فهمي هويدي تصريح كرد: اين موضوع را درك مي كنم كه عربستان در يك معركه تمام عيار با شيعيان و با ايران در افتاده است. وهابيتي كه بر اين كشور مستولي است از قرن نوزدهم تاكنون خصومتي شديد با شيعيان داشته است. كما اين كه رياض از زمان آغاز انقلاب اسلامي در ايران در سال 1979 همواره عليه ايران موضع داشته است. اين درگيري با هماهنگي نزديك عربستان با سياست هاي آمريكا در منطقه دنبال مي شود كه تلاش دارد ايران را در تحريم و محاصره قرار دهد. اما مواضع مصري ها كاملا فرق داشته است، به ويژه الازهر كه روابطي كاملا متفاوت با مذهب شيعه اثني عشري دارد. در بدترين حالت هيچ گاه اين روابط به هيچ نوع خصومتي نرسيده است. بله، اختلاف وجود داشته، اما هيچ گاه به زد و خورد يا خصومت نرسيده است. مذهب تشيع همواره در الازهر در چارچوب بررسي فقه مقارن مورد مطالعه قرار گرفته است. به گونه اي كه محمود شلتوت، امام اكبر الازهر تبعيت از مذهب تشيع را مجاز شمرده و آن را كاملا شرعي دانسته است. در مصر دعوت از تقريب بين مذاهب شده و در اين رابطه مجله «رساله الاسلام» منتشر مي شود كه در آن علماي هر دو طرف در آن مي نويسند. همچنين وزارت اوقاف دايره المعارف اسلامي اي را منتشر كرده كه در آن مذهب شيعه را استثنا نكرد، و به طور كامل به اصول اين مذهب با احترام كامل اشاره شده است. ما نبايد رو به عقب برگرديم.
به گزارش «ديپلماسي ايراني» وي در ادامه اين مقاله تحليلي نوشت: غيراز بعد مذهبي، درباره روابط سياسي قاهره و تهران، بايد بگويم هنوز سياست خارجي مصر اسير نگرش نظام سابق است كه همواره تلاش داشته برقراري اين رابطه را از دريچه منافع آمريكا دنبال كند، در حالي كه لازم است پس از انقلاب مصر اين سياست تغيير كرده و اراده مصري بر آن حاكم شود و آثار تسلط آمريكايي و اسرائيلي بر آن ديگر مشاهده نشود. ايران شيعي بزرگترين حامي جنبش سني حماس محسوب مي شود، جنبشي كه فقط در رسانه هاي اسرائيلي و آمريكايي آن را تندرو توصيف مي كنند، بنابراين به روشني ديده مي شود كه تا چه اندازه فساد انديشه در مطرح كردن ديدگاه هاي مذهبي در خطابه هاي سياسي مشاهده مي شود. با علم بر اين كه ميانه روي فقط شامل حال سني ها نمي شود، در ميان شيعيان اثني عشري نيز جريان هاي معتدل وجود دارند.
اين تحليلگر برجسته مصري در پايان نوشت: يك قرائت بي طرفانه از سفر مرسي به عربستان اين است كه وي يك خطاي كلامي در اين رابطه مرتكب شده است، اما من معتقدم كه كشورهاي بزرگ بايد بر ضرورت حمايت از حقوق ملت فلسطين توافق كنند، چرا كه تنها ميانه روي اسلامي است كه مي تواند از اين موضوع حمايت كند. اين را هم مخفي نمي كنم كه من رايحه عدم بي طرفي در رويارويي مسائل مذهبي كه در هيچ چارچوبي قابل توجيه نيست را احساس مي كنم. مساله اي كه در حقيقت با سياست ايراني و نه مذهب شيعي درگير است. اگر اين برداشت صحيح باشد، من اين سوال را مي پرسم كه آيا پرزيدنت مرسي با رضايت خود وارد اين درگيري شده يا وادار به ورود به آن شده است؟
يادآور مي شود آمريكا و رژيم سعودي به همراه رسانه هاي وابسته تلاش گسترده اي را به كار بستند با استفاده از حربه هاي «تهديد»، «تطميع» و «انتشار مطالب كذب» از زبان مقامات جديد، چهره انقلاب ملت مصر را ملكوك و مخدوش نشان دهند و اين در حالي است كه آنها ضربه بزرگ و سهمگين را از به زير كشيدن ديكتاتور وفاداري چون حسني مبارك خورده اند و اين ضربه به هيچ نحو جبران پذير نيست.
اصلاح طلب تمام عيار ... يا عيار بي عيار؟!
خواهرزاده خاتمي مي گويد شخصيت هاشمي رفسنجاني محترم است اما او يك اصلاح طلب تمام عيار نيست.
محمدرضا تابش نماينده اردكان گفته است: هاشمي رفسنجاني شخصي تاثيرگذار و موثر در طول انقلاب اسلامي بوده است و در بين كارگزاران و مردم از موقعيت خوبي برخوردار است البته درست است كه اخيرا مواضع ايشان به مواضع اصلاح طلبان نزديك بوده اما اينگونه نيست كه ايشان رهبر اصلاح طلبان شود در واقع شخصيت ايشان محترم است و حضور ايشان مي تواند در صحنه سياسي بسيار كارساز باشد، البته به شرط اينكه محدوديت هايي كه براي هاشمي نيز وجود دارد برداشته شود اما آقاي هاشمي رفسنجاني نمي تواند رهبر اصلاح طلبان شود و نمي توان از ايشان هم انتظار داشت كه يك اصلاح طلب تمام عيار باشد.
وي در گفت وگو با «آريا» درباره احتمال حمايت از ناطق نوري گفت: مشي اصلاح طلبان به عنوان يك جبهه سياسي اين نيست كه با طيف اصولگرايان ائتلاف كند زيرا هر حزب مرامنامه و اساسنامه اي دارد كه در جهت تحقق برنامه هاي خويش تلاش مي كند لذا ائتلاف براي حمايت تشكيلاتي اصلاح طلبان از نامزد اصولگرا را بعيد مي دانم.
وي با تاكيد بر اين مطلب كه اصلاح طلبان مي توانند به صورت فردي از يك نامزد اصولگرا حمايت كنند، مي افزايد: اما اينكه اصلاح طلبان بخواهند به صورت تشكيلاتي از نامزدهاي اصولگرا مثل ناطق نوري حمايت كنند با تمام احترامي كه براي ايشان قائل هستم اينگونه نخواهد بود كه مجموعه اصلاح طلبان و تشكيلات اين طيف از ناطق نوري حمايت كنند.
تابش درباره احتمال كانديداتوري خاتمي در انتخابات رياست جمهوري نيز تصريح مي كند: بعيد مي دانم شخص آقاي خاتمي تمايلي براي كانديداتوري داشته باشد.
تابش درباره انتخاب ميان خاتمي و عبدالله نوري براي مديريت جبهه اصلاحات گفت بايد ديد كداميك بيشتر محبوبيت دارد.
در همين حال علي اكبر اولياء نماينده اصلاح طلب يزد درباره احتمال ائتلاف اصلاح طلبان و كارگزاران به «مهر» گفت: ما تعريف دقيقي در مجموعه اصلاح طلبي نداريم؛ لذا تفاوتي بين كانديداي كارگزاران و اصلاح طلبان نيست و هر يك از داوطلباني كه در درون جريان اصلاح طلبي اجماع نظر بيشتري نسبت به آن وجود داشته باشد، به عنوان كانديداي اصلاح طلبان معرفي خواهد شد.
به زانوي اين شترها نمي خورد كه از حمام آمده باشند
دست كم 10 روزنامه زنجيره اي و شبه زنجيره اي روز گذشته اظهارات هاشمي رفسنجاني در ديدار جمعي از اعضاي انجمن فرهنگ و سياست دانشجويان شيراز را تيتر اول يا صفحه اول خود كردند.
اعتماد، شرق، آفتاب يزد، آرمان روابط عمومي، آفرينش و فرهيختگان(2 روزنامه دانشگاه آزاد كه هنوز هم به مدير مسئولي عبدالله جاسبي منتشر مي شود! و...از جمله اين روزنامه ها بودند كه تيترهاي اول يا صفحه اول خود را به اين عناوين از اظهارات هاشمي اختصاص دادند: «تفرقه به نفع كشور نيست»، «غلبه بر مشكلات در گرو وحدت ملي است»، «نظر هاشمي درباره نحوه برگزاري انتخابات رياست جمهوري»، «برگزاري انتخابات قانوني و شفاف و آزاد».
آقاي هاشمي در اين ملاقات گفته است: تفرقه و تضعيف انسجام ملي به نفع كشور نيست.
وي همچنين گفته است: برگزاري قانوني، شفاف و آزادانه همه مراحل انتخابات آينده رياست جمهوري، اعتماد و اميد را بيش از پيش در عرصه عمومي، گروه ها و نيروهاي وفادار به انقلاب و قانون اساسي جاري خواهد ساخت و از اين طريق مي توان اميدوار بود تا دشمنان نظام اسلامي در رسيدن به اهداف پليد خود ناكام گردند.
شايان ذكر است كه اغلب روزنامه هاي مورد اشاره در دوران فعاليت خود راهبردي جز تفرقه افكني و شكستن وحدت ملي نداشته اند و هنوز هم بر اين هدفگذاري عمده تاكيد دارند همچنان كه تعداد معتنابهي از همكاران برخي از اين روزنامه ها جزو عناصر نفوذي و ضد امنيتي محسوب مي شوند كه بعضا بازداشت شدند و برخي از آنها با فرار از كشور هم اكنون با رسانه هاي رسمي سازمان سيا و رسانه هاي دولتي آمريكا و انگليس در زمينه جنگ رواني عليه اتحاد ملت ايران همكاري مي كنند. از اين جهت مهم شدن موضوع وحدت ملي براي آنها قابل تامل و بسيار باورپذير! است به ويژه آن كه برخي از همين روزنامه ها درآمدمحور و اهل كاسبي از طريق فروش تيتر و خبر و مطلب هم هستند!
از سوي ديگر، هرچند اظهارات اخير آقاي هاشمي بسيار خوب و ستودني به نظر مي رسد اما در حقيقت اعلام جرم عليه طيفي است كه در فتنه سال 88 نقش آفرين اصلي ماجرا بود و متاسفانه مورد حمايت وي نيز قرار گرفت. اين جريان كه متاسفانه ارتباطات وثيق آن با پروژه هاي ضد امنيتي بيگانگان به تدريج آشكار شد، به واسطه تن ندادن به قانون و راي اكثريت و القاي تقلب، مقدمه تفرقه و خدشه در انسجام ملي را فراهم كردند و با وجود آن كه كساني مثل موسوي ادعا مي كردند «براساس آراي ريخته شده در صندوق ها پيروز شده اند» اما حاضر به پذيرش نتايج بازشماري آرا نيز نشدند اما به مرور معلوم شد اساسا دعوا بر سر انتخابات آزاد و شفافيت آن نيست چرا در روز قدس، شعار پيشنهادي وزارت خارجه اسرائيل بر عليه آرمان امام خميني، شعار نه غزه نه لبنان، از سوي فتنه گران سر داده شود و سپس روي نام اسلام در جمهوري اسلامي ضربدر كشيدند و بعد از آن به ساحت امام خميني و ولايت فقيه اهانت كردند و سرانجام حماقت بزرگ روز عاشورا (6 دي 88) را مرتكب شدند كه خروش ملت ايران در 9 دي را به همراه داشت و آن لعن هايي كه نصيب دست اندركاران فتنه شد.
نهايتا يادآوري اين نكته ضروري است كه گردانندگان نشريات زنجيره اي سابقه روشني در قضاوت درباره آقاي هاشمي به ويژه در جريان انتخابات مجلس ششم(زمستان 78) دارند و اكنون نيز به خاطر سوابق وي در انقلاب همان كينه و انزجار را در دل خود پنهان كرده اند- در حالي كه دوستان فراري آنها در خارج اين كينه را ابراز مي كنند- بنابراين شايسته است وي نيز مرزبندي روشن با اين محافل معارض با اصول انقلاب نشان دهد.
حكايت نگراني نشريات زنجيره اي براي ارزش اين نظر وحدت ملي و انتخابات آزاد قانوني، همان فرخنده پي هايي است كه با آن زانوي تابلو مي گفت از حمام مي آيد!
آن يكي پرسيد اشتر را كه هي
از كجا مي آيي اي فرخنده پي؟
گفت از حمام گرم كوي تو
گفت خود پيداست از زانوي تو
اصلاح طلب تمام عیار، یا عیار بی عیار؟!
۱۳۹۱/۴/۲۷