به گزارش نما فرهنگ را مهم‌ترين یا یکی از مهم‌ترین جلوه و نماد بيروني و خارجي از انسانيت بشر می‌دانند. از اين‌رو شخصيت هركس را براساس فرهنگ وي مي‌سنجند. مشخص است که منظور نگارنده در اینجا، از فرهنگ مجموعه‌ای از تمام شئون رفتاری و گفتاری است. از طرف دیگر فرهنگ هر جامعه به‌عنوان مهم‌ترين معيار سنجش و داوري درباره آن جامعه و بيانگر ميزان رشد و تكامل آن در مسير درست كمال به شمار مي‌آيد. بر همین اساس توجه به فرهنگ به خصوص در مورد الگوها امر مناسبی است. بدیهی است بسياري از رفتارهاي فردي و اجتماعي ما در جامعه همواره نيازمند بازسازي و بهسازي است؛ زيرا به علت‌های مختلف اعم از دروني و بيروني، انسان گرايش‌هاي افراطي و تفريطي پيدا مي‌كند، همین عامل باعث بروز رفتارهای مختلف می‌شود. در این بین يكي از روش‌هايی که براي فرهنگ‌سازي درست و سازنده بوده، ارائه الگو مناسب در همان زمينه است تا به‌عنوان معيار و ملاك داوري هميشه در جلو چشم باشد. این عامل یکی از مواردی است که باعث می‌شود در رفتارهایمان دچار مشکل افراط و تفریط نباشیم.
تلویزیون رسانه الگو ساز
استفاده از رسانه‌ها برای معرفی و شناساندن الگوها یکی از بهترین روش‌های معرفی الگوهاست. در این برنامه‌ها، تلویزیون یکی از مواردی است که می‌تواند در دسترس‌ترین و شاید بهترین ابزار انتقال پیام باشد. استفاده از اساتید و بزرگان داخلی در حوزه‌های مختلف به‌عنوان الگو برای جوانان هم می‌واند موضوع الگو را پیش ببرد.
در این بین می‌توان به همایش چهره‌های ماندگار به‌عنوان یکی از برنامه‌های اثرگذار اشاره کرد. اولین همایش چهره‌های ماندگار در سال 1380 برگزار شد و در آن از 40 چهره علمی، هنری و فرهنگی، نشان این همایش را دریافت کردند. تا سال 86 این همایش به طور سالانه برگزار شد و 40 چهره علمی، هنری و فرهنگی، نشان این همایش را دریافت کردند. بعد از آن دو سالانه شد و آخرین دوره آن هم سال 89 برگزار شد. قرار است که در سال 1395 این همایش بار دیگر افراد شاخص و ماندگار را شناسایی و معرفی کند.
چرا سازمان صدا و سیما؟
یکی از مواردی که درباره این همایش‌ها وجود دارد این است که متولی مستقیم این همایش‌ها سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است. این سوال پیش می‌آید که با وجود تعداد زیادی از ارگان‌های فرهنگی و وزارتخانه‌های متنوع که هرکدام می‌توانند بانی این برنامه باشند چرا صدا و سیما متولی است. اسعدی، مسئول برگزاری این همایش درباره این که چرا سازمان صداوسیما متولی این حرکت فرهنگی، علمی و اجتماعی شد، به روزنامه جام‌جم گفت: «سال 79 با سازمان‌ها و نهادهای مختلف درباره این طرح مذاکره شد؛ اما هیچ‌کدام قبول نکردند چون از ماهیت آن سردر نمی‌آورند، اما زمانی که درباره طرح با آقای دکتر علی لاریجانی، رئیس وقت سازمان صحبت شد، ایشان آن را پذیرفتند و کار با همکاری و مشورت فرهنگستان‌های زبان و ادب فارسی، علوم، علوم پزشکی، دانشگاه‌های تهران و صنعتی شریف، انجمن مفاخر فرهنگی و رسانه ملی شروع و ستادی برای شناسایی چهره‌های ماندگار تشکیل شد.
اولین دوره همایش چهره‌های ماندگار بازخورد بسیار خوبی داشت و تاثیر زیادی در ایران و خارج از کشور برجاگذاشت؛ چون این همایش به صورت زنده از تلویزیون پخش شد. طبق آماری که دریافت کردیم همایش چهره‌های ماندگار حدود 85 درصد بیننده داشت و همین حرکت رسانه ملی باعث شد تا چهره‌های ماندگار به برند و نشانه تبدیل شود و جایگاه خود را بین نخبگان و عموم مردم باز کند. مسلما اگر سازمان صدا و سیما از این حرکت حمایت نمی‌کرد همایش نمی‌توانست جایگاه مناسبی پیدا کند و تداوم یابد.
در همایش سال 1395 که با همکاری فرهنگستان‌های چهارگانه کشور و برخی از دانشگاه‌های بزرگ و انجمن‌های علمی و فرهنگی برگزار می‌شود، چهره‌های دیگری از میان فرهیختگان و زحمت‌کشان عرصه‌های مختلف علم و فرهنگ و ادب و هنر ایران زمین معرفی خواهند شد. برگزار کنندگان این همایش تلاش می‌کنند، منویات مقام معظم رهبری را در تحقق گفتمان علمی در کشور اجرایی کنند. لذا با انتخاب و معرفی نخبگان در رشته‌های مختلف ضمن الگوسازی برای جوانان، قدردانی ویژه‌ای از این سرمایه‌های معنوی عرصه‌های علم و فرهنگ و هنر کشور خواهد شد. محمود فرشچیان، عزت‌الله انتظامی، غلامحسین ابراهیمی دینانی، غلامحسین امیرخان، پروفسور رضا و پروفسور سمیعی و پروفسور علی اکبر فرهنگی از جمله نخبگانی هستند که در دوره‌های قبلی این همایش به‌عنوان چهره ماندگار معرفی شدند.
اما امروز
با وجود اینکه بیش از چهارده سال از راه‌اندازی چنین همایشی می‌گذرد و بعد از راه‌اندازی آن از وزارت‌خانه‌ها و نهادها گرفته تا نیروهای امنیتی هرکدام برای خودشان در شهرهای مختلف همایش چهره‌های ماندگار برگزار می‌کنند، این همایش‌ها تا چه توانسته به هدف اولیه و اصلی خود که الگوسازی برای مخاطبان بوده است، برسد و آن را تامین کند. اینکه ما به طور سالیانه متوجه برگزاری چنین همایشی از سوی ارگان‌ها و نهادهای مختلف می‌شویم، بدون اینکه برگزیدگان آنها بتوانند در مجموعه ای عمومی‌تر یا برای مخاطبان اصلی خود در دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه صحبت کنند، چگونه می‌توانند به‌عنوان یک چهره ماندگار الگویی ماندگار برای نسل‌های بعد خوب محسوب شوند.
همایش‌های غیرماندگار برای شخصیت‌های ماندگار
این همایش‌ها تا چه حد توانسته به هدف اولیه و اصلی خود كه الگوسازی برای مخاطبان بوده است، برسد و آن را تامین كند؟
۱۳۹۴/۷/۱۷
