والیبال ایران به بلوغ مناسبی رسیده است/ در ایران 2 چالش پیش رویم دارم/ باید هر روز بهتر از گذشته باشیم

گفتگو: علیرضاحاجی میرزابابا
- بعد از اینکه والیبال ایران نتوانست با کواچ به نتایج مطلوب و مد نظر برسد به سراغ رائول لوزانو رفت و با او قرار داد بست تا بتواند دوران درخشان ولاسکو را دوباره در چشم هواداران والیبال زنده کند، اوکه خود را همشهری و هم دانشگاهی ولاسکو معرفی می کند زمان زیادی برای المپیکی کردن والیبال ایران ندارد، اما فکر می کند با همین وقت اندک نیز می توان ایران را المپیکی دانست.




 حس خود را از اینکه هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفتید بگویید؟
 خیلی خوشحالم که یک چالش ورزشی جدید را پیشرو میبینم. والیبال ایران در هشت سال گذشته دوران خوبی را سپری کرده و به بلوغ مناسبی رسیده است. والیبال ایران در دنیا نشان داده که پتانسیل یک تیم بزرگ را دارد. ما فرصت کمی داریم، اما هدفمان بزرگ است و میخواهیم به المپیک برویم. حضور در مسابقات المپیک قابل مقایسه با سایر رقابتهایی که برگزار میشود، نیست.

دلیل اینکه این قدر المپیک برای همه مهم است چیست و فکر می کنید والیبال ایران می تواند به المپیک راه پیدا کند؟
 حضور در المپیک افتخار بزرگی برای همه بازیکنان و مجموعه فدراسیون است. المپیک یک رویداد منحصر بهفرد است که اتفاقات آن خیلی وقتها تکرار نمیشود، به همین دلیل غیرقابل مقایسه با سایر رقابتها است، به ویژه زمانی که 12 هزار نفر در ورزشگاه اصلی که حال و هوای خاصی دارد حضور پیدا میکنند و همین مسئله المپیک را یک رویداد خاص میکند. برای رسیدن به المپیک باید از سد مسابقات ژاپن عبور کنیم و این مهمترین سدی است که باید آن را بشکنیم و حضورمان را قطعی کنیم. ما از عید به بعد در نهایت هفت هفته فرصت داریم که خودمان را آماده مسابقات انتخابی کنیم. احساسم این است که بازیکنان انگیزه زیادی دارند و احساس مسئولیت زیادی میکنند و میخواهند ورقی از دفتر تاریخ والیبال ایران را رقم بزنند. قول میدهم تیم ملی حداکثر توانش را برای صعود خواهد گذاشت و به بهترین شکل آماده میشود، چون هدف و رویای بزرگ در سر داریم که آن حضور در المپیک است. برای من که سعی کردهام والیبال را جدی دنبال کنم، تیم ملی نماینده جامعه والیبال خواهد بود. نماینده خیل بزرگی از خانواده این رشته و کسانی که میخواهند وارد آن شوند و قرار است چند نفر به نمایندگی در تیم ملی حضور داشته باشند.


 اعتمادبهنفس بازیکنان پس از مسابقات جام جهانی پایین آمده، چه راه حلی برای برطرف کردن این مشکل دارید؟
 پایین آمدن اعتماد به نفس اثری است که از مسابقات قبلی بر جا مانده نه دلیل آن. من به عنوان یک مربی باید به دنبال دلایل باشم و مشکلات را ریشهای حل کنم. فکر میکنم نداشتن اعتماد به نفس به شیوه تمرینی قبل از شرکت در مسابقات برمیگردد. خودم را سرمربی یک کادر میبینم. کادری که به کار گروهی اعتقاد دارد. پس از پایان قراردادم و از زمانی که همه بازیکنان در اردو حضور خواهند داشت، به ایران میآیم، البته ما کار را از زمانی شروع میکنیم که قرار است مسابقات نیمهنهایی لیگ استارت بخورد. کار سیچلو این خواهد بود که با بازیکنانی که تیمهایشان نتوانستهاند به نیمه نهایی راه پیدا کنند، تمرین را آغاز کند، البته تمام اینها به رهبری من انجام خواهد شد اما پساز فینال به طور کامل در خدمت دوستان خواهم بود.


 نبود نظم در ماههای گذشته کاملا در تیم ملی به چشم می خورد چه برنامهای برای این موضع دارید؟

طبق اطلاعاتی که از فدراسیون گرفتم باید بگویم که موردی به نام عدم وجود نظم را رصد نکردهام. شاید منظورتان نظم تاکتیکی باشد که این هم ممکن است در برخی موارد رخ داده باشد، آنالیز بازیها و بازیکنان در فهم مشکلات میتواند راهگشا باشد. ما باید دلایل فنی را حل کنیم و با تمرین جدی و سخت که شامل ساعات زیادی در طول روز خواهد بود و حتی شاید فرصت استراحت فراهم نشود برای خوب بازی کردن یک تیم شرایط را فراهم کنیم. فقط داشتن استعداد کار را به پیش نمیبرد و باید تمرین زیادی داشته باشیم. اینجاست که بازیکن میتواند استعدادش را نشان بدهد و جمع همه اینها یک تیم بزرگ میسازد.


 چرا ایران را انتخاب کرده اید و آیا ارتباطی نیز با خولیو ولاسکو سرمربی پیشین تیم ملی دارید یا خیر؟
 35 سال است که در والیبال هستم. وقتی تیمی را در اختیار میگیرید که در جمع 8 تیم برتر جهان است، این بدان معناست که چالش بزرگی را قبول کردهاید. من در ایران 2 چالش پیش رویم دارم. اول اینکه ایران در جمع 8 تیم برتر جهان است و چالش دوم داشتن وقت کم برای صعود به المپیک است. اینها یعنی اینکه من فرصت به چالش کشیدن خود را از دست ندادهام. در خصوص ولاسکو نیز باید بگویم او دوست نزدیک من است و ما تقریبا با یکدیگر همشهری هستیم و در یک دانشگاه نیز درس خواندهایم. من و ولاسکو دو سال همبازی بودیم و حتی برادر کوچکترش نیز با من در یک تیم بازی میکرد. حتی یک بار به ایران آمده بودم، ولاسکو را از نزدیک دیدم، ما ارتباطات خیلی خوبی با هم داریم که میتوانیم از آن برای برقراری اطلاعات بهره ببریم البته ولاسکو سرمربی آرژانتین است و من در ایران حضور دارم. فکر میکنم در لیگ جهانی و شاید در المپیک رقیب هم باشیم، بنابراین دیگر نباید خیلی به هم اطلاعات بدهیم چون در دورهای کوتاه رقیب یکدیگر خواهیم بود.

همانطور که می دانید در حال حاضر المپیک مهمترین هدف ایران است درباره برنامههایتان تا المپیک برای مخاطبان ما بگویید؟
برنامه ما همان طور که گفتم از زمان مسابقات مرحله نیمهنهایی لیگ شروع میشود و از اوایل فروردین نیز خودم اضافه میشوم. پس از آن 6 الی 7 هفته فرصت داریم که البته تاریخ دقیق مسابقات هنوز مشخص نیست. 2 هفته از مسابقات انتخابی جامجهانی، لیگ جهانی شروع خواهد شد و پس از آن باید در صربستان، برزیل و ایران مسابقه دهیم، بعد از آن فینال مسابقات لیگ جهانی است و 10 روز بعد نیز المپیک از راه میرسد. قاعدتا ما باید یک هفته از المپیک در برزیل حضور داشته باشیم تا بتوانیم با آب و هوا و تفاوت زمانی دو کشور تطابق پیدا کنیم. همانگونه که میبینید تقویم فشردهای پیش روی ما است که روزهای استراحت بسیار کمی دارد. در این مدت ساعتهای پرواز زیاد و تمرین کم نیز چالش دیگر ما است سعی میکنم حداکثر زمان را مدیریت کنم که تیم به کارش ادامه بدهد و هر روز بهتر از گذشته باشد.