«تيتر يك »؛ بیکاری و اشتغال دو مقوله در دو سر یک طیف می باشد که بیشترین تاثیر را در سلامت و امنیت جامعه ایفا کرده و می تواند سرزندگی اجتماع را تضمین کند. متاسفانه با تمام وعده هایی که رئیس جمهور در دوران انتخابات برای حل معضل بیکاری داده بود، اقدام موثری از سوی دولت در این زمینه انجام نشده است و کماکان آمارها فزونی روزافزون جامعه بیکاران را به نمایش می گذارد.
متاسفانه آمارهای بیکاری نشان می دهد در سال 94 که در صورت صحیح بودن ادعای دولت مبنی بر رونق اقتصاد در سال 93، می بایست کاهش بیکاری را نشان دهد، افزایش بیکاری را نشان می دهد. البته در سال 93 با کاهش نسبی نرخ بیکاری مواجهیم اما صعود نیم میلیونی تعداد بیکاران در سال 94 نشان داد، کاهش رخ داده در نرخ 93 مربوط به کارهای ناپایدار بوده و به هیچ وجه به اشتغال پایدار که بیانگر وضعیت رونق اقتصاد است، مرتبط نبوده است. این امر یک بار دیگر ادعای دولت مردان مبنی بر خروج از رکود و رونق اقتصاد را تماماً زیر سوال برد.
دولت یازدهم که با شعار حل مشکلات اقتصادی در ۱۰۰ روز وارد عرصه انتخابات شد، در حالی با این شعار رأی مردم را از آن خود کرد که اکنون پس از گذشت نزدیک به ۱۰۰۰ روز به جرئت می‌توان گفت که نه‌تنها گره بسته اقتصاد ایران باز نشده، بلکه از پیش نیز کورتر شده است.
آقای روحانی که در دوران انتخابات، شرایط کشور را ناشی از اوضاع اقتصادی می‌دانست، با انتقاد از مدیریت‌های نادرست در جمع هوادارانش در استان کردستان گفته بود: «با یک تدبیر درست می‌توان واحدهای تولیدی را فعال کرد و اشتغال به وجود آورد»، اما زمان زیادی از این سخنان نگذشت که در کلام و رفتار دولتمردان، تحریم‌های خارجی به عامل اصلی مشکلات اقتصادی کشور تبدیل شد. تا آنجا که همه چیز به تحریم‌ها ربط داده می‌شد و توافق با طرف‌های خارجی عامل معجزه در اقتصاد پنداشته می‌شد تا جایی که حتی رئیس‌جمهور مسئله آب خوردن مردم را هم به تحریم‌ها ربط داد و گفت: «تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود»، البته این همه اصرار بر نقش تحریم‌ها نیز تنها تا منعقد شدن برجام پابرجا ماند و پس از برجام و از آن پس سرمایه خارجی، مشکلات ساختاری و داشتن مجلسی همسو با دولت و... عوامل حل مشکلات اقتصادی اعلام شد، این در حالی است که بستن قراردادهای واردات کالا به کشور و ولخرجی های بدون هدف دولت در سفرهای خارجی بسیاری از اقتصاددانان را نگران کرده است. عبدالرزاقی در این‌باره می‌گوید: «در حالی که ما در کشورمان بیش از پنج میلیون بیکار داریم! واضح است که قراردادهای با فرانسه با ایتالیا، تنها به سود خارجی‌ها خواهد بود و کسب‌وکار آنهاست که رونق می‌گیرد.»
نمودار نرخ بيكاري كل كشور
