تفكر بسیجی و جنگ اقتصادی

ماه مبارک رمضان فرصت خوبی است تا به بازخوانی ریشه‌های حرکت خویش بپردازیم و با رصد نقشه راه، خطا‌هایمان را اصلاح سازیم.

اردیبهشت ۱۳۵۷، زمانی که امام خمینی (ره) هنوز در نجف بودند؛ در مصاحبه‌ای با روزنامه لوموند فرانسه فرمودند «کمال مطلوب ما ایجاد یک دولت و حکومت اسلامی است... تنها مرجع استناد برای ما، زمان پیغمبر و زمان امام علی است.» (صحیفه امام- جلد۳- ص ۳۷۲)

اگر به تاریخ پس از انقلاب بنگریم، ریشه همه تخاصم‌ها و دشمنی‌ها‌‌ همان فلسفه قرار گرفتن طاغوت در برابر حکومت الله است که در طول تاریخ همیشه تکرار شده، از ابتدای خلقت انسان انبیای الهی در پی تشکیل حکومت خدا بر زمین بودند و در این راه مبارزه کردند تا نوبت به نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) رسید. وقتی پیامبر گرامی اسلام به مدینه هجرت نمودند حکومت خدا را بر زمین بنا نهادند بعد از رحلت پیامبر ۲۵ سال مسیر منحرف شد تا اینکه مولای متقیان ادامه دهنده راه پیامبر شدند و بعد از حکومت کوتاه ایشان امام حسن (ع) اداره حکومت الهی را به عهده گرفتند. در تمام این مدت این کشمکش تداوم داشت تا در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری، طاغوت سید الشهداء (علیه السلام) را به شهادت رساند و از آن زمان طاغوت حاکم زمین شد.

چنین حکومتی آرزوی انبیاء و اوصیاء بوده است تا سرانجام پس از قرن‌ها، یکی از فرزندان امام حسین علیه اسلام، که بعد انسانی جامع و والا‌تر از انسانهای دیگر عصر خویش داشت و مصداقی بر روایت نبوی بود که «علماء أمتی أفضل من أنبیاء بنی إسرائیل»؛ با بینش و نگرش الهی حرکتی را آغاز کرد که منجر به حکومت اسلامی ایران و شکوفایی حکومت الهی شد.

پس بسیار طبیعی است که استکبار برای جلوگیری از بسط انقلاب اسلامی همه کار انجام دهد، کودتا، تقویت گروهک‌های ضد انقلاب، راه اندازی جنگ، شبیخون فرهنگی، جنگ نرم و...

آشکار‌ترین این مواجهه‌ها ۸ سال جنگ تحمیلی بود. جنگ پدیده عجیبی بود وقتی بعد از اتمام جنگ شروع به مطالعه کردیم دیدیم از ۱۱ کشور عربی اسیر داریم و از ۳۹ کشور غنیمت جنگی که برخی از آن‌ها تکنولوژی‌های بر‌تر قدرتهای جهانی بود که در اختیار دیگر کشور‌ها قرار نمی‌دادند. یعنی فقط عراق نبود که با ما می‌جنگید استعمارگران و کشورهای وابسته بودند که بر علیه ایران بسیج شده بودند.

در‌‌ همان مقطع بود که متوجه شدیم، نمی‌توانیم و نباید به کشورهای خارجی اتکا کنیم بنابر این به فکر ایجاد صنایع نظامی مکمل صنایع دفاع افتادیم و تمام صنایعی که امروز تولید می‌شود پایه آن در زمان جنگ ریخته شد. اما مسلما امکاناتی که دشمن در اختیار داشت قابل مقایسه با این سوی میدان نبود؛ اما این پیروزی حاصل تفکر بسیجی بود که امام نظریه‌پردازی کرده بود. تفکری که برای موفقیت در نبرد به جای آنکه به تقویت قوای جسمی اهمیت دهد، با مناجات و حتی‌گاه روزه به تقویت قوای روحی خویش می‌اندیشید و پشتوانه‌اش را به جای جنگ افزارهای پیشرفته، قدرت لایزال الهی می‌دید.

امروز - آنچنان برای چندمین بار رهبری در دیدار خود با کارگزاران بر آن تاکید کردند – استکبار جهانی در حال جنگ اقتصادی با ایران اسلامی است. پیروزی در جنگ در مکتب ما دارای ملزوماتی است و ما آداب آن را رعایت نمی‌کنیم و می‌پرسیم که چرا ضربه می‌خوریم.

در جنگ بسیجی برای خدا می‌جنگید و نه منافع خویش و نتیجه وضعی‌اش آن بود که من کان لله کان الله له.

اگر رمز توفیق تفکر بسیجی در زمان جنگ را فراموش نکرده و به کار بندیم؛ در این جنگ نیز قطعا پیروزی از آن ماست. اما دشواری آن در این است که در این جنگ مطامع مادی راهزنی می‌کند و خلوص نیت را هدف می‌گیرد؛ اینجا باید استوار‌تر گام برداشت؛ باید توسل و توکل را بیشتر توشه راه کرد و از ذات اقدس الهی کمک خواست. مگر نه آنکه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا؛ اگر بخواهیم وارد این عرصه شویم باید گوش به فرمان حسین زمان بود.

ایشان تصریح بر آن داشتند که شعارهاى سال حلقه‌هائى بود براى ایجاد یک منظومه‌ى کامل در زمینه‌ مسائل اقتصاد و سیر اقتصاد مقاومتی بود که می‌تواند حرکت عمومى کشور را در زمینه‌ى اقتصاد ساماندهى کند؛ اما متاسفانه برخی با این راهبرد‌ها برخوردی صرفا شعاری و بیلبوردی داشتند.

از الزمات رسیدن به اقتصاد مقاومتی را معظم له مردمی کردن اقتصاد بر شمردند. این مهم در سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی به دقت برنامه ریزی شده است که در خرداد ۱۳۸۴ ابلاغ شده است و دولت نهم و دهم در اجرای آن وظیفه‌ای بنیادین داشته است. اما رهبر فرزانه انقلاب در سخنرانی اخیر می‌فرماید این سیاست‌ها «می‌تواند یک تحول به وجود بیاورد و این کار باید انجام بگیرد.» اینکه پس از ۷ سال ایشان بگویند «این کار باید انجام بگیرد» بدان معناست که آنچه تا کنون گذشته (از قبیل واگذاری‌ها به غیر بخش خصوصی) را اجرای این سیاستها نمی‌دانند.

معظم له یک راهبرد جدید نیز فراروی اقتصاد مقاومتی ایران قرار دادند. تذکر ایشان مبنی بر ضرورت تکیه بر صنایع دانش‌بنیان به جای خام فروشی نفت موضوع مهمی بود که واکنشهای متعددی نیز در دنیای غرب داشت.

به گمان بنده باید سخنان راهبردی ایشان در دیدار کارگزاران نظام و نیز در دیدار پژوهشگران و مسئولان شرکت‌های دانش‌بنیان را همچون کالک و نقشه جنگ در برابر کسانی که با تفکر بسیجی و با وضو وارد نبرد با دشمن در جنگ اقتصادی شده‌اند قرار گیرد. مبادا که فردا درباره مواجهه امروز ما با طاغوت آنگونه قضاوت کنند که امروز قضاوتی وجود دارد که برخلاف دستور امام برای بسیاری در هشت سال دفاع مقدس، جنگ مسأله اول کشور نبود.