در روزهای اخیر حقایقی جدید از ماهیت برخی اصلاح‌طلبان موثر در فتنه 88 برای افکار عمومی افشا شد. نخستین آنها حضور عطاءالله مهاجرانی، وزیر شناخته شده دولت خاتمی و معاون رئیس‌جمهور در دولت هاشمی‌رفسنجانی است که به همراه برخی چهره‌های ضدانقلاب در بزم «الجنادریه» در عربستان سعودی حاضر شد و علاوه بر مغازله با حکام جائر آل‌سعود (این دشمنان همیشگی اسلام)، بنابر اخبار موثق کمک مالی کلانی نیز در جهت تقویت تشکیلات جنبش سبز در خارج از کشور و مبارزه با نظام جمهوری اسلامی از آل‌شیطان دریافت کرد. خبر دوم که به عقیده نگارنده اهمیت بیشتری نیز داشت، انتشار گزارش جلسات محرمانه رجبعلی مزروعی، اردشیر امیرارجمند و مجتبی واحدی از اعضای شورای هماهنگی راه سبز امید با گروهک محارب فدائیان خلق بود که طی گزارش‌هایی توسط روزنامه «وطن‌امروز» در اختیار افکار عمومی قرار گرفت و انتشار آن همچنان ادامه خواهد داشت. در بین این 3 نفر نیز که هر یک‌از آنان یکی از سران فتنه را نمایندگی می‌کند، رجبعلی مزروعی مشاور اقتصادی محمد خاتمی بوده است. اخبار حضور اصلاح‌طلبان در چنین محافل و جلساتی البته مساله تازه‌ای نیست. در این سال‌ها بسیار بوده‌اند وابستگان احزاب اصلاح‌طلب و نزدیکان خاتمی که به دامن بیگانه گریخته و از همراهی با ملت ایران و نظام منتخب این ملت توبه کرده‌اند اما سوال اساسی اینجاست که چرا آقایان خاتمی و هاشمی نسبت به رفتارهای نزدیکان سابق خود موضعی اتخاذ نمی‌کنند؟ آیا همنشینی با حکام خونریز آل‌سعود که دستشان تا مرفق به خون شیعیان مظلوم عربستان و بحرین آلوده است از نظر حضرات حتی در این حد هم قبح ندارد که لبی تر کنند و موضعی بگیرند؟ آیا رئیس‌جمهور سابق ایران شعار دموکراسی و حقوق بشر را تنها برای ایران سر می‌دهد و حکام حجاز که در راس یکی از استبدادی‌ترین حکومت‌های جهان هستند و مردم عربستان را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌شان محروم کرده‌اند، شایسته یک اخم آقایان هم نیستند؟ آیا آقای خاتمی دیدار مشاور سابقش با مرکزیت گروهک فدائیان خلق یا حضور وزیر فرهنگ دولتش در محفل ننگین آل‌سعود را امری متعارف تلقی می‌کند که سکوتی چنین سنگین پیشه کرده و دم نمی‌زند؟ سکوتتان علامت شرم است یا رضایت؟ آقای هاشمی شما چطور؟ آیا همکاری معاون سابق شما با BBC (این رسانه رسمی دولت جنایتکار انگلیس) نوعی توهین آشکار به گذشته انقلابی شما نیست؟
