راه صعود به روسیه از كجا می گذرد؟

گزارش: علیرضاحاجی میرزابابا- صعود تیم ملی ایران به مرحله دوم مقدماتی جام جهانی نه پایان یک راه که آغاز یک مسیر دشوار برای فوتبال ایران به شمار می‌آید چرا که حالا بهترین‌های آسیا از تمام امکانات و توان و یک برنامه ریزی از پیش تعیین شده برای رسیدن به جمع 32 تیم جام جهانی 2018 روسیه استفاده می‌کنند. این در حالی است که تیم ملی فوتبال ایران با توجه به برخی مسایل و مشکلات کلان از جمله معضل مالی و کمبود امکانات ، مشکلات عدیده مدیریتی در سطح کلان فوتبال و البته همزمانی با انتخابات و عواقب غیرقابل پیش بینی آن بار دیگر راهی پرپیچ و خم و دشوار را پیش روی خود می‌بیند. اما فوتبال ایران همواره ثابت کرده که هرگاه عزم و اراده و اتحاد وجود داشته تیم ملی همچون قهرمانی ققنوس وار از میان انبوه مشکلات با اقتدار برمی خیزد.

 صعود مقتدرانه
 صعود مقتدرانه ایران از مرحله اول دور مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا اتفاقی قابل پیش بینی بود . شاید این نقل قول اهالی قدیمی فوتبال که می‌گفتند تیم ملی ایران بدون مربی هم می‌تواند و باید از گروه هند،گوآم و ترکمنستان و عمان صعود کند نیز در این شرایط منطقی به نظر برسد چرا که عیارتیم ملی ایران در رقابت با تیم‌های بزرگ است که مشخص می‌شود. از طرف دیگر مشکلات و کمبودهای امروز تیم ملی که بیش از همه سر مربی و بازیکنان را اذیت می‌کند اتفاق تازه ای برای تیم ملی نیست. به جرئت می‌توان گفت تیم ملی ایران از زمانی که فوتبال در آسیا شکل حرفه ای و جدی پیدا کرده همواره از امکانات استاندارد فوتبال حرفه ای آسیا عقب بوده است. تیم ملی به جز در یکی دو مورد همواره با مشکل زمین تمرین، بازی تدارکاتی، اردوها ، امکانات مالی و حتی لباس روبرو بوده است. تیم ملی زمانی حتی توانایی فراهم کردن محلی برای اسکان بازیکنان را نداشت و تمرینات بدن سازی روی پله های ورزشگاه آزادی انجام می‌شد. با این حال تیم ملی ایران به دلیل آنچه استعداد ایرانی می‌خوانند در هر شرایطی یکی از قدرت‌های آسیا بوده است حتی زمانی که تیم ملی غذا و لباس مناسب برای بازی تمرینی نداشته و از کمترین امکانات بی بهره بوده است. اما این را هم نباید فراموش کرد که در طی دهه اخیر آنقدر سرعت پیشرفت در فوتبال بالا بوده که نبود چنین امکانات اولیه ای نقصان بزرگی به حساب می‌آید چرا که در همین آسیا کره، ژاپن، استرالیا و حتی تیم‌های عربی و یا تیم‌های درجه دو و سه مثل چین و تایلند هم امروز به امکانات استاندارد فوتبال حرفه ای در جهان نزدیک شده‌اند و شاید به همین خاطر است که این قدر سطح فوتبال در سرتاسر دنیا به هم نزدیک شده است. با تمام این تفاسیر صعود مقتدرانه تیم ایران از گروهی که تیم‌های عمان و ترکمنستان در آن حضور داشتند در این مقطع زمانی که فوتبال با‌سرعت خیره کننده ای در کشورهای مختلف جهان به رشد و بالندگی می‌رسد اتفاقی ارزشمند است.


 کی روش و موفقیت‌های تیم ملی

آن‌هایی که می‌خواهند نقش کارلوس کی روش را در صعود مقتدرانه تیم ایران نادیده بگیرند تنها به نتایج تکیه می‌کنند. بله شاید تیم ملی ایران بدون مربی هم بتواند با همین امتیازات صعود کند اما آنچه امروز و بعد از حدود 5 سال حضور کی روش به عنوان دستاورد او قابل اتکا و دفاع است استحکام شخصیتی است که تیم ملی به دست آورده است. تیم ملی امروز روی کاکل هیچ ستاره یا تک بازیکنی نمی‌گردد اما آنقدر از نظر شخصیتی در وضعیت خوبی است که تیم‌هایی این‌چنینی را بی‌دغدغه و حتی در بدترین روزهای خودش شکست می‌دهد. تیم ملی ایران دیگر مانند گذشته یک تیم احساسی صرف نیست که در‌بازی‌های مهم اسیر هیجان و استرس و یا جنگ روانی حریف شود. تیم ایران تبدیل به تیمی با سبک و شخصیت ویژه شده است و این را ما فقط مدیون کارلوس کی روش هستیم چرا که این کاری است که مربیان بزرگ و مؤلف می‌کنند. با این حال او بعد از این بازی با ناراحتی اردوی تیم ملی را ترک کرد که تا شائبه های جدایی‌اش بیشتر قوت بگیرد هرچند انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال نقش مهمی در سرنوشت او و تیم ملی ایفا خواهد کرد.


 حریفان تیم ملی در راه جام جهانی
 بعد از صعود تیم‌ها از مرحله اول گروهی کنفدراسیون فوتبال آسیا سید بندی تیم‌های حاضر در دور دوم مقدماتی جام جهانی را اعلام کرد و بر این اساس تیم ملی ایران و استرالیا دو تیمی هستند که در سید یک مسابقات قرار گرفتند. این یعنی ایران و استرالیا به عنوان سرگروه انتخاب شده و حریف هم نخواهند شد. با حذف استرالیا از مجموعه حریفان ایران می‌توان تا حدودی ادعا کرد که یکی از خطرهای بزرگ در راه جام جهانی از سر راه ایران کنار رفته است اما این به معنای داشتن گروهی آسان نیست چرا که در سید دو تیم‌های کره و ژاپن قرار دارند و بر اساس قرعه یکی از دو تیم هم گروه تیم ملی ایران خواهند شد. تاریخ نشان داده که تیم ملی ایران مقابل کره جنوبی در هر شرایطی عملکرد بهتری داشته است. اما روی کاغذ کره جنوبی در دور مقدماتی عملکرد بهتری داشته و از هفت بازی 21 امتیاز و 100درصد امتیازات را به دست آورده اما ژاپن از 8 بازی 22 امتیاز کسب کرد. در سید سوم عربستان و ازبکستان قراردارند. ازبکستان شاید در حال حاضر از نظر تیمی قوی‌تر و روی فرم‌تر از عربستان باشد اما شاید به دلایلی چون اختلافات سیاسی و مشکلاتی که برای بازی در زمین طرفین وجود دارد و سابقه جنگ‌های روانی و مسابقاتی که نتایجش خارج از زمین فوتبال گاهی تعیین شده به نظر ازبکستان حریف بهتری از عربستان بیاید و شاید همه، ایران، عربستان و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز چنین قرعه ای را ترجیح بدهند که ازبکستان در گروه ایران قرار بگیرد. سید چهارم از دو تیم امارات و چین تشکیل شده است. امارات از نظر فوتبالی در حال حاضر از چین که دوران گذار را در فوتبال طی می‌کند خطرناک‌تر است ضمن اینکه همان طور که گفته شد عدم رویارویی ایران با تیم‌های حاشیه خلیج فارس شاید اتفاق بهتری باشد هرچند نباید فراموش کرد که تیم ملی ایران در امارات احساس غریبی نکرده و همواره از حمایت ایرانیان پرتعداد برخوردار بوده است و از این نظر شاید امارات گزینه بهتری باشد. اما سید 5 و دو تیم عراق و قطر نیز حریفانی هستند که هرکدام در نوع خود رقیبان سختی هستند. تیم عراق با وجود تمام مشکلات این کشور اما به جرئت می‌توان گفت که در کنار ایران بهترین فوتبال را در غرب آسیا در اختیار دارد. عراق با بازیکنان بسیار خوب، قدرت بدنی بالا و روحیه مبارزه طلبی بالا برای هر تیمی در آسیا خطرناک است. در سوی دیگر قطر با پول هنگفت و دورنمای جام جهانی 2022 همه تجهیزات را برای صعود به کار خواهد گرفت و بی شک حریف خطرناکی است. انتخاب میان عراق و قطر شاید دشوارترین اتفاق قرعه کشی باشد. و در نهایت در سید ششم سوریه و تایلند قرار دارند. سوریه با فوتبالی که بسیار شبیه به عراق است اما از کیفیت و قدرت پایین‌تری برخوردار است قابل احترام ترین تیم این دوره به شمار می‌آید که همچون عراق با وجود تمام مشکلات به این موفقیت رسیده است. تایلند نیز که پدیده این دوره مسابقات است مانند سوریه در حالت عادی نمی‌تواند حریف دشواری برای تیم ملی ایران باشد.
در این میان نزدیکی کشورمان به سوریه و شناختی که از این تیم داریم شاید باعث شود تمایلمان به سمت هم گروهی با این تیم بیشتر باشد.