به گزارش نما به نقل از وطن امروز، در سال‌های اخیر برخی چهره‌های آکادمیک نزدیک به جریان اصلاحات طرح‌هایی برای ماندگارسازی این جریان، به‌رغم دوری از مسند قدرت طراحی کرده‌اند.
از جمله این طرح‌ها می‌توان به پوست‌اندازی جریان دوم خرداد، از اصلاح‌طلبی به دموکراسی‌خواهی اشاره کرد. موضوعی که صادق زیباکلام در گفت‌وگوی اخیر خود با ماهنامه صنعت و توسعه آن را اینچنین تبیین می‌کند: «اهداف جنبش دموکراسی‌خواهی به صورت واقع‌بینانه به 2 بخش تقسیم می‌شود. یک بخش اهداف کوتاه‌مدت این جنبش است، از جمله آزادی زندانیان سیاسی و رفع توقیف از 2 حزب عمده اصلاح‌طلب یعنی مشارکت و مجاهدین انقلاب، بازگشت مجدد دانشجویان ستاره‌دار به محیط دانشگاه و برداشتن محدودیت‌ها از فعالیت‌های تشکل‌های دانشجویی و رفع حصر از برخی چهره‌های اصلاح‌طلب.
این موارد اهداف کوتاه‌مدت جنبش دموکراسی‌خواهی است و اهداف بلندمدت این جنبش انتخابات آزاد که نظارت استصوابی شورای نگهبان در آن وجود نداشته باشد، آزادی بیان، آزادی اندیشه و حاکمیت قانون است.
رئیس‌جمهور، هر فردی که باشد یکسری اختیارات قانونی حسب قانون اساسی دارد و می‌تواند بر اساس قدرتی که دارد درباره اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت جنبش دموکراسی‌خواهی تاثیر‌گذار باشد».
وی از این توضیحات چنین نتیجه می‌گیرد که «بنابراین اصلاح‌طلبان به عنوان جنبش اصلی دموکراسی‌خواهی در ایران هدفشان باید پیشبرد اهداف این جنبش باشد».
تحقق این مساله به اصلاح‌طلبان کمک می‌کند تا 2 دستاورد عمده را همزمان پیگیری کنند: نخست، وارد کردن فشار سیاسی به حاکمیت با طرح مکرر مطالبات و امتیازگیری در مقابل آن و دوم پوشاندن خلأ اقبال عمومی به کاندیداهای انتخاباتی اصلاح‌طلبان به بهانه مبدل کردن اصلاحات از جریانی سیاسی به حرکتی اجتماعی. شاید از این‌رو است که محمدرضا تابش ورود اصلاح‌طلبان به انتخابات را «انتحار» سیاسی می‌داند!
دوم خردادی‌ها به دنبال پوست‌اندازی
۱۳۹۱/۵/۱۸
