واشنگتن تایمز: نظم جدید ژئوپولتیك آسیا با گسترش همكاری ایران و هند

به گزارش نما به نقل از جام نیـوز، روزنامه آمریکایی واشنگتن تایمز با انتشار گزارشی تحت عنوان "گسترش روابط دوجانبه ایران و هند می تواند موجب شکل گیری نظم جدید ژئوپولتیک آسیا شود" به روابط تهران و دهلی پس از توافق هسته ای و لغو تحریم ها پرداخته و از اهمیت این گشایش سخن به میان آورده است.

در این گزارش آمده است: «توافق هسته ای که نزدیک به یک سال از تصویب آن می گذرد، هنوز به عنوان یک موضوع داغ سیاسی در واشنگتن باقی مانده است. دولت اوباما در واکنش به فشارهای تهران، به دنبال کاهش هرچه بیشتر تحریم ها است. توجیهی که مقامات دولتی ارائه کرده اند این است که ایران هنوز به منافع واقعی توافق دست نیافته است و برای اطمینان از ادامه پایبندی این کشور به توافق، تهران باید بیشتر از منافع توافق بهره‌مند گردد.

اما در آسیا تصویری کاملا متفاوت در حال شکل گیری است. هفته های اخیر شاهد گسترش روابط دوجانبه تهران با کشورهایی مانند کره جنوبی و ترکمنستان در تمامی زمینه ها از جمله تجارت و همکاری امنیتی بوده است که نشانه ای روشن از این است که با اجرای توافق هسته ای، جمهوری اسلامی از جعبه تحریم ها بیرون آمده است.»



این روزنامه آمریکایی در ادامه به روابط ایران و هند پرداخته و می نویسد: «هند در میان کشورهایی که قصد برقراری مجدد روابط با ایران را دارند، مهم ترین کشور است. روابط دو جانبه تهران و دهلی که برای مدت طولانی تحت تاثیر تحریم های بین المللی سرکوب شده بود، اکنون به سرعت در حال گسترش است؛ به گونه ای که می تواند به نظم ژئوپولتیک آسیا شکل و صورتی جدید ببخشد.



آشکارترین نشان گرمی روابط دو کشور، سفر دو روزه ماه گذشته "نارندرا مودی"، نخست وزیر هند، به ایران بود. این سفر یک دوجین توافق جدید تجاری، مخابراتی و حمل و نقل را در پی داشت که آقای مودی و حسن روحانی همتای ایرانی او، آن را شروع "عصری جدید" در روابط دو کشور خواندند.



اما مهمترین مورد در این میان، نهایی شدن توافقی است که پیش از این برای مدتی طولانی مورد بحث و بررسی قرار گرفته بود؛ توسعه و راه اندازی بندرچابهار ایران توسط هند. این توافق 500 میلیون دلاری چندین ساله، شامل توسعه دو پایانه در این بندر برای ورود کالاهای هندی و ارسال به بازارهای خاورمیانه و آفریقا است. این توافق همچنین پیش درآمدی برای یک توافق سه جانبه میان ایران، هند و افغانسان برای ساخت یک شبکه خطوط راه آهن و جاده ای در سراسر آسیای جنوب بود که از چابهار به عنوان یک قطب ترانزیتی استفاده می کند.»



واشنگتن تایمز در ادامه ضمن توضیح اهمیت و نقش استراتژیک بندر چابهار برای هند که مدت ها به دنبال دسترسی به آسیای مرکزی و افغانستان بوده است، به اهمیت این توافق برای ایران پرداخته و می نویسد: «شاید این توافق برای ایران حتی تعیین کننده تر باشد؛ در سال های اخیر ایران همواره به دنبال تعمیق مشارکت و حضور خود در آسیا برای مقابله با گسترش تحریم های غرب و توسعه حضور جهانی خود بوده است. جمهوری اسلامی به دنبال تبدیل شدن به یک بازیگر عمده اقتصادی در آسیا است و این تمایل با لغو تحریم ها بیشتر افزایش یافته است. بندر چابهار می تواند ایران را به صورت قابل توجهی به این هدف نزدیک تر سازد. این توافق ایران را به مسیر کلیدی ترانزیت محصولات هندی و یک سهامدار مهم در استراتژی صادرات هند تبدیل خواهد کرد.

این توافق همچنین تلاش های ایران برای ایجاد یک مسیر انرژی جایگزین که در سراسر آسیا کشیده خواهد شد، احیا خواهد کرد؛ موضوعی که در صورت محقق شدن، به گفته کارشناسان، وابستگی بلند مدت سیاسی و اقتصادی میلیاردها مصرف کننده چینی و هندی را به دنبال خواهد داشت.»