امید نوروزی: از زندگی ناامیدم كرده بودند

او می‌خواست برای همیشه کشتی را کنار بگذارد، چون هیچ امیدی به ادامه حضور در این رشته نداشت. او آن‌قدر بدقولی دیده بود که دیگر به هیچ حرفی اعتماد نمی‌کرد. اعتماد نمی‌کرد که اگر به المپیک برود و مقام بیاورد، پاداش می‌گیرد. آن‌قدر وعده‌های توخالی شنیده بود که می‌خواست کشتی را کنار بگذارد و برود دنبال زندگی‌اش. اما محمد بنا او را به تیم ملی برگرداند. در حالی که نوروزی تصمیم جدی‌اش را گرفته بود، محمد بنا می‌دانست که تیمش مهره ارزشمندی را از دست خواهد داد، به همین دلیل وساطت کرد و او را برگرداند. بنا کسی را به تیمش برگرداند که برای کاروان ورزشی ایران یک مدال طلا گرفت؛ مدالی که کسی انتظارش را نداشت.
امید نوروزی آذرماه پارسال می‌خواست از تیم ملی کناره‌گیری کند. اگر این اتفاق می‌افتاد پشیمان نمی‌شدی؟
الان که فکر می‌کنم می‌بینم خیلی خوب شد که آقای بنا باعث شد من به تیم ملی برگردم. اگر آقای بنا نبود من هم طلای المپیک نمی‌گرفتم. ایشان باعث شد به تیم ملی برگردم و دوباره از او تشکر می‌کنم.
به نظرت کار خوبی کردی که می‌خواستی از تیم ملی بروی؟
آن زمان تنها چیزی که به ذهنم می‌رسید همین بود. کاری کرده بودند که من هیچ راهی نداشتم. از زندگی ناامیدم کرده بودند. هیچ انگیزه‌ای برای بازگشت به کشتی نداشتم.
بنا چه حرفهایی زد که راضی شدی به تیم ملی برگردی؟
آقای بنا این روز را می‌دید. می‌دانست من مدال می‌گیرم. مطمئن بود در لندن مدال خواهم گرفت، به همین دلیل اصرار کرد که برگردم. گفت اصلاً کاری نداشته باش که وعده می‌دهند و عمل نمی‌کنند. تا اینجا آمده‌ای و چند ماه دیگر هم طاقت بیاور. خوشحالم که چنین مربی فهمیده‌ای داشتم و باعث شد من دوباره به میدان برگردم. یکی از جملات بنا که خیلی روی من تأثیر داشت این بود که گفت: اگر مدال المپیک بگیری نامت برای همیشه در تاریخ ورزش ایران ثبت می‌شود و این باارزش‌تر از تمام پاداشهاست؛ همین باعث شد دوباره به تیم ملی برگردم.
الآن که طلا گرفته‌ای انتظار گرفتن پاداش نداری؟
دیگر مثل گذشته نیستم که روی حرف این و آن حساب باز کنم. فقط از مسوولان خواهش می‌کنم اگر نمی‌خواهند پاداش بدهند، حرفش را هم نزنند؛ این‌طوری بهتر است. من همان پاداشهای وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را بگیرم برایم کافی است. خواهش می‌کنم کسی با مطرح کردن نام من برای خودش تبلیغ نکند.
قبل از المپیک فکر می‌کردی مدال بگیری؟
خیلی سخت بود. من با هدف کسب مدال به المپیک رفتم، ولی نمی‌دانستم مدال می‌گیرم یا نه. وزن من مسابقات فشرده‌ای داشت. حریفان من خیلی قوی بودند. هر کدامشان می‌توانستند تا فینال بالا بیایند، ولی من مقتدر کشتی گرفتم. نمی‌خواستم این شانس را از دست بدهم. انگیزه زیادی هم داشتم. رفتم برای کسب مدال طلا و خدا را شکر که به هدفم رسیدم.
نقش محمد بنا در کسب این مدال چقدر بود؟
بنا نقش فوق‌العاده‌ای داشت. من این مدال طلا را مدیون محمد بنا هستم. نه فقط من، بلکه کشتی فرنگی ایران مدیون محمد بناست. مسؤولان باید هرطور شده او را حفظ کنند، در غیر این صورت کشتی فرنگی افت محسوسی خواهد داشت. مطمئن باشید اگر بنا سرمربی تیم ملی نبود یک طلا هم نمی‌گرفتیم. حتی اگر دو روز مانده به المپیک سرمربی تیم عوض می‌شد، همین بچه‌ها و حتی خود من نمی‌توانستیم طلا بگیریم. آقای بنا فوق‌العاده است، فوق‌العاده.
برای همین بود که به او سالتو زدی؟
[می‌خندد] وقتی رفتم سمت آقای بنا، به او گفتم اجازه بده یک سالتو بزنم. خندید و گفت باشه. من هم صبر نکردم و سریع فن را زدم.
به نظرت کار خوبی بود؟ محمد بنا 55 سال سن دارد و بدنش را گرم نکرده بود. از طرفی مربی و بزرگتر است و شاید بهتر بود احترامش را نگه می‌داشتی.
اول این را بگویم که آقای بنا با 55 سال سن، از من و بقیه بچه‌های تیم ملی آماده‌تر است. مثل یک جوان 20 ساله انرژی دارد؛ در ضمن رابطه بچه‌های تیم ملی با آقای بنا، طوری است که اگر کسی نداند فکر می‌کند هم‌سن هستیم. واقعاً رفیقیم. آقای بنا از آن پدرهای مهربانی است که با بچه‌هایش رفیق است.
قرار است از این به بعد یک وزن بالاتر بروی؟
بله. برای المپیک 10 کیلو وزن کم کرده بودم که خیلی سخت بود. می‌خواهم از این به بعد در 66 کیلو کشتی بگیرم.